Iksev

Yaşadığı kadar daha yaşamak

RAHMETLİ babam, hangi yaşına denk gelmiş olursa olsun, hep, “Yaşadığım kadar daha mı yaşayacağım?” diye sorar ve söylenirdi ‘ân’ın hakkını veremeyenlere.

Uygar kentlerin festivallerinde

SPONSORLAR dahil, zamanında konsere gelemeyen misafirler beklenmez. Kentin yarım yüzyılı aşmış festivallerine, atanmışlar mutlaka katılır, seçilmişler ise, ilçelerine konan devlet kuşunun, bir lütûf olduğunu bilir.

Uygar kentlerin festivallerinde

SPONSORLAR dahil, zamanında konsere gelemeyen misafirler beklenmez. Kentin yarım yüzyılı aşmış festivallerine, atanmışlar mutlaka katılır, seçilmişler ise, ilçelerine konan devlet kuşunun, bir lütûf olduğunu bilir.

Puccini, en çok kimi alkışlardı?

İKSEV’in ev sahipliğindeki 37. Uluslararası İzmir Festivali; 24 Haziran 2024 Pazartesi gecesi, İzmir Tarihi Agora’da, İzmir İtalya Konsolosluğu’nun himâyelerinde Puccini’yi ağırladı... Ölümünün bile üzerinden 100. Yıl geçmiş (166 yaşındaki) büyük Usta’nın, aslında “aramızda” olduğunu hatırlamak için buluşan sanatseverler ile birlikte izledim konseri. Dahası, MÖ 4. yüzyıla tarihlenen antik “Smyrna’nın Agorası”nda, Puccini’nin de, konseri, en arka sırada, tek başına dinlediğine inananlardan olduğumu eklemeliyim...

Festival içre mâhiler 

Sahipleri, yaşadıkları kentte, “ne zaman yer yerinden oynamalı, oynatılmalı” bilmiyorlarsa, “Hayâlî” nin, daha 1500’lerde tariflediği açmaza düşmüşler demektir. İzmir Kültür Sanat ve Eğitim Vakfı’nın (İKSEV) düzenlediği 37. Uluslararası İzmir Festivali, bugün başlıyor. Hem de, bütün sergüzeşti içinde, doğal olarak ancak bazı yıllara nasip olan, “bu sene o sene” dedirtecek, efsunlu bir içerikle... Siz hiç, “kentli”nin, İzmir’in ürettiği, en değerli mücevherlerden bir olan bu sanat şöleni için, (söz timsali...) “divanda, dergâhta, çargâhta, mecliste ve meydanda...” iki çift lâf ettiğine tanık oldunuz mu ? Olmamışsınızdır ! İşte, “kendine, kentine yabancılaşma” böyle bir şey. Uzatmayalım...

“Avrupa Cazı”nda bir “Gazelhan”.

İzmir Kültür Sanat ve Eğitim Vakfı’nın (İKSEV) evsahipliğinde devam eden 31. İzmir Avrupa Caz Festivali, 14 Mart 2034 Perşembe akşamı, Suriye doğumlu caz efsanesi “Lynn Adib” ve 6 telli bas’ın virtüöz ismi “Marc Bronfosse”u AASSM Küçük Salonda ağırladı. Onlara, davul ve perküsyon’da (ve dahi bendirde...) “Elias Arapoglo” ile saksafon ve flütte “Stéphane Guillaume” eşlik etti.

Afişteki adama bakılırsa...

Hani, “...şöyle rivayet ederler ki" diye başlar ya eski Doğu masalları... “Tasarım” hakkındaki masal ise, “herkes kendi gördüğünü anlar”dan ibarettir. Biraz daha feylasofça olursa bu rivayet, “ancak anladığını görür” demek bile mümkündür.

Bazı konserler yazılamaz

FESTİCALLERDE açılışlar “büyük harfle” başlamalıdır! Kendisinden sonra geleceklerin anlam ve gücünü de imâ edecek şekilde. Yani hep “ümitvar” olmalıdır. Kapanışlar da aynı hesap; bir bakıma “nokta” gibidir.

Caz’dan utanmak caz’ı kıskanmak

CENEVRE Gölü’nün kıyısından bakınca, avuç içi kadar suyun üstündeki uygarlığı kıskanmıştım. Yüzlerce teknenin düzenini, rengârenk ahengini, gölün ulaşımda bir su yolu olarak kullanılması basiretini ve buna rağmen temizliğini kıskanmıştım. İzmir körfezinin yalnızlığını, sahipsizliğini, başıboşluğunu ve ümitsizliğini düşünüp utanmıştım...

