×
Azerbaycan-Ermenistan, Libya, Suriye, Doğu Akdeniz üzerinden tutun da Hz. Muhammed karikatürlerinin Fransa’da resmi kurumlarda sergilenmesine, AB’nin yaptırım hamlelerine kadar pek çok noktada problem yaşayan iki eski tanışın frene basması da çok uzun sürmedi.
İki liderin birbirlerine “Sevgili Emmanuel”, “Değerli Tayyip” diye hitap ettikleri ve “Diplomaside küslük olmaz” sözüne göz kırpan mektuplar gazetelerde yayınlanınca Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu şunları söyledi:
“Cumhurbaşkanımız, yeni yıl dileklerini iletmek ve Fransa’yı hedef alan terör saldırılarının ardından taziyelerini sunmak için Sayın Macron’a bir mektup yazdı. Bu mektuba bu hafta yanıt aldık. İlişkileri geliştirmek isteğini, Türkiye’ye atfettikleri önemi ve önümüzdeki süreçte Cumhurbaşkanımızla görüşmeyi de arzu ettiğini vurgulayan, güzel, pozitif, hatta bazı kısımlarında Türkçe ifadelerin bulunduğu bir mektup aldık. Cumhurbaşkanımıza takdim ettik. Cumhurbaşkanımız da ‘Memnuniyetle görüşürüz’ yanıtını verdi...”
Nihayet iki lider pazartesi günü video konferans aracılığıyla buluştu, görüştü, yapılan açıklamada karşılıklı işbirliğinin öneminden, potansiyelinden, ortak çalışmanın getireceği başarılardan bahsedildiği vurgulandı.
Özetle nar gibi kızarmışken derin dondurucuya atılan ilişkiler, soğuk zincir kırılmadan tekrar dünya gerçeklerine döndürülmeye çalışıldı.
Çatışma alanları bâki olsa da, tonda düzeltmeler yapılarak yeniden konuşmak için kapı aralandı.
Ocak ayında Anadolu Ajansı için “Türkiye-Fransa ilişkilerinde tarih tekerrür mü ediyor?” başlıklı bir analiz hazırlayan Doç. Dr. Yıldız Deveci Bozkuş, iki milletin tanışıklığının tarihini XI’inci yüzyıldaki Haçlı Seferleri’ne kadar götürmenin mümkün olduğunu vurgulayarak başlıyordu sözlerine.
Dışişleri Bakanlığı’nın konuyla ilgili sayfasında
18 Mart 1965’te uzay aracının kapısından dışarı süzülen kozmonot Aleksey Leonov, 12 dakika süren ve gemisinden 15 metre uzaklaştığı seferiyle “ilk uzay yürüyüşünü” gerçekleştirmişti.
“Uzay yürüyüşü” veya daha doğru ve havalı söyleyişle “Uzay Taşıtı Dışı Etkinlik/ Extra-Vehicular Activity” benim gibi “İnsanoğlu Ay’a ayak basmıştır” bilgisi cepte büyüyen kuşaklar için en sevgilisinden bir hayaldir...
Pirimiz Han Solo gibi, Flash Gordon (nâm-ı diğer Baytekin) gibi, Silver Surfer gibi, Kaptan Körk gibi “fezada maceradan maceraya koşmak”, galaksiler arasında ışık hızıyla esmek, gök atlasının bilinmeyen diyarlarına bir kâşif ruhuyla gitmek hangi çocuğu heyecanlandırmaz ki?
İzlediğimiz diziler, filmler dünyadan ayrılıp uzayın derinlerine gidenlerin hayatlarını zihinlerimizde şekillendirmekte elbette önemli rol oynamıştı.
Kafasına cam fanusu andıran küreyi geçirip boşlukta gezen astronotların, kozmonotların “uzay yürüyüşleri” özentimize Michael Jackson imzalı “moonwalk” figürünün eşlik ettiği güzel zamanlar...
Türkiye’nin uzay programlarını konuşmaya, tartışmaya, kaynatmaya, tiye almaya doyamadığı günlerden geçerken insanoğlu yeni bir uzay yürüyüşü gerçekleştirdi önceki gün.
Galatasaray’ın Kasımpaşa maçı yorgunu zeminde ağırladığı Erzurumspor, Mesut Bakkal yönetiminde son dönemde özellikle deplasmanlarda dirençli ve puan kopartan kimliğiyle ön plana çıkıyordu.
Geçen hafta topla çok az oynayarak zorlu bir viraj dönen sarı kırmızılılar, dün akşam maçın başlangıç bölümünde topa sahip ancak hücum enerjisi düşük bir görüntü çizdi.
