Güzin Abla, ismini küçüklüğümden beri duyuyordum ama bir gün sana yazacağım aklıma gelmezdi...
Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim.
Ailemle aram pek iyi değil. Ne babamla baba-kız gibiyiz ne de annemle anne-kız gibi.
Hiçbir şeyimi anlatamadım onlara bu yaşıma kadar...
1.5 sene önce biri çıktı karşıma. Onunla beraber güzel günler geçirdik.
O kadar saf, o kadar masumdum ki, hiçbir şekilde ilişkimizin kötü yanını düşünmüyordum.
Kavga ediyorduk, haklı olsam bile kızıp bağırmıyordum.
Güzin Ablacığım, biliyorum uzun bir mesaj ama
lütfen oku, yardımına ihtiyacım var...
22 yaşındayım, İstanbul’da üniversitede okuyorum.
3.5 senedir tanıdığım, benden hoşlanan birisi vardı. Beni 3 sene boyunca bekledi, çünkü o zamanlar başka bir sevgilim vardı.
Gerçi onun da hayatına başkaları girdi o süreçte ama yapamadı, hepsinden ayrıldı ve her seferinde beni aradı. En sonunda onun için sevgilimden ayrıldım. Birlikte olduk.
Ailemin kesinlikle onaylamayacağı birisiydi, çünkü sevgilim varken bana yazdığını biliyorlardı. Bu yüzden ilişkimizi ailemden gizledim.
O da durumu kabullendi.
Merhaba Güzin Abla, ben Almanya’da yaşıyorum. 32 yaşındayım. Eşimden ayrıldım fakat 9 yaşında oğlum var. Bir senedir beraber olduğum bir de sevgilim var. Onu yaklaşık 11 senedir tanıyorum.
İlk gördüğüm anda kendisinden hoşlandım ama yanaşmamıştım. Baktım hayatım kötüye gidiyor, ben de başkasıyla evlendim. Toplam 9 sene evli kaldım. Ama evliliğim 2 yıl sürdü.
Nasip ya, o zamanlardaki o güzel kızla yıllar sonra kader tekrar kavuşturdu beni. Evlenmemiş, oğlumu da kabul etti.
Karakterine âşık oldum ve şu an onu deliler gibi seviyorum.
Alman kanununa göre boşandım.
Fakat ben Türk vatandaşı olduğum için Türkiye’deki boşanma sürecim hâlâ sürüyor. İnşallah 2-3 ay içinde bitecek.
Fakat sevgilim son zamanlarda oğlumla ilgili olan konuda sorun çıkarıyor.
Güzin Abla, konuya nereden başlasam bilemiyorum...
Nişanlımla 4 yıldır beraberiz. Ama ailem ilişkimizin başından beri ona sıcak davranmıyor.
Hatta bu durum saygısızlığa kadar gitti diyebilirim.
Aileme bu kızla her hâlükârda bir hayat kuracağımı söyledim ama sorunlarımız bitmek bilmiyor.
Nişanlım, ailemin yaşattığı tatsızlıklardan dolayı onlara karşı hep çekingen ve tepkili davranıyor. Onlara güvenmiyor.
Ailem, düğünümüz için verdikleri sözlerin hiçbirini tutmadı.
Bu tatsızlığın daha fazla uzamaması için her şeyi ben üstlenmek zorunda kaldım.
Merhaba ablacığım... Ben 22 yaşındayım. 3.5 senedir aynı gençle beraberim.
Bu yaz sözlenecektik ama onun 1 hafta önce tek gecelik bir ilişki yaşayarak beni aldattığını öğrendim.
Çok âşıktım, çok seviyordum, dünyam başıma yıkıldı.
Bütün hayatım o olmuş meğer, bu yüzden sadece onu değil benliğimi kaybetmiş gibi hissediyorum, bir türlü toparlanamıyorum.
Hiç vazgeçmeden çabalıyor, af diliyor, sürekli kapımda ama ben affedemiyorum.
