Güzin Abla

Anne babamın bitmek bilmeyen kavgalarının ortasında büyüdüm. Bundan dolayı birtakım psikolojik sıkıntılar yaşıyorum. Sosyal anksiyete bozukluğu nedeniyle kalabalık ortamlara giremiyor, akrabalarımla bile iletişim kuramıyorum.

Güzin Abla, ben lise 2’nci sınıf öğrencisiyim. Yaklaşık 10 yıldır sosyal anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Bir süre doktora gittim ama sonra bıraktım. Küçükken yaşadığım bir olayın bende travma yarattığını düşünüyorum.
Anne babamın bitmek bilmeyen kavgalarının ortasında büyüdüm ben. Birini aktaracağım. Babamdan peluş oyuncak istemiştim.
O da halamdan aldığı bir promosyon oyuncağı bana getirmişti. Annem bunu görünce sinirlendi, kavga çıktı. Annem beni de alıp evden ayrılmaya kalktı, babam bunun üzerine öfkesine hakim olamayarak gardırobun kapağını kırdı. En iyi hatırladığım kısım kapağın kırılırken çıkardığı gürültü.
O an etkilenmemiş, ağlamamıştım. Ama annemin gözyaşları beni çok sarsmıştı.
Eminim ki o olay bilinçaltıma kazındı. Belki de kavganın nedeninin ben olduğumu düşündüm.
Şimdi durum ne derseniz, değişen bir şey yok, hâlâ kavga ediyorlar.
Açıkçası baba tarafım annemle çok uğraşmış ben doğmadan önce. Zaten severek de evlenmemişler, anneannemler zorlamış bu evliliğin olması için.

2 yıllık evliyim. Evlendikten sonra eşim çok değişti. Her şeye hayır diyen, fikirlerimi önemsemeyen, hatta şiddete başvuran biri oldu. Çok mutsuzum.

Merhaba Güzin Abla, ben 2 yıllık evliyim. Eşimle 15 yaşındayken tanıştık. 10 yıllık birlikteliğin sonunda evlendik. Ama karakterlerimiz çok farklı. Şu an çok mutsuzum.
İlişkimiz sürecinde de sıkıntılarımız, kavgalarımız olurdu.
Ne kadar ters ve zıt olsak da onu sevmekten vazgeçmedim.
Belki alışkanlıktı bilmiyorum... Eşim dışında kimseyi hayatıma almadım.
Her şeyi onunla tanıdım.
O dönemde çevremdeki herkes birbirimize uygun olmadığımızı söyledi.
Ama ben kimseyi dinlemedim.

Yurtdışında yaşıyorum, Türkiye tatilimde bir gençle beraber olmaya başladım. Evlenmeye karar verdik. Ancak ülkeme dönünce benden soğudu.

Merhaba Güzin Abla, sana yurtdışından yazıyorum. Geçen yaz Türkiye’de 23 yaşında biriyle tanıştım. Sevgili olduk ancak 1 ay sonra ben yaşadığım ülkeye geri döndüm. Çok zor oldu ayrılmamız, çünkü birbirimize çok bağlanmıştık.
Hatta aramızda söz yaptık, bana yüzük aldı. Üstelik ben 26 yaşıma kadar hiçbir erkekle çıkmamıştım.
İlk defa bir erkeğin elini tutmuştum, sarılmıştım, öpmüştüm... Geri döndüğümde sık sık mesajlaşıyorduk, her şey çok iyi gidiyordu.
Ama birkaç ay sonra, benden soğuduğunu fark ettim. Yazın sürekli “seni istemeye geleceğim” diyordu.
Daha sonra “Nişanı seneye yapmasak olmaz mı? Üniversite bitmedi, işim yok, askerliğimi yapacağım. 3 sene sonra evlenelim” demeye başladı.
3 sene sonra evlenmeyi de kabul ettim. Ama “hiç değilse bu sene istemeye gelin, adı konsun ilişkimizin” dedim. Bunu da kabul etmedi ve kavga ettik. Şimdi 1 haftadır konuşmuyoruz. Ne o yazıyor, ne de ben...
Aslında mesaj atmak istiyorum ama bu zamana kadar ona hep ben adım attım. Neden birden kararını değiştirdi bilemiyorum...

Küçük bir köyde yaşıyorum, nişanlıyım. Ama nişanlım bana karşı çok kötü davranıyor ve üstelik beni defalarca aldattı. Ben ise ailem yüzünden ondan ayrılamıyorum.