‘Kadife Sesli Romantik Prens’: Ömür Göksel

Kendisiyle ne zamandır sohbet etmek istiyordum. Sanatçı kelimesini hakkıyla yerine getiren ve klasikler arasına giren, durmayan, sürekli yenilenen, enerjisiyle, duruşuyla, mesleğine olan tutkusu ile nesiller boyu ilham olacak bir isim olan Ömür Göksel’i Yüzde Yüz İlham Veren Sohbetler’de ağırlamaktan mutluluk duyuyorum. Yılların eskitemediği, hatta üzerine katarak, yenilenen bir marka olan Ömür Göksel, geçtiğimiz hafta İzmir’de ASSM’de “Ömür Göksel ile Frank Sinatra Şarkıları” adıyla bir konser verdi.

İlkbahar, yaz sonbahar, caz

YILLAR önce, “Billboard’larına İKSEV gelmiş şehrimin...” dediğimde, intihalin (aşırma) amacı, sadece biraz bahar çağrıştırabilmekti.

Piyanomun başından sahnenin içinden

BUGÜNE kadar hep koltuktan sahneye bakarak yazdım yazılarımı. Oradan gördüklerimi, bir sanat eleştirmeni iddiasından uzak, “benim gözlüğümden” böyle görünüyor diye anlattım. Gözüme güzel görününce, Efes’teki kedileri, köpekleri bile yazdım... Hep anladığımı zannettiklerimi, beğendiklerimi yazdım. Beni içine çekemeyenleri ise hiç taşımadım köşeme. Çünkü hep bildim ki, “oturduğun yerden dinlediğinin ardında, görmediğin bir dünya vardır...”Hayatımda ilk kez, bir konser yazısını, sahnede piyano çalıyorken fikrettim. “Steinway ve oğulları”nı saymazsanız (ki onları yok saymak yakışık almaz), sahnede sadece ben ve Dr. Cemile Cabbar... Biribirine çevrilmiş 2 piyano, ister “bir düello duruşu” deyin, ister “kucaklaşmaya hazır haldeler” diye hoş bakın. Hepsi hepsi, böyle bir yalnızlık.

Sinopoulos’ta “İstanbul Kemençesi...”

Makam müziğinde, klâsik kemençe’nin uluslararası arenaya çıkabilmiş ve dünya durdukça hatırda kalacak virtüözleri, bu sazı kucağına alan pek çok kıymetli sanatkâra kıyasla uzak ara öndedir. (Zihin yorgunluğumun kusuru ve özrü bende kalmak kaydıyla...) Tanburî Cemîl, Fahire Fersan, Vasilâki, Nikolâki, İhsan Özgen, bu yolun kilometre taşlarıdır. Yaşayan Usta’lar arasında da Derya Türkan’ı buraya kaydetmek gerekir.

Akdeniz Kokusu

SIRADAN bir sözlükte bile, artık ayağa düşürerek, hemen her gün yerli-yersiz kullandığımız “kadim” kelimesi için, “başlangıcı geçmişin derinliklerinde bulunan, çok, pek çok eskiye uzanan, hatta öncesiz...” karşılığını bulabilirsiniz. “Akdeniz’de gençlik ebedidir” söylencesini benimsemişler ise, “ezelden beri” fikrinde, işte bu “öncesiz”i de birlikte yaşarlar.

Üçüncü gezegende bir festival ki...

DÜNYA için, “Güneş Sistemi’nde Güneş’e en yakın üçüncü gezegen; şu an için üzerinde yaşam ve sıvı su barındırdığı kesin olarak bilinen tek astronomik cisimdir” denilmesi, hep pek soğuk gelmiştir bana...

Seçerken “kaçırdıklarımız”

MEDENİ memleketlerde “seçim”, sıradan bir olaydır.

Afiş dediğin nedir ki?

GEÇEN sene mart ayında yazdığım bir “Festival” yazısına, yine; “...Hepimize Haldun Taner’den hatıra kalan -Fasulyeciyan’ın Tiradı-” ile başlamışım. Bu sene aynı tiradın başka bir bölümünü ışığa tutacağım.

