Güzin Abla

Ben satranç hocama âşık oldum. Aramızda 12 yaş fark olduğu için birlikte olamayacağımızı söylüyor. Ama ben onsuz yapamıyorum.

 Güzin Abla, ben 17 yaşında, çevresi tarafından güzel bulunan, daha hayatın başında, hata yapmaktan korkan genç bir kızım.
Ne olur bana yardım edin.
Yaşadığım şehrin fen lisesinin en başarılı öğrencilerinden biriyken hayatım tepetaklak oldu.
Benim sorunum âşık olduğum kişi...
Kendisi satranç hocam. O benim hayatta tanıdığım en mükemmel erkek.
Zeki, yakışıklı, beni hiç kırmayan, üstelik de çok mütevazı biri.
Onu deli gibi seviyorum ve bütün bu güzelliklere rağmen aramızda ciddi bir problem var.

Sevgili Feyza Hanım, birkaç gün önce bir genç kız, evlilik arifesindeyken kendisini aldattığı için erkek arkadaşından ayrıldığını yazmıştı. Çok iyi yapmış, buna sözüm yok.

Fakat yazısındaki bazı ifadeler, erkekler tarafından uydurulmuş bazı kavramların nesilden nesile akıp nasıl da kadınlar tarafından sahiplenildiğini bir kez daha görmemi sağladı.
Neden genç bir kız, kendi bedeninden gelen cinsel istekleri bastırırken erkek arkadaşının bu isteklerini “ihtiyaç” olarak kabul eder?
Neden bir genç kız tamamen kendi tercihinden ötürü cinsel ilişkiye girmeyi reddederken, yine kendi tercihinden ötürü bunu yaşamaktan çekinmeyen bir kadına hemen “kötü” yaftasını yapıştırır?

O genç kız, yazısında “Benim iyi aile kızı olduğumu anlayınca” diye bir cümle kullanmış. Evlenmeden önce cinsellik yaşamayanlar iyi aile kızı, yaşayanlar kötü kız öyle mi?
Evlendikleri adamla aralarında en ufak bir ten uyumu var mı yok mu bilemeden, adamın cinsel fonksiyon bozukluğu var mı yok mu anlamadan evlenip sonra da tek görevlerinin adamın “ihtiyaçlarını” tatmin etmek olduğunu sanıyorlar. Hatta evlenseler bile kocaları onları “hafif kadın” sanmasın diye arzularını, isteklerini eşleriyle paylaşmaktan kaçınıyorlar.

Ailemi dinlemedim ve istediğim kişiyle evlendim. Şimdi ise çok pişmanım. Çünkü evlendiğim kişi bambaşka bir karaktere dönüştü. Çok mutsuzum, boşanmak istiyorum, beni bırakmıyor.

 Merhaba Güzin Abla, ben 35 yaşında, çalışan ve 3 yıldır evli bir kadınım.
Çok mutsuz bir evlilik yaptım. Kurtulmak istiyorum ancak kurtulamıyorum.
Eşim evlenirken bana kendini çok farklı tanıttı. Annem anlamıştı ama ben maalesef onu dinlemedim.
Sevgi sözcüklerine kandım.
Evlendikten sonra inanılmaz bir değişim oldu.
Şu an boşanmak istiyorum ama o istemiyor.
“Şimdi değil” deyip duruyor. Beni tehdit ediyor.

Annemle babam birbirini aldatıyor. İkisini de başkalarıyla mesajlaşırken yakaladım. Onlarla aynı evi paylaşmak istemiyorum. Ama maalesef evden ayrılmak için daha çok küçüğüm.

