×
Trakya’dan taşıma su ile İstanbul rezidanslarına su yetiştiremezsiniz dedik, dinleyen olmadı. Yağmur geliyor dendi, o gelen yağmur ancak iki ay sürekli yağarsa yeraltı sularının yarısını karşılar; tabii böyle bir şey olmayacak!
Bürokraside bir şeyler ‘tıkanıyor’; kaç yıldan beri çözüm bulunamıyor Melen’e. 2023’te bitmesi bile hayaldir bizce.
Yineleyelim: Trakya’nın yeraltı suları İstanbul’a çare olmaz. Trakya ve Istranca bölgesinden yeraltından 300 metreden su çekilip barajlarla Terkos’a aktarılamaz. Çünkü artık su yok! İBB-İSKİ’nin Istranca bölgesinde yaptırdığı göletlerin dibindeki çamurlar kurumuş, beton gibi olmuş artık.
DENİZDEN ‘KATIK’ SU
İstanbul’un idarecileri bu konuda ne düşünüyor acaba... Denizden ‘katık’ yapılıyorsa bilemiyoruz. Yapılıyorsa da geçmiş yıllardan beri böyle bir işlemin yapıldığını duyarız.
Gelelim İstanbul’un su temininin ‘sigortası’ sayılan Melen Barajı’na... İstanbul Belediyesi’nin başına bela oldu. Barajın güçlendirilmesi ihalesi DSİ tarafından 28 Şubat 2020’de yapıldı. Şartnamede yeni bir baraj şeklindeki güçlendirme yapısının yer tesliminden itibaren 1000 gün içinde tamamlanacağı belirtildi. DSİ, müteahhide yeni inşaat için yer teslimini 1 Haziran 2020 tarihinde yaptı. Aradan geçen 3 aya rağmen Melen Barajı’nın ilave inşaatının ilerleyişi konusunda herhangi bir açıklama yapılmadı.
İMAMOĞLU’NA BİLGİ YOK
Melen için İBB Başkanı
‘Kızılbaş’ denilerek Türkler dışlanırken, Arapların kucaklanmasına ve onlara birçok ayrıcalıklar/ödünler verilmesine karşın, Osmanlı’yı Araplar hiçbir zaman benimsememiş ve sevmemiştir.
Osmanlı ordusunun yeniden düzenlenmesiyle görevli Alman askeri kurulunun başkanı olarak İstanbul’a gelen, sonra Çanakkale’deki 5. Ordu ve Filistin Cephesi’ndeki Yıldırım Orduları Grup Komutanlığı görevlerinde bulunan General Otto Liman von Sanders, anılarında cihat ilanını şöyle anlatıyor: “(...) 1914 Kasım ayının ortalarına doğru, İslamiyet’in bir zamanlar en kıymetli silahı olan cihat, savaşın terazi kefesine atıldı ve törenle ilan edildi. Çok dindar olan Anadolulu askerler için cihada gerek yoktu; onlar, cihat olmadan da padişahları için kahramanca ve düşünmeksizin ölüme giderlerdi. Türk egemenliği altındaki Müslüman Araplar için ise cihat, Türkler ve Araplar arasındaki kökü derinlere giden zıtlıkları ve Türk yönetimine karşı nesillerdir büyüyen ve beslenen genel hoşnutsuzluğu dengeleyememişti.”
- Sözde ‘kutsal halifelik makamı’nın Araplar ve diğer Müslümanlar üzerinde maddi-manevi hiçbir yaptırım gücü ve işlevinin olmadığı zamanla görüldü.
- Gerçekler bu kadar ortada iken, bizim dinciler niçin hilafet istiyor, bunun için neden bu kadar yanıp tutuşuyorlar? Çünkü din emperyalistler için her zaman en iyi sömürü aracı oldu.
- Bugün de hilafet isteyen dincilerin arkasında, AKP’lilerin ‘dış güçler’ dediği, emperyalist güçler var. Bunu içimizdeki ajanlarının ağızlarından kaçırdıkları oluyor. Örneğin, “Keşke Yunan galip gelseydi” diyecek kadar alçalan, fesli paranoyak Mısıroğlu, “Halifelik gelsin de isterse kukla olsun” diyerek ifade etmişti. Emperyalistler ise bu isteklerini açıkça belirtiyor, hatta ajanlarına kitaplar yazdırıyorlar.
