Güzin Abla merhaba, ben 23 yaşındayım. 37 yaşında bir adamla evliyim. Evlenmemin sebebi cinsel birlikteliğimiz ve bundan hiç kimsenin haberi yok. Farklı şehirlerde yaşıyoruz, haftada bir görüşüyoruz bu yüzden. Onun gözü dışarıya kaymasın ya da beni daha çok sevsin diye attığım taklalar saymakla bitmez. Başta bana kendini sevdirinceye kadar durmadan arayan, soran, ilgilenen adam gitti, onun yerine ilgisiz, soğuk biri geldi.
Beni aldattığını hissediyorum. Son zamanlarda yalanlarını da yakaladım. Arkadaşlarıyla bara gidiyor, arkadaş çevresi zaten çok ahlaksız. Adam kendisiyle çok ilgilenmeye başladı, garip değil mi?
İlk başlarda ben gencim diye bana uyum sağlamaya çalışıyor sanıyordum. Ama çok şüphelendirecek şekilde davranıyor. Onu terk ettim, aldattığını öğrenmişim gibi konuştum, telaşlandı.
Ne yapmalıyım bilmiyorum. Evet, bu evlilik hayat boyu gitmeyecek, belli. Ama şimdi ayrılacak durumda değilim. Fakat bu durum beni çok yıpratıyor. Sence beni aldatıyor mudur?
Rumuz: Kuşku
YANIT
Bu 5 güzel genç kız, bayramda Datça’ya gelmişken beni de ziyaret etti. 20’li yaşların getirdiği o eşsiz neşe, sevimlilik, mutluluk, heyecan ve yaşam sevinci gözlerinden okunuyordu.
Sorumluluklarının bilincinde oldukları her sözlerinden, her hallerinden anlaşılıyordu.
Çok saygılı ve içtenlerdi. Tüm samimiyetimle “Sizin gibi gençleri tanımış olmaktan çok mutluyum, ailelerinizi tebrik ederim” dedim onlara. Ailelerinden ve işyerlerinden izin alıp bir haftalığına Marmaris’e tatile gelmişler. Hem de küçük çadırlarıyla, en sade ve en özgür halleriyle... Sonra Datça’ya da bir uğrayalım demişler ve beni tanımak istemişler.
Size beni ziyaret eden bu gençleri tanıtmak istiyorum.
Ahsen Keyf’e saçlarından dolayı “kıvırcık” diye sesleniyorlar. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde okuyor. Yaz aylarını değerlendirmek için bir uluslararası ikinci el eski eşya satan mağazalar zincirinde çalışıyor.
Hilal Baş da Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde eğitim görüyor. O yaz tatilinde Greenpeace Akdeniz’de çalışıyor.
Merhaba Güzin Abla, ben 22 yaşındayım. Bir abim, bir de erkek kardeşim var. Ben ve abim aynı anne babadanız. Annemle babam sanırım ben 6-7 aylıkken boşanmışlar. Biz de abimle babamda kalmışız, annem zaten istememiş bizi.
Öz annemle 18 yaşıma kadar hiç görüşmedim. 18 yaşına geldiğimde onu buldum. Bir kızı olmuş. Görüştüğümüz zamandan beri bana sürekli kızıyla ilgili sorunlarını anlatıyor. Ben buna katlanamıyorum. Zaten benim bir sürü derdim olduğundan onu dinlemek bana ağır geliyor.
Konumuza dönersek, ben 9 yaşındayken babam tekrar evlendi, yani erkek kardeşim üvey annemden oldu. Üvey diyorum çünkü son zamanlarda bana gerçekten yapmadığını bırakmadı. Ben onun için zamanında bütün ailede herkesi karşıma almıştım. Onun hakkında ileri geri konuşuyorlardı, babam bile ses edememişti ama ben onun için herkesle kavga etmiştim.