Birkaç sene önce babamın annemi aldattığını gördüm. Daha doğrusu başkasıyla yazıştığını. Ben o kadını tanıyorum, çok da severdim o zamana kadar. Ardından babamın geçmişte de annemi aldattığını keşfettim.
Şimdi ise annemi yakaladım. Annem son zamanlarda değişik davranıyordu. Ben de şüphelenmiştim ve annemin telefonuna baktığımda haksız olmadığımı anladım. Annem de çok uzun süredir babamı aldatıyormuş. 2014 yılından beri bir adamla mesajlaşıyor. Sonuç olarak ikisi de birbirini aldatıyor. Ben babama son zamanlarda sıcak davranamıyordum. Anneme hep çok iyi yaklaşıyordum. Üzülmesin diye... Ama annemin de aynı şeyi yaptığını öğrenince ikisinden de tiksinmeye başladım.
Artık onlarla aynı çatıyı paylaşmak istemiyorum. Henüz 13 yaşında olduğum için ayrı eve çıkma şansım da yok ne yazık ki.
Ancak bana bir sürü imkan sunuyorlar, her istediğimi yapmaya çalışıyorlar.
Birbirlerine rol yaparken bana da rol yaptıklarını düşünüyorum. Lütfen bana yardım et Güzin Abla. Ben bu yükü kaldıramayacak kadar küçüğüm. Bütün bu olanlara göz yummak istemiyorum. Ama ailemin dağılmasını da istemiyorum... ◊ Rumuz: Küçük yaşta

YANIT

Canım kızım, bütün bu yaşadıklarını kaldıramayacak kadar gençsin. Ben annenle babanın bu kadar yanlış bir tutum içinde olduklarına inanmak istemiyorum. Acaba sen okuduklarından ters anlamlar çıkarmış olabilir misin?

Ailemin sorunları yüzünden evliliğim sallantıda. Nişanlandığım andan itibaren düğüne kadar olan süreçte ailemin yaşattıkları zaten ilişkimi yıprattı. Şimdi de hiçbir şey iyi gitmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum.

 Güzin Abla ben, 31 yaşındayım, evliyim ve 1 çocuk annesiyim. Nişanlandığım günden bu yana başıma gelmeyen kalmadı. Nişan günümde kardeşim evlenmek için biriyle kaçtı. Kaçtığı çocuk madde bağımlısı biriydi. Nişanımın olacağı akşam salonda ailem mutsuz, eşimin ailesi gergin ve ilgisizdi.
Evlenmeme bir hafta kala da diğer kız kardeşim kaçtı. Kına gecesinin olduğu akşam babam kaçan kardeşimin evlendiği adamla kavga etti ve ortalık karıştı.
Evliliğimin ilk zamanlarında beni çok seven, bana değer veren adam gitti, yerine bir canavar geldi. Ailemizde sorunların maalesef ardı arkası kesilmiyor. Her olayda annem bana geliyor, “ne yapacağız, ne edeceğiz” diye soruyor. Tamam, annemin başımın üstünde yeri var ama ben sorunlarla uğraşmaktan çocuğuma, evime konsantre olamıyorum. Bıktım artık kendi ailemin bitmeyen sorunlarından ve eşimin sürekli surat asmasından.
Herkesi, her şeyi idare etmekten bıktım. Kendimi 70 yaşında gibi hissediyorum. Ne arkadaşım kaldı, ne çevrem. Doğuma girerken bile annemle eşim kavga etti, inanabiliyor musunuz? Hiçbir güzel duyguyu tam anlamıyla yaşayamadım.
Çok mutsuzum, çocuğumu da alıp çekip gitsem mi diye düşünüyorum. Ama bu da bir çare değil ki...
Ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: Mutsuzum

YANIT

Belediyenin barınağında tüm aşılarını yaptırdığım, çip taktırdığım, evimde baktığım, zaman zaman bahçede dolaşıp yine eve dönen kedilerim, site sakinlerince yakalanarak ormanlık alana atıldı. Hukuki bir yol izlemek ve mümkünse sorumlulara cezai müeyyide uygulanmasını istiyorum.

 Merhaba, önemli bir konuda bilgi ve deneyiminize başvurmak istiyorum.
Ben İstanbul’un Çekmeköy ilçesine bağlı Ömerli’de oturuyorum. Şehirden uzak, Şile otobanının ikiye ayırdığı, bir tarafında gerçek köy hayatının sürdüğü, diğer tarafında da küçüklü büyüklü sitelerin ve eğitim kurumlarının olduğu bir bölge burası...
Ben ve ailem, 8 yıl bizimle olan kedimizin kaybından sonra, annelerinin terasımıza getirdiği dört yavruyu sahiplendik. Anneyi Çekmeköy Belediyesi Hayvan Barınağı’nda kısırlaştırdık, çip taktırdık, aşılattık.
Çoğunlukla evde, iyi havalarda ise bahçede hayatlarını sürdürüyorlardı. Ancak mart ayında miyavlayan ve teraslarını kirleten kedilerden rahatsız olan bazı site sakinlerince site içerisinde haberimiz olmadan kapar kurulmuş. İki kedimiz yakalanmış ve otobanın diğer tarafındaki barınağın yanında bulunan ormanlık araziye atılmış.
Büyük üzüntü içindeyiz. Kardeşlerini göremeyen evdeki diğer iki kedi şaşkınlık içinde dolanıp duruyor.
Sizden şunu öğrenmek istiyorum:
Kedicikler belediye tarafından benim üzerime kayıt edildikleri halde, benden habersiz yakalanıp atıldıkları için bu eylemi gerçekleştiren insanlara karşı medeni, hukuksal bir yol izlemek, mümkünse cezai müeyyide uygulanmasını sağlamak istiyorum.