Buna karşılık, 18’inci dakikada Gomes’in şutu ve Muslera’nın kurtarışı ile sonuçlanan hızlı hücum çıkışlarına umut bağlamıştı Mesut Bakkal’ın öğrencileri.
iSYAN BAYRAĞINI ÇEKTi
Erzurumspor oyunu kontrol ettiğini düşünürken –ki ediyordu kendince- ve skor üretebileceğine inanırken –ki üretebilecek pozisyonlar da buldu- devreye Mustafa Muhammed girdi.
Galatasaray taraftarının bir nevi “süper kahraman” olarak görmeye başladığı Mustafa Muhammed, önce uzaktan bir şutla takımının hücum mıymıylığına isyan bayrağı çekti.
38’inci dakikada köşe vuruşu ardından oluşan karambolde topu önünde bulduğunda ideal santrforun yapması gerekeni yaptı ve sert bir şutla golünü attı.
Bununla da kalmadı, Arda’nın ofsayt tuzağıyla beliren fırsatı ısrarla kovalayıp, yine Arda’nın 5 dakika önce kaidesinden sarstığı direği bir daha hırpalayarak ikinci golünü kaydetti.
Spotify, Apple, Deezer, Tidal, Amazon gibi devler arasında müzik satışlarından elde edilen gelirin yüzde 80-85’ini temsil eden pasta için rekabet de tam hız devam ediyor.
2020’nin ilk yarısında “streaming” gelirleri 2.5 milyar doları bulmuştu; pasta büyüdükçe tatlanıyor...
“Streaming” ve müzik dünyasındaki etkileri çok dallı budaklı, sanatçıdan tüketiciye farklı tartışma başlıkları bulunan bir konu.
Telifler, müziğin üretim hızı ve şekli gibi büyük sorunların yanında bir de dinlediğiniz müziğin ses kalitesi problemi var.
Benim gibi hâlâ fiziksel kopyalarla (plak, kaset, CD) haşır neşir olanların da elbette kayıtsız kalmadıkları/kalamadıkları bu servislerin en önemli problemi ses kalitesi.
Burada “plaktan çıkan ses, CD’nin sesi, streaming’in sentetik yapısı” gibi çok klasik ve çok uzun tartışma gerektirecek konulara girmek güç. Teknik açıdan bu işlerin uzmanlarının konuşması daha faydalı olur zaten.
Bir müzik meraklısı olarak plaklarda, CD’lerde bulduğum ses kalitesinin yanına bile yaklaşamayan
Futbol jargonunda sevmediğim “kısa yollu açıklamalar” arasında “O takım bize ters” klişesinin güzide bir yeri vardır. “Rakibi çözememek”, “direnç kırıcı hamle üretememek”, “konsantre olamamak” ve hayya “basireti bağlanmak” bile daha iyi bir açıklamadır. Duyduğum zaman “Ne demek tersimize geliyor? Sen de ona ters gelecek bir çözüm üret” demek gelir içimden ki Fatih Terim de buna benzer bir şey demiş olmalı. Sadece bu sezon iki kez İstanbul’da yenildiği, uzun süredir diş geçiremediği Alanyaspor karşısında deyim yerindeyse bugüne kadar yaptığının tam tersini yaptı Galatasaray.
ACAR GOLCÜ MOSTAFA
Rakibin üstüne yaldır yaldır gitmek yerine topu Alanyaspor’a bırakıp, uzun toplarla, diyagonal paslarla gardını düşürmeyi hedefledi. İlk yarı sona erdiğinde topla oynama oranı yüzde 36 idi fakat ne gam! Galatasaray’ın özellikle 18’inci dakikada golü bulana kadar sergilediği “ters” oyunun kahramanı Mostafa Mohammed oldu. Baskıya, savunmaya katkı verdi, takımını atağa hazırladı, Onyekuru’ya asiste dönüşmemesine hayıflanılacak güzellikte bir pas verdi, kendi ürettiği pozisyonda direğe takılmasa golü de bulacaktı acar golcü Mostafa. Yedlin’in müthiş uzun pasını iki hamlede Emre Kılınç ile gole çeviren Galatasaray, “ters” oyununun sağlamasını da yapmış oldu. İlk yarıda Alanyaspor da gol için zorladı, direğe takıldı fakat terazide üstün olan taraf Galatasaray’dı.