- Türkleri sevdikleri için laik Kemalist düzenin yıkılıp başında bir halifenin bulunduğu şeriat devleti kurulması gerektiğini anlatıyorlar!
‘ARAPLAR İŞE YARAMAZ’
- Meşrutiyet’ten sonra Araplara tanınmış olan askerlik muafiyeti kaldırılmış ve askere alınmışlardır.
Trakya’daki 750 köy için “Her köy bir fabrikadır” sloganını kullanıyor ‘köycülük’ çalışmalarında... Fabrikalar üretim yapıyor da peki bunların atıklarının doğamızı nasıl kirlettiğini düşünen var mı?
Toprak, hava ve su giderek kirlendiği ve yok olmaya yüz tuttuğu için yaşam zorlaşmaya başladı. Trakya’yı imara ve sanayiye açanlar bunun sıkıntısını ilerde çok çekecekler, intizar da alacaklar. İstenildiği kadar Ergene’nin kirliliğini Marmara’ya aktaralım; gene de hiçbir şey sağlıklı olmayacaktır. Dedeoğlu, “COVID-19 ile dünyada ve ülkemizde artık temiz havanın ve oksijenin ne kadar önemli bir şey olduğu ortaya çıktı. Köylerin artık göç alan yerler olduğunu düşünmeliyiz” diyor.
Dedeoğlu’ne göre, köylerimiz yeni ürün desenlerine sahip olmaya başlamış; en moda da lavanta yetiştirmek olmuş. Armut ve elma ‘tarlalarımız’ var artık. Çiçekleriyle ünlü Alacaoğlu köyünü gezmemizi salık veriyor dostumuz. Kavakdere’de ise yerli tohumlarla ‘yeni nesil’ karpuz-kavun yetiştiriciliği başlamış.
Kırklareli ve Malkara yörelerinde yüzlerce dekar ceviz ekilmiş. 7-8 yıl sonra yerli badem de pazara çıktıkça Amerikan bademinin ithalatının kalkacağını söyleyenlere inanmak istiyoruz.
Şu artık gerçek: Dünyada bir işe kadın eli değmezse bir şey olmuyor. “Köylerimizde gençler yok” savının tersine, genç kızlarımızla genç annelerimiz var artık; hem de ne becerikli olduklarını görseniz...
CENNETTEN BİR KÖŞE
Dokuzhöyük köyü ‘cennetten bir köşe’ diyebiliriz. Türlü çeşitli ürünler ve meyveler, doğal ortamda, yeni tekniklerle yetiştiriliyor. Şaşırmayın, bu köyde 50-60 yıldan beri ‘tütün’ ekilirmiş. Balkan insanı Türkiye’ye göç ederken oradan getirmiş bu ‘tarımı’. Her yıl 350 dönümde Virginia tütünü ekiliyormuş. Bir şirket bu tütünleri alıp kurutuyor, sonra nereye gönderiliyorsa... Köylüler ihracata mı, Ege’ye mi bilmiyorlar çünkü... İkinci ürünleri kırmızı biber olmuş; salça yapılıyormuş. Bütün bunlara bağlı olarak kalkınma kooperatifini anlatmak gerekmiyor, çünkü her şey ‘tıkır tıkır’ işliyormuş. Edirne’nin Karadeniz’e doğru ve Lüleburgaz sınırlarında mükemmel şarap bağlarının kurulduğunu, üretilen şarapların İtalya’ya ihraç edildiğini, ayrıca 15-20 odalık otellerinde yerli turist ağırladıklarını ‘müjdelemek’ isteriz. Gelibolu yöresindeki ‘şarap sektörünün gelişimi’ bir başka yazının konusu olabilir. İktidardan ‘şarap’ konusunda ‘kısıtlayıcı’ engellerden vazgeçmesi isteniyor. İlanlarında ‘lezzet yolu’ değil, ‘şarap yolu’ sloganını rahatça kullanmak istiyorlar.
