Geçmişimden utanç duyuyorum

Merhaba Güzin Abla, ben 21 yaşına yeni girecek bir genç kızım. Geçmişte yaptıklarımdan büyük utanç duyuyorum. Babam inşatta çalışıyor, annem okulda hademelik yapıyor...
Hiçbir zaman para konusunda onları üzmedim. Ama hep sevgi ve ilgi istedim. 10 yaşındayken kuzenimin tacizine maruz kaldım. O zaman ses çıkaramadığım için kendimden nefret etmiştim... Tabii erkeklerden de...
Sonra o küçük yaşımda birine âşık olduğumu sandım. 18 yaşımda onunla birlikte oldum. Ama o sandığım gibi biri değildi. Beni arkadaş ortamlarında sohbetlerine meze yapmış, ona buna yaşadıklarımızı anlatmıştı.
Aradan 3 yıl geçti. Ve ben birçok şeyi saflığım yüzünden, sevgi arayışında olduğum için yaptığımı anladım. Merak uğruna, arkadaşlarım âşık olup ilişki yaşadıkları için, ben de âşık olmak istedim. Ama sonucu kötü oldu.
Şimdi beni çok seven bir kişi var, fakat ona karşı hislerim olmasına rağmen, onu hayatımda istemiyorum.
Ona geçmişimi anlatamam. Eminim o da bunu kullanır. Seviyorum ama kendime de itiraf edemiyorum. Çünkü korkuyorum. Annemin yüzüne 3 yıldır doğru düzgün bakamıyorum.
Aslında onlar her istediğimi yaptılar. Taşınmak istedim, taşındılar; telefon hattımı değiştirmek istediğimi söyledim, değiştirdiler.
Kurtuldum sandım ama aklımdan çıkmıyor. Güzin Abla sana yazarken bile ne kadar dolmuşum...
Keşke bunları anneme anlatabilseydim, af dileyebilseydim. Benim aklımda ne aşk var ne de evlilik. Ben ne yapmışım, tekrar aynısı olmamalı diyorum.
Çok yakın arkadaşıma bile utancımdan anlatamadım bu hislerimi... Kandığım, kandırıldığım için, isteyerek bunları yaptığım için kendimden nefret ediyorum.
Sadece hayatıma kaldığım yerden güçlü şekilde devam edip ailemin yüzüne gururla bakmak istiyorum.
Rumuz: Hatalarım ve ben

YANIT

Her şeyden önce seni seven ve değer veren bir ailen olduğu için çok şanslısın. Çok küçük yaştan itibaren yaşadıkların gerçekten seni sarsmış, psikolojik açıdan dengeni bozmuş...
Gencecik bir kızın hayatında çok önemli etkiler bırakabilecek şeyler bunlar. Ama bununla yaşamayı öğrenmek zorundasın. Senin gibi pek çok genç kız, bu yaşadıklarınla ne yazık ki hayatlarının bir döneminde karşılaşmışlar. Bunu bir şekilde atlatmayı da başarmışlar. Sen de başaracaksın.
Bunun için ailenin desteğine, seni seven o gencin şefkatine sığınacaksın. Onlarla tüm bu duygularını paylaşacaksın. Yaşadıklarını tıpkı bana anlatır gibi, anlatacaksın. Aksi halde, bu olaylardan kendini sıyıramazsın.
Her zaman bunları utanç ve suçluluk duygusu halinde sürdüreceksin. Kendi kendine bunları aşamazsan, elbette bir uzmanın yardımına başvurabilirsin.
Kendini suçlamaktan vazgeçmeyi böyle de başarabilirsin.