MUSLERA EFSANE OYNADI
İkinci yarıda da Galatasaray topu rakibe bıraktı, gol için hamle haklarını kullandı, oynun iplerini böyle tutmaya çalıştı. Alanyaspor özellikle Galatasaray’ın yorgunluk emaresi göstermesiyle birlikte müthiş bir baskı kurdu, rakibi kendi sahasında yordu. Terim bu çok bariz yorgunluğa karşı oyuncu değişikliği hamlesini 78’inci dakikaya kadar cebinde tutmayı tercih etti. Alanyaspor maçın kalan kısmında muazzam bir baskı kurdu, sürekli el artırdı, canını dişine takarak rakibini zorladı fakat Galatasaray’ın direncini kıramadı, bir kez daha efsane oynayan Muslera’yı aşamadı.Lider Galatasaray çok zorlu bir deplasman bilmecesini, ligin en zorlu problemlerinden birini çözdü, “ters” oynayarak düze çıkmayı başardı... Çok önemli bir engel açmanın rahatlığıyla, birikmiş bir hesabı kapatmanın huzuruyla evine dönüyor; “Bravo!” demek gerek.
250 TL'ye varan "Hoş geldin bonusu" sadece Misli.com'da! Hemen üye ol...
1987’deki kar yağışını hatırlayan benim gibiler dün sabahki “coşma anının” dışında pek aradıklarını bulamadılar sanırım. Yağdı, arada güzel de yağdı fakat nerede ‘87’deki o kar?
Barajların durumu, artık kalıcı bir tehdit boyutuna ulaşan kuraklık ve yine aşırı sıcak geçeceği öngörülen “susuz yaz” düşünüldüğünde İstanbul’da kar büyük nimettir tetiklediği zorluklara rağmen...
Kar getiren havayı “Arada uğramayı ihmal etme” diyerek uğurlamaya hazırlanırken, Cengiz Kahraman’ın “İstanbul Kış Günlüğü 1929-1954” adlı eşsiz çalışması eşliğinde İstanbul’un meşhur kışlarına doğru bir yolculuğa çıktım.
“Boğaz’ın buz tuttuğu günlerin” izinde gezen Cengiz Kahraman, 1929 ve 1954’te İstanbul’u 2-2.5 ay felç eden karakışları arşivden muhteşem fotoğraflar ve dönem gazetelerinden haberlerle, makalelerle, karikatürlerle harmanlar.
Kitabın açılış sayfalarında “İstanbul’un Meşhur Kışları Kronolojisi” ile karşılanırız.
İlk not 378’de, İmparator Valens’in saltanat döneminde Haliç’in bazı bölgelerinin buz tuttuğuna dair...
739’da Boğaz buzlarla kaplanınca halk tıpkı 401’de olduğu gibi kentin tanrının gazabına uğradığını düşünür.
Bu satırları nasıl bir iştahla, kendimi hikâyenin kahramanıyla özdeşleştirerek okuduğumu şu anda bile hatırlıyorum.
İlk gençlik yıllarımda bir kitap fuarında kapağındaki Magritte desenine, adına ve arka kapağındaki “...gizemli İstanbul kentinde hiçbir yer beni Tünel alanı kadar ilgilendirmemiştir” notuna takılarak aldığım “Bir Beyoğlu Düşü”, Demir Özlü’yü tanımama vesile olan kitaptı.
Edebiyat atlasında iştahlı bir şekilde gezmeye başladığım, çok sevdiğim Beyoğlu civarında geçen kitaplarla ayrı bir bağ kurduğum dönemdi...
Yusuf Atılgan’
Uzay programıyla ilgili hedeflerin açıklanmasıyla hararetlenen tartışmayı “Türkler uzayda konulu esprileri 1996 itibarıyla tüketmemiş miydik?” sorusunun peşinden nostalji dehlizlerine düşe çıka izliyorum...
“Uzay Yolu”, “Uzay 1999”, “Galaktika” gibi dizilerle büyümüş ve bu sayede Fırıldak Gökadası senin, Cüce Ejderha benim galaksi galaksi gezmiş bir kuşaktanım...
Star Wars’u Dünyayı Kurtaran Adam ile harmanlamış, bulunduğu ortamda sıkıldığında “Işınla beni Scotty!” diye hayıflanmış kimseleriz netice itibarıyla.
Turist Ömer Uzay Yolunda’da Sadri Alışık “Mantıksız bir olay Kaptan” dediğinde “Katılıyorum Turist Abi!” demiş, E.T.’nin yerli ve milli olan hali Badi’nin maceralarını izleyerek uzay konusunda kararlılığımızı göstermiş bireyleriz!
Konu Fantastik Türk Sineması’nın uzay bağlantılı kült filmlerine gelmişken, sevgili Yekta Kopan’ın sosyal medyada “Astronota isim önerin bakalım dostlar” çağrısına gelen cevaplara da değinmek isterim.
“Fehmi” diyenler olmuş...
Aydemir Akbaş’