KIRKLARELİ’NDE TERMİK
Şimdi ise enerji sorunu ortaya atılarak çok taraflı karışmalar oluyor. Türkiye hareket etmedikçe karışmalar daha da artacaktır. Akdeniz’e ‘Haçlı ruhu’ ile karışarak Türkleri yabancı duruma koymuşlardır. Bence yapılması gereken şey, başta Meis Adası olmak üzere Türkiye’ye komşu Midilli, Sakız ve İstanköy adalarına müdahale edebileceğimiz korkusu vermek ve kimseyi takmadan doğalgaz arama çalışmalarını sürdürmektir.
Haçlılar kuvvetten anlar, dönemin başbakanı Bülent Ecevit’in “Kıbrıs sorunu 20 Temmuz 1974’te halledilmiştir” sözüne sadık kalınmalıdır.
Başta ABD ve ‘izci devletleri’nden oluşan AB, gücümüzü bilmelidir.
Bir şey söylemek gerekirse, TSK Yunanistan’dan girip Baltık Denizi’nden çıkacak güç ve kabiliyettedir.
Almanya ve Fransa bir sürü küçük devleti başlarına toplamışlar ve ‘Avrupa Birlikçiliği’ oynamaktadırlar. Bu devletler niçin ‘izci devletlerdir’? 1940’ta, 2. Dünya Savaşı’nda Hitler, Fransa’ya hücum edecekken mareşalleri, “Fransa’da Maginot hattı var, geçemeyiz” derler. Hitler harita üzerinde onlara daha küçük devletler, Hollanda ve Belçika’yı işaret eder ve üç günde Alman ordusu bu küçük devletleri Verdün Savaşı’nda yenerek Paris’e girer.
Savaş irade işidir, Haçlıları durdurmak için kendimize güvenip harekete geçmeliyiz. Adamlar Türkiye’yi şamatayla Akdeniz’den dışarı itmiş görünüyorlar.
Sorun, TSK ile hükümetin halledeceği bir iştir. Taraflar arasında konuşulacak ve anlaşacak hiçbir şey yoktur.
Hıristiyan dünyası Kıbrıs sorununa karışmak için 46 yıldır fırsat aramaktadır.
Çorakçı, “Ne şanssız aileyiz” demekle haklı... SMA’ya yönelik sonuç alıcı tedavilerin geçmişi çok yeni. Uzun yıllar yapılan çalışmalar sonucunda geliştirilen ilaçlardan ilki 2016 yılından bu yana uluslararası otoritelerden onay alınarak kullanılmaya başladı. Ailelere büyük kaynak gerekiyor, anne-babanın gelişmeleri izlemeleri için İngilizce bilmeleri gerekiyor.
FDA (ABD Gıda ve İlaç Dairesi) ve EMA (Avrupa İlaç Ajansı) tarafından onaylanan ‘Spinraza’ isimli bu ilaç, bir tür destekleyici tedavi, hastalığın yol açtığı gerilemeleri yavaşlatıyor. Ömür boyu omurilikten enjeksiyonla alınmak zorunda. Spinraza, Türkiye’de de Sağlık Bakanlığı tarafından ruhsatlandırıldı, 2017 yılından itibaren SGK kapsamına alınarak kullanılmaya başladı. Ancak Spinraza’dan sonra geliştirilen ‘Zolgensma’ adlı ilacın uygulamasına dayalı gen terapisi en ağır Tip 1 hastaların yürümesini ve hayatlarına normal devam etmelerini sağlayabiliyor.
Patenti AveXis/Novartis’e ait olan Zolgensma, FDA’dan 2019, EMA’dan da 2020 Mayıs ayında onay aldı. Türkiye’de Sağlık Bakanlığı henüz incelemesini sonuçlandırmadığı için onaylanmadı. Türkiye’de Zolgensma ile gen tedavisine erişim mümkün değil, tedaviyi onaylamış ülkelerden birinden alınması gerekiyor. Üretici firma ülkelerle anlaşma yaptığı için vatandaş olmayan hastalar için ‘uluslararası hasta’ tarifesinden işlem yapılıyor. Şu anda bu kapsamda anlaşmalı ülkelerdeki belirlenmiş merkezlerde tedavi alabilmenin maliyeti 2.4 milyon dolar civarında. (2.1 milyon dolar Novartis’in ilaç için belirlediği fiyat, 300 bin dolar hastane masrafları.)