Üniversiteyi bitirip eve dönünce ise işler değişti. Artık beni evde istemez oldu. Bana “Bencilsin, şımarıksın, kendini yükseklerde görüyorsun” diyordu. Aksine ben böyle biri değilim. Bu sözleri sadece onun ağzından duyuyorum.
En acı verici olay da, ben üniversitede okurken babamı aldatmış olması. Bunu öğrendiğimde bana yalvarmıştı “Lütfen kimseye söyleme, kardeşin daha küçük, ne yaparım” diye. Ben de o zamanlar kimseye söylemedim. Ama dönünce bana yaptıklarına dayanamadım. İçimde bir şüphe vardı hâlâ bir şeyler yaptığına dair. Babama her şeyi anlattım, bana inanmadı. Arkadaşlarımla konuştu, onlar da onayladı ama babam bana yine inanmadı. Aksine küfürler, hakaretler etti, üzerine de evden kovdu beni.
En kötüsü de üvey annem, sosyal medyada benim hesabımı olur olmaz kişilere vermiş. Birçok erkek bana yazıp duruyor. İşin en acı verici noktası da babama bunu farklı şekilde lanse ediyor.
Yaklaşık 20 gündür onunla da konuşmuyorum, çünkü artık kaldıramıyorum, sindiremiyorum. Uykularımdan ağlayarak uyanıyorum. Kötü rüyalar görüyorum. Evde tek kaldığım zaman kapıyı kilitlemeden oturamıyorum, dışarı çıkmaya korkuyorum, o kadın peşime bir erkek takmıştır, eve adam gönderir de bana bir şey yapar diye...
Merhaba Güzin Abla, benim 2 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim beni çok seven, bana güven veren, sürekli sürprizler yapan biri. Ama ben evlilikten korkuyorum. Sanki evlenince hayatım mahvolacakmış gibi hissediyorum.
Hayalini bile kurmuyor, sürekli geçiştiriyorum. İlişkim uzaktan sürüyor. İki haftada bir yanıma geliyor.
Cinsel anlamda da erkek arkadaşımı arzulamıyorum. Benimkisi daha çok huzur ihtiyacı.
Onun yanında kendimi huzurlu hissediyorum. Daha çok bir kardeş ya da baba gibi ona sığınıyorum.
Ama eğlenmek istediğim zamanlarda o bana ayak uyduramıyor. Öyle olunca da sürekli kırıcı konuşuyorum, öfkeleniyorum.
Gelecekten bahsettiğimizde bazen “Bir an önce olsun bitsin, evlenelim” diyorum bazen de ayrılırsak kendimi daha iyi hissedecekmişim gibi geliyor.
Onu kaybetmeyi veya üzmeyi kesinlikle istemiyorum.
Merhaba Güzin Abla, ben 33 yaşında bekar, üniversite mezunu genç bir kadınım. Aileme her zaman maddi manevi destek oldum. Onlardan hiç karşılık beklemedim.
Çevremde beğenilen bir kadınım, fazlasıyla hamaratım. Herkes gıpta ile bakıyor bana, işyerimde bile “böylesi her eve lazım” diyorlar.
Dolayısıyla da hayatıma çok erkek girmek istedi ama ben hep mesafe koydum. 2 yıl önce biriyle beraber olmaya başladım. Anca bu kişi, kadınları kandıran, onların sayesinde geçinen alkolik bir adamdı. Maddi manevi anlamda bana çok zararı oldu. Şimdi ondan kurtuldum, çok şükür...
İşyerinde 2,5 yıldır tanıdığım 40 yaşındaki bir adamla çok iyi arkadaştım.
Sonra bana karşı ilgisi olduğunu, bana âşık olduğunu söyledi. Bir süre sonra ben de ondan etkilendim.
Daha sonra yakınlaştık ve ilişkimiz başladı. Durumu ablamla paylaştım, ilişki için onay verdi. Anneme de söyledim, o da bu ilişkiye sıcak baktı. Bir tek babam istemedi, onun bana yakışmadığını söyledi. Zamanla o da alışır derken bu kez diğerleri de karşı çıkmaya başladı. Ailemle sürekli tartışıp kavga eder olduk.
