‘Vidayı yanlış bağladın usta!’

18 Mart 1965’te uzay aracının kapısından dışarı süzülen kozmonot Aleksey Leonov, 12 dakika süren ve gemisinden 15 metre uzaklaştığı seferiyle “ilk uzay yürüyüşünü” gerçekleştirmişti.

“Uzay yürüyüşü” veya daha doğru ve havalı söyleyişle “Uzay Taşıtı Dışı Etkinlik/ Extra-Vehicular Activity” benim gibi “İnsanoğlu Ay’a ayak basmıştır” bilgisi cepte büyüyen kuşaklar için en sevgilisinden bir hayaldir...

Pirimiz Han Solo gibi, Flash Gordon (nâm-ı diğer Baytekin) gibi, Silver Surfer gibi, Kaptan Körk gibi “fezada maceradan maceraya koşmak”, galaksiler arasında ışık hızıyla esmek, gök atlasının bilinmeyen diyarlarına bir kâşif ruhuyla gitmek hangi çocuğu heyecanlandırmaz ki?

İzlediğimiz diziler, filmler dünyadan ayrılıp uzayın derinlerine gidenlerin hayatlarını zihinlerimizde şekillendirmekte elbette önemli rol oynamıştı.

Kafasına cam fanusu andıran küreyi geçirip boşlukta gezen astronotların, kozmonotların “uzay yürüyüşleri” özentimize Michael Jackson imzalı “moonwalk” figürünün eşlik ettiği güzel zamanlar...

Türkiye’nin uzay programlarını konuşmaya, tartışmaya, kaynatmaya, tiye almaya doyamadığı günlerden geçerken insanoğlu yeni bir uzay yürüyüşü gerçekleştirdi önceki gün.

İki ABD’li astronot, Kate Rubbins ve Victor Glover, Uluslararası Uzay İstasyonu’nun (ISS) “güneş panelleriyle ilgili birtakım işler” için üssü terk edip uzaya çıktılar.

NASA TV de, bu yürüyüşü canlı yayınla aktardı biz dünyalılara. Dün sabah YouTube’da 9 küsur saate yayılan bu yayının videosunu elbette atlayarak izledim.

Filmlerde gördüğümüz gibi kafaya astronot fanusunu takıp kendini basınç ayarı yapılmış bölümden uzaya salıvermiyorsun elbette.

İki astronot, uzay yürüyüşü yapacak iki arkadaşlarını giydiriyorlar, yüklerini hazırlıyorlar, “Ben orada olsam kesin bir şeye dokunurdum ve büyük kaza yapardım abi” dedirten birtakım işlemleri titizlikle gerçekleştirdikten sonra “Haydi selametle, güç sizinle olsun kardeşler” diyerek kapıyı kapatıyorlar.

7 saat 4 dakika süren uzay yürüyüşü sırasında astronotları matkapla, vidayla panellerin bir kısmını yenilemelerini izlerken o an bulundukları ortama heyecan duymamak mümkün değil.

Ara sıra astronotların kamerasından aşağıda masmavi, masum ve çok güzel görünen dünyanın manzarasına dalıyoruz...

Ay üzerinde koloni, Mars’a insan indirme gibi büyük hayaller yolunda bir adıma şahitlik ederken YouTube’daki canlı yayına sökün eden dünyalıların yorumları arasında bir vatandaşımızın uyarısı dikkatimi çekiyor:

“Vidayı yanlış bağladın!..”

Gülüyorum ve dünyaya geri dönüyorum...

O UZAYA GİDİLECEK

İKİ astronotun uzay yürüyüşü sırasında yorum bölümüne dünyanın her noktasından akın eden meraklılar arasında bu görkemli ana şahitlik etmek isteyenler kadar işin geyiğinde olanlar da vardı.

“Abi aşağı tükürsene” diyen memleketlimiz de gördüm, “O kadar vergi veriyoruz bize matkap, çelik konstrüksiyon gösteriyorsunuz. Kamerayı Dünya’ya, Ay’a filan çevirsene NASA!” diye arıza çıkaran ABD’li de.

Görüntü kalitesinin HD olmamasını eleştirenler, Mars görüntüleri daha havalıydı görüşünü savunanlar...

Bir de propaganda savaşı yaşanıyordu yoğun şekilde...

“Dünya düzdür” diyenler “Bu görüntüler yalan, stüdyoda çekmişler; gelin kanalımıza anlatalım” kartını oynarken, “Dünya yuvarlaktır” diyenler “Yok kardeşim, pizza şeklindedir! Gözünüz görmüyor mu? Aklınız tamamen mi uçtu?” şeklinde dil döktüler...

Uzayda iki astronot, hassas bir görevi titizlikle tamamlarken dünyadan yükselen sesleri dinledim ve içimde çalmakta olan o şahane Gaye Su Akyol şarkısına, “Develerle Yaşıyorum”a sığındım:

“Doymaz, özü kabahatini bilmez/ Lütfuna da erişilmez/ Develerle yaşıyorum.

Ah ya o uzaya gidilecek, ya o uzaya gidilecek...”