Merhaba abla, ben 20 yaşındayım. Nişanlımla 2015’te tanıştık, 2016’da o askere gitti. Dönmesini bekledim. Yeri geldi kendi hayatımdan ödün verdim, üniversitede dışarıya çıkmadım vs. Bunun doğru olmadığının farkındayım ama yaptım işte...
Ben onu beklerken, o beni aldattı. Defalarca affettim. “Kızım neden affettin” diyeceksiniz bana ama seviyorum, ne yapayım? Nişanlandık, 5 ay sonrası için düğün tarihi aldık. Çeyizlerim hazır, ailem hep destekçim... Ama biz nişanlımla sürekli tartışıyoruz. Ailem onu kötü bilmesin diye onlara her şeyi anlatamıyorum. Kendi içime atıyorum. Onlar zaten defalarca tartışmamıza şahit oldu.
Nişanlımla aramızdaki sorunları defalarca oturup konuşmayı denedik. Konuşurken hallediyoruz, 2 hafta sonra farklı bir olay yüzünden tartışıyoruz. Ben yufka yürekliyimdir; bana yapılan bir yanlışı hemen unutup eskiye dönebiliyorum, ama o kincidir hemen unutamıyor.
Bir de benimle zaman geçirmektense arkadaşlarıyla daha fazla zaman geçirmek istiyor. Ben ona huzursuzluk veriyormuşum gibi davranıyor. Bunları ona söyleyince hakaretler edip, telefonu yüzüme kapatıp üste çıkmaya çalışıyor. Yoruldum bu durumdan.
Aslında yokluğuna dayanmak bana çektirdiği bu hakaret ve tavırlarından daha kolay olabilir ama bitiremiyorum. Küçük bir köyde oturuyorum, ailemin yüzünü yere eğdirmemek için ayrılamıyorum, sabrediyorum.
Bana yardım edin ne olur... Bu ilişkiyi bitirmeli miyim?
◊ Rumuz: Nişanlım ve ben

YANIT

14 aylık bir ilişkim var. Şu sıralar büyük sorunlar yaşıyoruz. Geçtiğimiz günlerde eski sevgilimle karşılaştım ve onunla vakit geçirmekten çok keyif aldım. İki arada kaldım.

Güzin Abla merhaba, 34 yaşındayım ve benden 5 yaş küçük olan bir kız arkadaşım var. 14 aydır birlikteyiz. Kız arkadaşımın ailesi muhafazakâr ve evlilik konusunda da kızlarına baskıcı davranıyorlar.
Ben 7 yıl önce bir evlilik yaptım ve boşandım. Çocuğum yok. Fakat bu biten evliliğim o kadar problem oldu ki; hem kız arkadaşımın sorgulamaları bitmedi, hem de sürekli “Ailemin bu durumu kabul etmesi çok zor” gibi cümleleri aylardır duymaktan yoruldum.
Sık sık bu ve buna benzer bir sürü anlamsız konu yüzünden tartışıyoruz.
Bu ilişkide kendimce bir de hata yaptığımı düşünüyorum. 7 ay önce birlikte olduk ve ilişkimiz iyice çıkmaza girdi. Kıskançlık dozu arttı. Neredeyse sosyal hayatımdaki arkadaşlarımla görüşmeme sinir olacak duruma geliyor, bunu hissediyorum bakışlarından ve söylemlerinden.
Bunlara rağmen evlilik planını netleştirelim diye kendisini de mutlu eden bir konudan bahsettim. Hem bayram tatili için, hem de bu konuyu konuşmak üzere ailemin yanına, Ayvalık’a gittim.
Ailem kız arkadaşımı seviyor, kısmen de tanıyor.
Hatta eylül ayı için bir plan yapalım, aileler tanışsın diye de kararlar aldık. Hayatımda gerçekten isteyip istemediğimi bilemediğim biri ile evlenmek üzereyken, ailemin yazlığında 17 yıl önce ilişki yaşadığım eski sevgilimle karşılaştım. 3 yıl birlikte olmuştuk. Benden 2 yaş büyüktü. Bayram tatili süresince görüştük, eğlenceli vakit geçirdik. Dönüş için uçak biletini iptal etmesini, İstanbul’a benimle karayolu ile dönmesini istedim. Kabul etti. Bayram dönüş trafiği ile 11 saat kadar aynı arabada beraber geldik ve hayatımda yaşadığım en keyifli saatlerdi.