Ayrılmış bir anne-baba-nın kızıyım, bu yüzden çok acılar çektim. Annemle babamın boşanmasının sebebi de babamın annemi aldatmasıydı.
Babam, annemi nişanlıyken de aldatmış ama annem affetmiş...
Merhaba Güzin Abla, ben 21 yaşına yeni girecek bir genç kızım. Geçmişte yaptıklarımdan büyük utanç duyuyorum. Babam inşatta çalışıyor, annem okulda hademelik yapıyor...
Hiçbir zaman para konusunda onları üzmedim. Ama hep sevgi ve ilgi istedim. 10 yaşındayken kuzenimin tacizine maruz kaldım. O zaman ses çıkaramadığım için kendimden nefret etmiştim... Tabii erkeklerden de...
Sonra o küçük yaşımda birine âşık olduğumu sandım. 18 yaşımda onunla birlikte oldum. Ama o sandığım gibi biri değildi. Beni arkadaş ortamlarında sohbetlerine meze yapmış, ona buna yaşadıklarımızı anlatmıştı.
Aradan 3 yıl geçti. Ve ben birçok şeyi saflığım yüzünden, sevgi arayışında olduğum için yaptığımı anladım. Merak uğruna, arkadaşlarım âşık olup ilişki yaşadıkları için, ben de âşık olmak istedim. Ama sonucu kötü oldu.
Şimdi beni çok seven bir kişi var, fakat ona karşı hislerim olmasına rağmen, onu hayatımda istemiyorum.
Ona geçmişimi anlatamam. Eminim o da bunu kullanır. Seviyorum ama kendime de itiraf edemiyorum. Çünkü korkuyorum. Annemin yüzüne 3 yıldır doğru düzgün bakamıyorum.
Aslında onlar her istediğimi yaptılar. Taşınmak istedim, taşındılar; telefon hattımı değiştirmek istediğimi söyledim, değiştirdiler.
Merhaba Güzin abla, ben 12’nci sınıf öğrencisi bir genç kızım. Bugüne kadar derslerime hep çok iyi çalıştım, hep başarılı oldum. Yeri geldi düştüm, ufak tefek başarısızlıklarım oldu ama her defasında ayağa kalmayı bildim.
Ama şimdi gerçekten zor durumdayım. Üniversite sınavına 2 ay kadar kısa bir süre kalmışken, daha önce hiç olmadığı kadar kötü düştüm.
Ders çalışırken dikkatim dağılıyor, eskisi gibi değilim. Kendimi zorluyorum ama zorladıkça işler daha da kötüye gidiyor.
Motivasyonumu kaybettim. Gittikçe umudumu kaybediyorum, neredeyse vazgeçme noktasına geldim.
Herkesin bu saatten sonra daha da hızlı hareket etmem gerektiğini söylediği şu dönemde ben afallayıp kaldım.
Bunlar yetmezmiş gibi bir de mezuniyet balosu derdim var. Başta gitmek istemediğim halde, sevdiğim kimi insanların isteği üzerine sonradan gitmeye karar verdim. Ama bu da benim için birçok sorun yarattı.
Sanki başka derdim yokmuş gibi annem bunu gündeme getirip, söylenip duruyor.
Merhaba Güzin abla, kimseye anlatamadığım bir sıkıntımı sizinle paylaşmak istiyorum.
Ben 21 yaşındayım. Yurtdışında doğdum ve büyüdüm. İki sene önce çalışmaya başladım.
Patronum 42 yaşındaydı. Bana destek verdi, sorunlarımı dinledi, işyerinde ilerlemem ve kendimi geliştirmem için elinden geleni yaptı. Ama bir sene boyunca “Abi” dediğim o kişiye olan hislerim zamanla değişti. Hayatımda ilk defa birini bu kadar sevdim.
Güzel bir kadın olmama rağmen benimle birlikte olmak isteyen bütün gençleri reddediyordum, çünkü gözüme çocuksu görünüyorlar.
O ise bambaşka, gerçekten her şeyiyle beni tamamlıyor.
Bu arada patronum evli...
Boşanmayı düşünüyor ama benden zaman istiyor.