Ali Hikmet Eren

Maskemizi düşürmek cesaret gerektirir

“Yalnızlığını şiirle çoğaltıyordur ‘güzel ayaklı’ kadın. Gordon Bay kumsalında geçirdiği çocukluk günlerini çoğaltıyordur; sorunlarını, aşklarını, acılarını, arzularını çoğaltıyordur; ölümü çoğaltıyordur; en yakınlarının ölümünü, kendi ölümünü...”

“Edebiyat dediğiniz şey de deliliktir”

“Tıpkı şairler gibi, yapamayacakları şeyleri söyleyip durur politikacılar da. Tek farkla; politika çoğunluğun duymak istediklerini dillendirirken, şiir, az olanı dillendirir. ütopik, gerçeklerle hiçbir ilgisi olmayan sözlerle, kimin ne ilgisi olabilir ki hem?”

Ankara’nın Delileri

Çerçevesini “Ortak bir düşe inanan, edebiyatı seven insanların başlattığı ütopya; umudun yeşertilmesi için üretebilme çabası...” olarak çizen Medakitap Yayınları, Şubat 2016’da iki kitapla okurlarına “merhaba” dedi.

akvaryum balıkları sadece balığa benzer! yarışmak,

niçin yazmalı: olumlamanın olumsuzlukları! (2) kendime…genişleme:yazı,

kadınların boks yapması barışın sonu demektir! ve bomba

o ülke benim… kamuoyuna duyurulur! paris belediyesi

ikinci bahar:toplumsal uzlaşma! sonunda başladım işte;

milenyum yaşlandı mı? 1980 yılı bitiyor, 1981 yeni

bir yolculuğun düşündürdükleri:yasemin'in penceresi

odalarda / 2 sana da iyi günler. iyiyim, teşekkürler…

odalarda / 1 'moon shine'a... aynı odada toplanan onlarca

aşk varsa, susmak konuşmaktır! 'iki kişinin başkalarının

kırmızı biber ve kanser son günlerde medyada, kırmızı biberlerin kanser nedeni olmaları ile ilgili açıklamaları, ibrahim tatlıses' in biberlerinin kanser

modernizm, postâlem ve ben! / 2 postmodernizm kavramının türkiye için henüz çok yeni olduğunu söylemiştim. batıda ise 1960' lı yıllardan beri tartışılmakta.

modernizm, postâlem ve ben! / 1 türkiye' de son on-on beş yıldır, batı' da da yaklaşık 40 yıldır sıkça tartışılan bir kavram olan postmodernizm konusunda

arkadaş arıyorum! agora' nın 1. yaş gününü kutladığı 8 aralık akşamında sevgili editörüm LEA, yazılarımın çok karamsar içerikli olduğunu söylediğinde,

burası türkiye, burda yabancıları sevmeyiz! 'gençliğim nereye gidiyor?' adlı yazıda 'yabancılaşma' konusunda açtığım parantez, konuya biraz haksızlık ettiğim

gençliğim nereye gidiyor? yirmi sekiz yaşındayım ve hayatımın son yirmi, belirgin olarak da son on yılını allak bullak olmuş değerleri anlamaya çalışarak

sözleşi 1.nedir gece? bir kentin gürültüyle susması mıdır? belki de yoktur; adı hep değişen parklarda sırt üstü uzandığımız andaki belirsizlik ve adını

çocukluğum çizgi roman (1) 1980' lerin başında okuma yazmayı yeni öğrenmiş bir çocuk olarak ben, okul, aile, yaşadığım yer ya da ekonomik baskılar nedeniyle

ölümü nasıl bilirdiniz? siz de benim gibi, eski türk filmlerini sıkıntılı zamanlarınızda oturup saatlerce izliyor, orada olup biten ve size saçma gelen

eleştiri ve elmalı pasta eleştiri, bir söylemi, söylem biçimini, söylemin içeriğini, öznel olmayan, geçerliliği evrensel ve estetik değerlerle belirlenen

dikkat; duvarlar üzerinize yıkılabilir! bunalıyoruz çocuk, bunalıyoruzşekil veremediğimiz şeylerinşeklini alıyoruz...şükrü erbaşagora' da daha önce "kapı"

yüksek gerilim hattındaki kargalar bir evrensel yasayı çürütmek kolaydır.örneğin; carl hempel' in "bütün kargalar karadır" varsayımı,bir tek beyaz karga

dikkat, pencere sizi yutabilir! neden bazı şeylerbir perdenin ucundan tutuppencereyi kapatmak kadar kolay değildir?bilal kolbükenpencerenizi nasıl bilirsiniz?

bir resim: gözleri yok! 1.kovduğumda seni, günler öncesiden yazılmış bir tiyatroda oynuyordum. yeniden 'git' diyorum ve çok tutulmuş bir oyunun gölgesine

KATİLİMİZİ ÖLDÜRMEYELİM! "sanat yapıtı bireyi devinimsiz benzeşme yolu ile değil de, onun eyleme katılmasını, yargı gücüne seslenerek kendine bağlamasını