70'inci yılını kutlayan İnci Holding değer katmaya devam ediyor

Ülkemizin köklü firmalarından   İnci Holding,  kuruluşunun 70. yılında “Türkiye ekonomisi için değer yaratmaya devam ediyor. İnci Holding Yönetim Kurulu üyeleri BonVivant’ta düzenledikleri toplantıda basınla bir araya gelerek, Holding ve Holding şirketlerindeki gelişmeleri aktardı.

Küçük adımlar bazen büyük sonuçlar getirir

BİR sivil toplum örgütüne üye olduğumda 14 yaşındaydım.

Tülay Aktaş İzmir Gönüllü Kuruluşlar Güç Birliği, projeleri değerlendirdi

Tülay Aktaş İzmir Gönüllü Kuruluşlar Güç Birliği’nin 26. Karşılıksız Hizmet Ödül Töreni öncesinde bir araya gelen jüri üyeleri projeleri değerlendirdi

Bir kent nasıl yavaşlayabilir?

YAZIN son günlerinde, hatta güz esintileri de başlamışken, vesileyle, bir sonbahar yaprağı misali; aklımdan hiç çıkmayan bir şiir düştü ayaklarımın dibine. Bu yazı, o vesileyi anlatır... “İlkyaz”daki dizelerinde Gülten Akın, “Ah, kimselerin vakti yok / Durup ince şeyleri anlamaya...” der malum. Ve ince şeyler için durmadan önce, biraz yavaşlamak gerektiği çıkarımını da, okuyucunun idrakine bırakır...

Kent cazibemiz yükseliyor

 BAZI konular netamelidir, inandığınız görüşleri açıkça paylaşamazsınız. Toplum münevverleri bile bu neviden konulara kendilerini ihtiyaten kapatırlar. Hani, milli ya da dini mevzulardan söz etmiyoruz. Bu tip konularda aykırı yaklaşım “az demokrasili” ülkelerde zaten tam anlamıyla “cızz”dır. Konumuz daha masum ve kısıtlı bir alanla ilgili.

KÜLTÜR AZİZESİ FİLİZ SARPER

İZMİR Kültür Sanat ve Eğitim Vakfı (İKSEV) bu kentin apaydınlık yüzüdür. Avrupa Festivaller Birliği (EFA) üyesi olan İKSEV, 35 yıldır Uluslararası İzmir Festivali bağlamında getirdiği dünya çapında pek çok sanatçıyla kentin kültür hayatında unutulmaz izler bırakmıştır.

Siyah ağıtların kırmızı alın yazısı

 FADO’nun, Amália Rodrigues (1920-1999) ve Alfredo Marceneiro (1891-1992) gibi efsane isimlerine, kuşak olarak son dakikada yetiştiysek de, Mariza’nın (Reis Nunes), hem hanemizde ayrı bir yeri vardır, hem de adı Portekizli Ronaldo’dan daha sık anılır...

Agora gecesinde ‘6 büyücü’

BİR Bavyera köyünden trene binmişler de, Basmane’ye gelirken “Hilal” istasyonunda inmişler gibi; birer “Heidi” sadeliğiyle çıktılar sahneye...

Celsus Sahnesi’nde, “Olağan Şüpheliler…”

Ben söylemiyorum; “bir kez daha suç ortaklığı içindeyiz…” diye kendileri itiraf ediyor. O halde, bu unutul(a)maz ve “T’abî Mustafa Efendi’den ilhâm almış beyâtî gece” için, başka fail aramaya lüzûm yok ! Bakmayın, “bu gece, ilk defa sizler için bir araya geldik” filân demelerine; zaten her yerde “aranıyorlar…” 4 kişiydiler… Ön sıralardaydım; hepsini teşhis edebilirim…

“Coğrafya kader” derler ; “repertuvar” da öyleymiş !

Rus besteci Modest Petroviç Musorgski, 28 Mart 1881’de, St. Petersburg’da öldüğünde, 1904’teki Uluslararası Paris Fuarı’nın açılmasına daha 23 yıl vardı.“Matruşka Bebekler”, ilk kez bu fuarda görücüye çıktı.

Festivalin markasını ‘Afişinde Resmetmek’

BİR festival, bir festivale ‘bre festival...’ demiş; ‘Ne farkımız var birbirimizden?’ Hep, ‘böyle hayalî bir soru sorulabilmiş olsaydı’ diye geçirirdim aklımdan... Ve (İKSEV’in 35 yıllık yolculuğunda...) ‘Uluslararası İzmir Festivali’nin vereceği cevabı, merak ederdim. ‘Niyet temiz olunca, akıbet de öyle olurmuş’ hani; yıllar sonra...