Orkun Ün

Bir çift... Damla Ersubaşı ve eski eşi Mustafa Can Keser... 

Hafta sonu birkaç yerde videoları da gördüm, haberleri de okudum.
Adam, “Eski eşim yasaklı madde kullanıyordu. Girdiği ortamlar kötüydü, kumar oynuyordu” diyor. 
Eski eş, sevgili fark etmez.
Arkasından böyle konuşulmaz insanların! 
Bu ne o çok dilinizde olan ‘erkekliğinize’ sığar ne de başka bir şeye. 
Ne yaşadıysan yaşadın, susacaksın! 
Başkalarının bilmemesi gerekenleri unutacaksın! 

Dilan Polat avukatı aracılığıyla astroloğuna sorular göndermiş. Özetle “Ne zaman özgür kalacağım” demiş.

Astroloğu da “Maksimum nisan ayına kadar dışarı çıkacaksın. Şubat mart gibi yüzde 90 dışarıdasın” demiş.
Şimdi bakın!
Bu umut tacirliğidir...
Yahu geleceği böyle net bilemezsin sen!
Kimseyi de böyle süslü cümlelerle kandırıp, umut veremezsin, vermemelisin.
Hatırlayın seçim öncesinde bir astrolog çıkmış ve “Seçimden önce cumhurbaşkanı adaylarından biri hayatını kaybedecek” demişti.
Ne oldu?

Bir araştırma yapmışlar ve sonuç olarak sosyal medyada yapılan paylaşımlara bakan ama beğenmeyen ya da yorum yapmayanların zihinsel sağlıklarıyla ilgili bir problem olma ihtimali yüksek çıkmış.

“Zorunda mıyım” diyebilirsiniz... 
“Bakıp geçerim kime ne kardeşim” diyebilirsiniz... 
Ama bir yandan da bu platformun amacı etkileşim. 
Eskiden ama çok eskiden bakıp yorum yapmamayı, beğenmemeyi ‘cool’ bir hareket sanırdım. 
Zamanla fark ettim ki değilmiş. 
Tabii her önüne geleni beğen, alev, ateş at demiyorum. 
Ama dozunda ‘beğenme’, dozunda ‘yorum’ gereklidir bence. 

Böyle olmaz ki. Olmamalı yani. Çok istenen bir şey elde edilemeyince böyle çirkinleşilmemeli. Böyle hareketlerle hem sanatlarına hem meslektaşlarına büyük saygısızlık yapıyorlar.

Mabel Matiz geçmiş yıllarda kazandığı Altın Kelebek Ödülü’nü internetten satışa çıkardı hafta sonu.
5 liralık bir fiyat belirlemiş.
İlan açıklamasına da “Sadece bir kere ele alındı. Alındığı günden beri kolide duruyor, çiziği bile yok” yazmış.
Belli ki çok istiyormuş ödülü almayı. Belli ki alsaymış davulla zurnayla gelecekmiş törene. Tıpkı eski yıllarda yaptığı gibi ‘ödülü vererek beni onurlandırdınız’ cümleleri kuracakmış.
Duruşu olması lazım şov dünyasındaki insanların.
Mesela Mabel Matiz geçmiş yıllarda kazandığı ödülleri almasaydı, aynı tavırları gösterseydi alkışlardım.
Ama alınca canım cicim, alamayınca tribüne oynanan hareketler...

Çok mide bulandırıyor Eylül Öztürk. Oturduğu yerden herkese sataşıyor. Yazık, batıyor ama görmüyor. Bitiyor ama farkında bile değil. Oysa hiç konuşmayacaktı, oturup bekleyecekti. Bu saatten sonra geçmiş olsun. Değersizliğini ters çevirmeye çalışırken daha da değersizleştirdi kendini.

İşte zaman zaman kastettiğim tam olarak buydu. Adı şuursuzluk...
Son dönemdeki adı ise fenomen şuursuzluğu...
Bu kadar ağır sözler yazmak istemezdim ama kendi elleriyle kendi sonunu hazırlıyor Eylül Öztürk.
Gazetecileri tehdit ve hakaret etme aşamasına geçmiş.
“Ben ve diğer fenomenler sayesinde büyüyorsunuz. Beni konuşarak para kazanıyorsunuz” diyor.
Eylül üzgünüm ama sen hakkında konuşularak reyting aldıracak, senin tabirinle prim yapılacak biri değilsin.
Ne kattın bu ülkeye?

