Mehmet Y. Yılmaz

ALMANYA’da yayın yapan ZDF kanalındaki bir programda “mizah” olduğu ileri sürülen ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan hakkında ağır ifadeler kullanılan programı seyrettim.

Şunu söylemeliyim ki siyasi mizahın bu kadar düşük seviyelisine daha önce hiç tanık olmamıştım.

Tebessüm etmek ya da gülmek bir yana bende tiksinti uyandırdı. Bir izleyici olarak zekâma hakaret edildiğini düşündüm.

Almanya’da da izleyicilerin büyük çoğunluğunun benim gibi düşündüğüne eminim.

Ve bu aptal program, Türkiye’de, hak ettiğinden çok daha fazla tepki gördü.

İKTİDAR partisi, teflon kaplı bir tavaya benziyor. Hiçbir şey üzerine yapışmıyor.

Sanki 14 yıldır memleketi onlar yönetmiyormuş gibi, olup biten her şeyden başkaları sorumlu.

 

Mesela İstanbul’u 1994 yılından beri, 22 yıldır bizzat Recep Tayyip Erdoğan yönetiyor.

 

Belediye Başkanlığı’ndan sonra Başbakanlığı döneminde de, şimdi de İstanbul’da ondan habersiz kuş uçmuyor.

 

Ama bakın Başbakan Ahmet Davutoğlu, geçtiğimiz cuma günü ne dedi:

 

GECELERİ canım bir şeyler yapmak istemediğinde en çok sevdiğim oyunu oynuyorum.

Çok basit bir oyun aslında, televizyonun uzaktan kumandası ile oynanıyor.

 

Onu elime alıyorum, birer ikişer saniye arayla düğmelere basarak aynı anda üç film, iki dizi, bir eski maç, en az iki tane de açık oturum seyretmeye çalışıyorum.

 

Sonunda aklında ne kalıyor derseniz, yanıtım “hiçbir şey”!

 

Ama zaten bunların çoğunu başından sonuna seyretsem de aklımda kalacak olan şey genellikle “hiçbir şey” oluyor.

 

TÜRKİYE’nin IŞİD’e karşı Suriye ve Irak topraklarında bir kara savaşına girmemiş olmasını, bizim yöneticilerimizin basiretine değil, Amerikan yönetimine borçlu olduğumuz ortaya çıktı.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, son ABD gezisi sırasında bu planını önce Başkan Yardımcısı Joe Biden’a açmış.

Bundan sonra da Başkan Obama ile görüştüğünde de aynı öneriyi tekrarlamış.

Verda Özer’in, salı günü Hürriyet’te yayımlanan yazısından öğrendiğimize göre bizimkilerin Amerika’ya önerisi şu olmuş:

“PYD’den vazgeçin. Onların yerine biz, desteklediğimiz Arap ve Türkmen gruplarla birlikte IŞİD’e karşı karada savaşalım.”

AKP milletvekili Galip Ensarioğlu, havuz televizyonunda başkanlık sistemini savunurken, “Parlamenter sistem en fazla AK Parti’nin işine gelir. Yasama, yargı, yürütme bizde. Bizim AK Parti hükümetini denetleme gibi şeyimiz olabilir mi?” diye sordu.

Cumhurbaşkanı’nın sayılarını artık kimsenin tam olarak bilemediği başdanışmanlarından eski AKP milletvekili Burhan Kuzu da onun bu sözlerini destekledi:

“Oğlan bizim, kız bizim, niye denetleyelim” dedi.

Mevcut Anayasa’ya göre, TBMM’nin halk adına kullandığı yetkilerden bir tanesi kanun yapmaksa diğeri de yürütmeyi halk adına denetlemektir.

Yargının ise zaten bağımsız olması gerekiyor, bu da Anayasa’nın bir emri.Ve bu arkadaşlar televizyona çıkmış, milletin gözünün içine bakarak Anayasa’yı çiğnediklerini dalga geçer gibi açıklıyorlar.

PANAMA’da ortaya çıkan offshore kayıtlarından sonra şimdi elbette en büyük merakımız, bu işin siyasi ve hukuki sonuçlarının ne olacağı olmalı.

Çünkü Türkiye’den de 10 kişi ve 101 şirket ile ilgili banka hesapları olduğu söyleniyor.

Elbette bu kişilerin ya da şirketlerin hepsinin kirli işler nedeniyle paralarını offshore hesaplarda tuttuklarını söyleyemeyiz.

Geçmişte yaşadığımız bankacılık krizlerinde ortaya çıktı ki sıradan Türkler bile faiz uğruna offshore bankalara para yatırabiliyorlar.

Öte yandan bir kez daha göreceğiz ki, bu işin siyasi ve hukuki sonuçları sadece demokrasisi gelişmiş, şeffaf ülkelerde olabilecek.

UNICEF’in Suriyeli çocuklar ile ilgili raporuna göre, iç savaş sırasında doğan çocukların sayısı 3 milyon 700 bine ulaştı.

Bu sayı, Suriye’de 18 yaş altı nüfusun üçte birine karşılık geliyor.

 

UNICEF’in araştırması, bu çocukların 306 bininin, sığınmacı olarak bulundukları ülkelerde doğduğunu gösteriyor.

 

Başbakan Yardımcısı Lütfü Elvan’ın açıklamasına göre Suriyeli sığınmacıların Türkiye’de doğan çocuklarının sayısı da 152 bin.

 

Bu da normal çünkü bir başka ülkeye sığınmak zorunda kalan Suriyelilerin yarısı zaten bizim ülkemizde yaşıyor.

 

BAŞBAKAN Ahmet Davutoğlu, öğretmenlere yaptığı konuşmada “ilk başbakanlık deneyimini” şöyle anlattı:

“Müzeyyen Hocam bir müsamere için bana ‘Başbakan sen olacaksın’ dedi. Hayatımdaki ilk başbakanlık deneyimim odur.”

Bu sözlerini okuyunca, Başbakan’ın “politika” denilen iş ile çok fazla alakası olmadığını düşündüm.

Çünkü Başbakan, “çekirdekten politikacı” olsaydı, bu sözlerinin muhalefet tarafından nerelere kadar çekilebileceğini düşünür, aklına gelse bile dillendirmezdi.

Şimdi oturduğum yerden hayal edebiliyorum.