Liseden beri sevdiğim biri var. O zamanlarda problemli bir ilişki yaşadık. Yıllar sonra tekrar denemek istedik, yine olmadı. Ama ben onsuz da yapamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.

 2011 yılında bir gençle tanıştım. Aynı yaştaydık, liseye gidiyorduk ve harika bir beraberliğimiz vardı. Ama ilişkimiz benim üniversite kazanıp onun lise sonunda eğitimine bir yıl ara vermek istemesiyle sarsıntıya girdi. Aynı şehirde olmamıza rağmen o benim üniversite ortamıma sinir oluyordu, ben ise onun sürekli ders çalışıp benimle ilgilenmemesini sorun yapıyordum. Bu yüzden ayrıldık. Ayrıldık ama beni sürekli aradı. Ben bir süre cevap vermeyince o da aramayı bıraktı. O esnada benim birkaç erkek arkadaşım oldu ama onlardan da ayrıldım. Bu arada o beni tekrar aramaya başladı. Ama üniversite kazanıp şehir dışına gitti. Tabii ki onun da kız arkadaşları oldu. Ama onlardan ayrıldığında, sürekli beni arıyordu. Her ne kadar hâlâ beni sevmesi hoşuma gitse de, her aradığında kafam karışıyordu. Bu şekilde yıllar geçti. En son geçen yıl tekrar denemek istedik. Ama yalnızca 2 hafta sürdü. Bana artık kimseyi sevemediğini, hissizleştiğini ve benimle de yapamadığını söyledi. Ben tabii yıkıldım ve hâlâ onu unutamıyorum, özlüyorum. Ne yapmalıyım abla?◊ Rumuz: Kafası karışık

Bana sanki bu gencin bir intikam planı varmış gibi geldi... Yıllarca senin peşinden koşmuş, sürekli aramış, sen ise yüz vermemişsin. Sonuçta seni ikna edene kadar uğraşmış.
Seni gerçek anlamda sevse bile, bana kalırsa bu kadar çabuk senden vazgeçmesi, içinde biriken bir intikam duygusundan kaynaklanıyor olabilir.
Yıllardır sana yaklaşamamasının getirdiği öfke, senin başkalarıyla olmanın ortaya çıkardığı kıskançlık, ruhunun yara alması, aşağılık duygusu... Bütün bunlar bir araya gelmiş ve sonunda senin onu kabul etmen karşısında rahatlamış.
“İşte şimdi benim sözüm geçecek” demiş. Seni bu şekilde aşağılamak istemiş. Hem bu sevgi değil diyorsun, hem de yıkıldığını söylüyorsun.
Aslında sen onu istememişsin ki... Şimdi tekrar başlamaya karar verdiğin için, onun bu tepkisi karşısında kendini küçük düşmüş hissediyorsun, ondan üzülüyorsun.
Üstünde durma, başını dik tut, asla üzülme... Aslında o seni yeniden arayacak, eminim. Ama bu defa kesinlikle kabul etme.

Benimle evlilikten konuşmuyor

Merhaba Güzin Abla, ben 17 yaşında bir genç kızım. İnternette 25 yaşında biriyle konuşuyorum.

Onunla konuşmak beni mutlu ediyor. Her ne kadar bazı fikirlerine katılmasam da onunla görüşmek bana huzur veriyor.
Ama mesele şu, ona karşı duygularım net değil.
Kafamda soru işaretleri var.

Fotoğrafına bakınca onu sevmediğimi düşünüyorum.
Ama ne zaman konuşmaya başlasa sözleriyle beni bir şekilde etkilemeyi başarıyor.