Her şey çok zor. Yazmak. Yazmamak. Susmak. Konuşmak. Ağlamak. İçine atmak. Her şey zor. Bu yazımı daha önce okuyanlar vardır. Olsun. Şu anda yeniden okumak bana iyi geliyor, hatırlamak ve tutunmak istediğim yere beni götürüyor. İçi endişeyle yanan, acıyla dağlanan, nefes alamayan, çaresiz hisseden ve yine de nefes almaya devam etmek zorunda kalan özellikle anneler için bir kere daha paylaşmak istiyorum. Hürriyet'le ve o binadaki tüm tanıdığım tanımadığım arkadaşlarımla da sabır ve...
Olimpiyat ateşi Atina’da yandı. Yunanistan’dan Rusya’ya 7 Ekim 2013’te teslim edildi. Rusya Federasyonu’nun 83 bölgesini koşarak, elden ele, tam 14 bin kişi tarafından taşınarak toplamda 65 bin kilometreyi 123 günde 6 farklı yoldan geçip Sochi’ye varmak üzere rotası belirlendi.
2004 yılında geçirdiği trafik kazası sonucu boynundan aşağısı felç olan, vücudunun yüzde 97’sini kullanamayan ve sonra ötenazi isteyen resim öğretmeni Tuğrul Cankurt, “Gitmek mi kalmak mı” isimli resim sergisi açtı. İkinci sergisini açan sanatçı, gelecekte ne yapmak istediği ile ilgili soruya “Becerebilirsem ötenazi, yoksa resim yapmaya devam edeceğim” cevabını verdi.
Trafik kazasında felç olan resim öğretmeni 50 yaşındaki Tuğrul Cankurt, ötanazinin (ölme hakkı) yasal olduğu Hollanda’ya gitmek için iltica talebinde bulundu. Gerekçesi ise şu: "Ülkemin kanunları ve 25 yıl prim ödediğim sosyal güvenlik sistemi, onurlu ve kimseye muhtaç olmadan hayatımı sürdürmem için bana gereken tedavi ve yaşam koşullarını sağlayamıyor."