Eşimle evliliğimiz ben doğum yapana kadar çok güzel gidiyordu. Daha sonra bana çok büyük acılar yaşattı, beni birçok kez aldattığını öğrendim.

Merhaba Güzin Abla, eşimle 4 yıl flört ettikten sonra 2013 yılında evlendik... Her şey o kadar güzeldi ki, rüya gibi derler ya öyleydi. Bana o kadar değer verirdi ki, ta ki doğum yapıncaya kadar... Daha sonra bana çok büyük acılar yaşattı, birçok kızla görüştüğünü öğrendim...
Hepsine de haddini bildirdim ama en sonuncusu çok kötüydü, beni mahvetti. Kadın eşimin boxer’inin fotoğrafını yolladı bana. Ailem ve çevremdekilere durumu anlatamadım. Çünkü eşim kusursuz bir erkek profili çiziyordu. Sonunda içime atamadım ve eşime boşanmak istediğimi söyledim.
Eşimin savunması ise şu oldu: “Ben cinsel açıdan sürekli aç biriyim, değişemem ama değişmeye çalışacağım. Evladımız için affet beni...”
Ben de affettim...
4 yaşında melek gibi bir oğlumuz var... Ben bir kafeste tıkandım kaldım, hiçbir yere kımıldayamıyorum.
Bir süre gerçekten düzeldi ama şimdi yine aynı hareketleri başladı. Bir şey söylediğimde hemen susturuyor, “yine saçmalıyorsun” deyip kestirip atıyor... Boşanmaya da yanaşmıyor. Ben böyle bir şeye kalkışsam ailem beni suçlayacak, biliyorum. Onlara o kadar iyi davranıyor ki, ne yapacağımı şaşırdım...
Evladımla kaliteli zaman bile geçiremiyorum, psikolojim altüst oldu. Kimseyi görmek istemiyorum. İşin kötüsü hâlâ onu çok seviyorum. Bir yol göster bana, 27 yaşındayım ama kendimi 40 gibi hissediyorum.

Eşimle yeni evliyiz ve ben hamileyim. Kayınvalidem ise borçlarımızı bahane edip bebeği istemiyor.

Merhaba Güzin Abla ben 22 yaşındayım ve yeni evliyim. Ancak hiç mutlu değilim...
Kocamla birbirimizi severek evlendik ama sonra o çok değişti.
Beni en çok da sürekli annesini dinlemesi ve onu savunması çıldırtıyor.
Çok fazla borcumuz var, hepsi bizim üzerimize yıkıldı.
Şu an hamileyim ve kayınvalidem herkese bebeği istemediğini, normalde benim çalışıp bu borcu ödemem gerektiğini söylüyor.
Hâlbuki bu borç tamamen bana ait bile değil, düğünde kendi yapmış oldukları borç.
Bu yüzden bunalımdayım, her gün üzüntüden ağlıyorum.

Türkiye’de hayvan öldürmenin, eziyet ya da tecavüz etmenin caydırıcı hiçbir cezası yok. Oysa artık Hayvan Hakları Yasası yeniden ele alınmalı, çok acilen buna ciddi hapis cezaları eklenmeli.

Sevgili Güzin abla, bildiğiniz gibi bir yavru köpek, Sakarya’da 4 ayağı ve kuyruğu kesilmiş olarak bulundu.
Veterinerler bunun baltayla yapılmış olabileceğini belirtirken, yetkililer yol yapımında kullanılan kepçenin neden olduğunu ileri sürdü. Bu arada 2 aylık talihsiz yavrucak çektiği acılara dayanamayarak öldü.
Bunu yapan ya da yapanlar, yakalansa dahi çok geçmeden dışarıda ellerini kollarını sallayarak gezmeye başlayacak.
Çünkü bizde hayvana yapılan eziyet ya da katliam, kabahatler yasasına göre cezalandırılıyor.
Alacağı en ciddi ceza birkaç 100 lirayı geçmeyen para cezası oluyor.
Bu yüzden de gün geçmiyor ki bir yerlerde hayvanlara eziyet eden vahşi yaratıklarla karşılaşılmasın...
Artık Hayvan Hakları Yasası yeniden ele alınmalı, çok acilen buna ciddi hapis cezaları eklenmeli. Bu konu ivedi şekilde, Allah rızası için ele alınmalı.