Nefis dolandırıldık bu yıl. Hiç farkına varmadan, tatlı tatlı. Hatta zaman zaman alkış tutarak. Artık nasıl bir duygusal yokluk, rol model eksikliği içindeysek. Uzunca da bir süre kandık... Ben şunu anladım 2023’ten... Kandırılmak, kandırmak kolay.

2023’e dolandırıcılar vurdu damgasını.
Bence senenin olayı sosyal medya kullanıcılarının uzun zamandır dolandırılması ve bunun farkında olmamasıydı.
İnanmaya çok meyilliyiz. Eminim ki Dilan-Engin Polat bugün serbest kalsa yarın takipçi sayısını da yaptığı satışları da ikiye katlar...
Mesela yurtdışına kaçan Var Böyle Tipler isimli sosyal medya fenomeni ve eşi bugün ülkeye dönse ve ‘şahane bir yol buldum, bize para verin, haftaya 2 katını alın dese’ hesaplarına para dolar.
Seçil Erzan mesela...
Dışarıya çıksa ve dese ki ‘ben futbolcularla yanlış bir yol yürüdüm.
Artık parası olmayana para kazandıracağım. Verin 5 alın 10’ dese... Ülkenin en zengin kadınlarından biri haline gelir kısa sürede.

Sanat camiasında kulis kavgaları... Futbolda hakem yumruklamalar... Gece kulüplerinde saç saça baş başa girmeler... İkili ilişkilerde darp etmeler, hakaretler... Ne yaşıyoruz biz? Ülkece bir cinnet hali mi? Oysa bu senenin başında büyük felaketler yaşamadık mı? Bir olmaya karar vermemiş miydik? Birlikte gözyaşı döküp birbirimize sarılmaya söz vermemiş miydik? Ne çabuk unutuyoruz...

Pazartesi akşamı Türk futbol tarihine kara bir leke olarak geçti. Ankaragücü-Rizespor maçı sonrasında Ankaragücü Başkanı Faruk Koca sahaya girip hakem Halil Umut Meler’i yumrukladı. 

Meler yere düşünce 2 kişi daha geldi ve yerdeki hakemi tekmeledi.

Pes kardeşim!

Neyin hırsı bu?

Neyin intikamı?

Hangi kitapta yazar ‘yere düşene bir de ben vurayım’ diye...

İnsana, mesleğe, kadına, topluma saygıyı biz ne zaman öğreneceğiz! Yine dünden beri sayısız birlik mesajı okuyorum sosyal medyada.

Bizler birleşmesini çok iyi biliyoruz kriz anlarında.

Aleyna Tilki “sektörde bana iş yaptırmıyorlar, beni öldürmek istiyorlar” diyerek bastı küfrü. İddiaya göre o küfürler menajeri Haluk Şentürk’e yönelikti. Sonra Şentürk açıklama yaptı ve “Aleyna saçmalıyor, o kendi kendisinin katili” dedi. Hemen ardından Hadise bir fotoğraf paylaşıp “bebeleri pistten alalım” yazınca ortaya resmen bir mahalle kavgası çıktı.

Çok ufak yaşta kazanılan şöhreti herkes taşıyamıyor... İlla bir saçmalayıp, sendeliyorsun.
Ama süreç içinde hata yaparak öğreniyorsun da.
Ona rağmen yolunda gitmiyorsa işler, bazı nedenleri vardır...
Ya yeteneksizsindir, evren sana bırak bu işi gücü mesajını gönderir.
Ya da geçimsizsindir, ne kadar iyi olursan ol bezdirirsin herkesi.
Yahut birileri kafayı takmıştır sana ve engel olmak için uğraşırlar...
Aleyna en sonuncu maddeyi kullanıyor. “Engel oluyorlar” diyor.