Daha fazla ayrıntıya girip bu insanların kafalarını karıştırmak istemiyoruz.
Özetle, Çorakçı ailesinin Mercan bebeciği ile 105 kardeşi sağlıklı yaşamak için Zolgensma ile gen tedavisini hak ediyorlar. Baba Ata Can Orakçı, tedavi için 2.1 milyon dolardan söz ederken, başını öne eğiyor ve sadece “Zolsgensma gen tedavisi ülkemizde uygulansın” diyebiliyor.
(canorakci@hotmail.com/ 0532 703 9296)
GÜNÜN SÖZÜ
Önceki gün Milli Gazete, şeker üretiminde dünya devlerinin arasında bulunan Türkşeker’in, yapılan özelleştirmelerin ardından dünya şeker süper ligine veda ettiğini manşetine taşıdı. Habere göre Türkşeker, 2018 yılına kadar dünya şeker süper liginde yer alırken, bugün ligden düşmüş durumda.
Bize göre ligden düşmenin asıl sebebi, kamuya ait 15 şeker fabrikasını elinde bulunduran Türkşeker AŞ’nin özelleştirme sonrası izlediği politika... Geçtiğimiz hafta, kamuya ait 15 şeker fabrikasında çalışan tüm muvakkat ve daimi işçiler videokonferans toplantısında kadro taleplerini ilettikleri Türkşeker Genel Müdürü Mücahit Alkan’dan ret cevabı alıyor. Üzerine bir de işe küsüp işlerini aksatmayı düşünenlere “Gerekeni yaparız!” müjdesini veren Alkan, işçilerin videokonferansı protesto ederek canlı yayından ayrılması ile şoke oluyor.
Belki de ligde tutunamamanın en büyük sebebi izlenen bu yanlış politikadır.
GÜNÜN SÖZÜ
“İDAM cezasını geri getirmek, çağdaş Türkiye’ye hiçbir yarar sağlamaz. Bu, Türk hukukunda bugüne kadarki gelişmelere ters düştüğü gibi, Türkiye’yi başta üyesi olduğu Avrupa Konseyi ülkeleri olmak üzere idam cezasını kaldırmış olan devletler arasında yalnızlaştırır, üye olmak istediği AB ülkeleri yönünden Türkiye’ye karşı yeni bir ret bahanesi yaratır.” Prof. Dr. Hikmet Sami TÜRK
SAĞLIK-İŞ: COVID-19 ‘MESLEK HASTALIĞI’ OLMALI
GENEL Sağlık-İş Başkanı Zekiye Bacaksız, Cumhurbaşkanlığı’na ilettiği bir yazı ile sağlık çalışanlarının COVID-19’a maruz kalmaları halinde bunun bir ‘sağlık meslek hastalığı’ olduğunun tespiti için Sosyal Sigortalar Yüksek Sağlık Kurulu’nun bir an önce toplanması ve gerekli kararı alması konusunda SGK’ya talimat verilmesini istedi.
Bacaksız
Su Politikaları Derneği Başkanı Dursun Yıldız dünkü yazımızı çok ilginç buldu ve “Melen Barajı inşaatının ilerlemesi İstanbul’da tüm yaşayanları yakından ilgilendiriyor. Melen’in gecikmemesi lazım ama bazı sorunlar dikkat çekiyor” dedi.
İstanbul’un su temininin sigortası olan Melen Barajı’nın güçlendirilmesi ihalesi, DSİ tarafından 28 Şubat 2020’de yapıldı. Şartnamede yeni bir baraj şeklindeki güçlendirme yapısının yer tesliminden itibaren 1000 gün içinde tamamlanacağı belirtildi. DSİ, müteahhide yeni inşaat için yer teslimini 1 Haziran 2020 tarihinde yaptı. Aradan geçen 3 aya rağmen Melen Barajı’nın ilave inşaatının ilerleyişi konusunda herhangi bir açıklama yapılmadı. İBB Başkanı İmamoğlu’nun bu hafta içinde bir açıklama yapması bekleniyor.