Erkek arkadaşım ilk evliliğini 19 yaşında yapmış ve oğlu 5 yaşlarında. Karısı “boşanalım” deyince hemen bitirmiş... Etrafında pek çok kadın olmasına rağmen peşimden ayrılmayan, âşık olduğu için benden vazgeçmeyen ve ömrümüzün sonuna kadar böyle beni seveceğini söyleyen biri....
Merhaba Güzin Abla, ben geliri iyi olan bankacıyım.
1 yıl önce evlendim. Eşimin babası, o çocukken vefat etmiş. Eşim biz evlenirken KPSS’ye girmişti ve atama bekliyordu. Bu süreçte nişan ve düğün masraflarının çoğunu kendim karşıladım, geri kalanına da ailem yardım etti.
Eşimin ailesi ise sadece evin mobilya ve beyaz eşyasını aldı. Ama geçen gün eşimi beyaz eşya için arayıp “Ödenmeyen borcunuz var, icra gelecek” dediler. Abisi mağazaya eşimin telefonunu vermiş. Annesi bunları görüp bilmesine rağmen hep sustu, eşim de beni yalnız bıraktı.
Eşim ilk üç ay atanamadı ve evin her masrafına ben yetiştim. Ailesi bir kere arayıp, “Nasıl geçiniyorsunuz, bir şeye ihtiyacınız var mı” diye sormadı. Eşim atanamayınca asgari ücretle geçici bir işe girdi.
Ailesi, eşime beni hep kötülemeye çalıştı. “Bizi aramıyor sormuyor, bu nasıl gelin” demişler. Şimdi eşim yine işsiz, çünkü özel bir kurumun 2 aylık eğitiminde.
Eğitimi 2 ay sürecek ve bu arada yine masrafları ben karşılayacağım. Bu süreçte ailesi yine evime misafir gelip gezmek tozmak istiyor.
“Bu para nereden geliyor” diyen yok. Ben bunları söyleyince eşim ailesini savunuyor, “gelme” diyemem diyor.
Güzin Abla, annemle aramızda yıllardır süren bir kavga var. Daha 21 yaşındayım ama kendimi bildim bileli onunla kavga ediyorum.
Annem, babamla ve onun ailesiyle de hiçbir zaman anlaşamadı ama evliliği hâlâ sürdürüyorlar.
Biz üç kardeşiz. İki erkek kardeşim var.
Annem, tüm dünyası ortanca kardeşimin üzerine kurulmuş gibi davranıyor. Ona karşı tavırları bambaşka.
Ortanca kardeşim 15 yaşında. Sinirlenince evdeki her şeyi döküp kırar, yeri gelir beni döver, küfürler eder. Ama annem ona hiçbir zaman bir şey demez.
Benimki sıradan bir kardeş kıskançlığı değil.
Artık bu duruma dayanamıyorum. Anneme de hakaret ediyorum, bağırıyorum, çünkü yaptığı adaletsizlik artık dayanılmayacak noktada.
Merhaba Güzin Abla, ben 6 yıllık evliyim. Eşimle birbirimizi çok severek evlendik. 5 yaşında bir oğlum var. 2016 yılına kadar her şey güzel gidiyordu. O yıldan sonra eşim bana maddi konuda destek olmak için bir işe başladı.
Bir ay kadar önce beni aldattığını öğrendim. Instagram hesabı açık kalmıştı, 2 yıldır biriyle görüştüğünü anladım.
Dünyam başıma yıkıldı sanki...
Benden ikinci bir şans istiyor.
Yaptığının büyük bir hata olduğunu, tehdit edildiği için böyle bir ilişki yaşamak zorunda kaldığını söyledi.
Fakat ben gururuma yediremiyorum, ona inanamıyorum.
İşyerinde beraber çalıştıkları biriymiş bu. Eşim “Kandırıldım, bana şantaj yaptı” diyor. Şu an sizin yardımınıza çok ihtiyacım var.