Proje ile ilgili son durumu eski DSİ İçmesuyu Dairesi Başkan Yardımcısı Dursun Yıldız’a sorduk. “İstanbul’a su temininin sigortası olan barajın gecikmesi İstanbul’un su güvenliğini zorlar. Bu nedenle hızla tamamlanması gerekir” dedi ve şu bilgileri verdi: “Örneğin İstanbul’da barajların doluluk oranı yüzde 45’e düştü. Önümüzdeki yılın kurak geçmesi İstanbul’u riske sokar. Melen projesinin geçen yıl tamamlanması gerekiyordu. Zemindeki oturmalar nedeniyle baraj gövdesinde çatlaklar oluştu. Bunun üzerine DSİ mevcut barajdaki çatlakları önlemek için yeni bir proje hazırlattı ve inşaat işini de ihale etti. Ancak bu yeni projenin sorunu çözmeme, süre ve para kaybına neden olma ihtimali de var.”
ZEMİN GÜÇLENDİRİLMESİ
Dursun Yıldız devam ediyor:
“Melen Barajı’ndaki oturmaların ve gövdede oluşan çatlakların temel nedeni, zeminin zayıf olması ve burada bir güçlendirmenin yapılmamış olmasıydı. Şimdi bu zayıf zemin güçlendirilmeden yapılacak diğer çalışmaların olumlu sonuç vereceğini düşünmüyorum. Hatta dahası var: Önce zeminin güçlendirme için bu enjeksiyonu kabul edip etmeyeceği de incelenmeli. Sonra mevcut baraja destek olarak inşa edilecek yeni gövde dolgusunun zemini eğik enjeksiyonlar yapılarak güçlendirilmeli.
Destekleme dolgusunun inşaatına bu zemin güçlendirmesi yapıldıktan sonra başlanması daha uygun olur. Su Politikaları Derneği olarak elde ettiğimiz bilgilerle konunun uzmanlarıyla yaptığımız değerlendirmeden bu sonuç çıkıyor. Ancak yeni yapılacak proje DSİ’nin denetiminden geçmiş olduğu için fazla bir yorum yapmak istemem. Yine de mevcut zeminin enjeksiyonla konsolidasyonu sağlanmadan yapılacak işlerden endişemizi belirtirim.”
Bu gidişten en çok su ve toprak etkileniyor. Su azalıyor. Toprak çatlıyor. Kentli, köylü, çiftçi sanayici, herkes endişeli. Bu kuraklığa hatta daha da şiddetlilerine hazır mıyız?
Su yönetimi çalışıyor, suları bir yerde topluyor ama bu sefer de yörenin çiftçisi “Suyumuz kalmadı, hayvanlarımızı sulamak için tankerle su taşıyan köyler var” diyor.
Yeraltındaki su seviyeleri düştükçe düşüyor. Su kullananlar arasında paylaşım gerilimi artıyor.
6 senedir bir ‘su kanunu’ hazırlıyoruz. Hâlâ sonuç yok. Meriç Ergene’de temiz suyu ne zaman göreceğiz, belli mi? Sulara bırakılan kimyasallar önce balıkları zehirliyor, ne yapıyoruz? İstanbul’da baraj seviyeleri hızla düşüyor. Melen Barajı ne zaman bitecek? Gelecek yıl da kurak olursa durum vahim.
Devlet kirlilik, kuraklık eylem planlarını hazırlamış ama uygulamadaki karnemiz zayıf. Bu arada bizim toplum olarak da yapacaklarımız var. Önce bu gidişatın farkında olmalıyız, sonra da su ve toprağı kirletmekten uzak durmalıyız. Yoksa haberler iyi değil. Herkesin taşın altına elini değil, tüm bedenini koyma zamanı. Siyasilerden sanayiciye kadar herkes üstüne düşeni yapmalı artık.
GÜNÜN SÖZÜ
“DİNSİZ yetiştiriliyor diye nefret ettiğiniz Köy Enstitüleri’nden tek bir tecavüzcü ya da tecavüze uğrayan çıktı mı?”
Özlem AVCI