Güzin Abla

Ben ikinci evliliğimi yaptım. Eşim, ilk evliliğimden olan 2 çocuğumu istemiyor. Evlenmeden önce bu konuyu konuşmamıza rağmen şimdi benim çocuklarımdan kopmamı istiyor. Çok zor durumdayım.

Güzin Abla, ben ikinci evliliğimi yaptım. İlk evliliğimden 2 tane çocuğum var. Yeni eşimle 9 yıldır evliyiz. Ondan da 2 çocuğum oldu. Eşimle evlenmeden önce birbirimize şartlarımızı açıkladık. O çocuk istediğini söyledi. Ben de “Beni ilk evliliğimden olan çocuklarımdan mahrum etmeyeceksin” dedim.
Şu zamana kadar her yaz gidip çocuklarımı gördüm. Bana “Çocukların küçük, sen git gör. Büyüyünce onlar gelirler” demişti.
Geçen sene eve zorla kabul etti.
Geldiler, 2 hafta içinde biletlerini aldı ve gönderdi çocuklarımı.
Bu sene de, “Ne sen gideceksin ne de onlar gelecekler. Çok ısrar edersen inceldiği yerden kopsun” dedi.
Artık büyüdüklerini, bana ihtiyaçları kalmadığını söylüyor bu sefer.
Annem de destek çıkmadı, ayrılırken istemedi çocuklarımı.

Annem 7 ay önce biriyle evlendi. Bu genç adam, evde annemden çok benimle ilgileniyor. Bu ilginin ne derece dürüst olup olmadığını anlayamadım.

Merhaba Güzin Abla, ben 19 yaşında bir genç kızım. Hem üniversiteye gidiyorum hem de yarım gün bir mağazada çalışıyorum.
Annemle babam 5 yıl önce ayrıldı. Annem 7 ay önce biriyle evlendi. Bu genç adam, evde annemden çok benimle ilgileniyor. Bu ilginin masum olup olmadığını anlayamadım.
İçim içimi yiyor, evden çekip gitmeyi bile düşünüyorum.
Anneme endişelerimi anlatsam inanmayacak, çünkü kocasını çok seviyor.
Benim onları kıskandığımı, iftira attığımı söyleyecek. Ne olur bana bir yol gösterin. Çünkü çıldırmak üzereyim.
Siz bana inanın, bu endişelerimde haksız olmadığımı düşünüyorum. Geceleri kapımı kilitlemeden yatamıyorum. O adamla evde yalnız kalmamaya özen gösteriyorum.
Ama yine de bakışlarından ve bana gösterdiği bu aşırı ilgiden çok rahatsız oluyorum.

O kadar kıskancım ki, artık eşimin canına tak etti. Bu durumdan çok bunaldığı için beni aldatmaya kalktığını ama vazgeçtiğini söyledi. Bu kıskançlıktan nasıl kurtulacağım, ihanet korkusunu aklımdan nasıl atacağım bilemiyorum.

Merhaba Güzin abla... Ben 24 yaşında bir kadınım, eşim ise 30’unda... Eşimin ikinci evliliği ve ilk evliliğinden 3 çocuğu var. Bizim de 7 ay önce bir oğlumuz dünyaya geldi.
Ablacım biz büyük zorluklarla evlendik aslında. Eşim evlenip boşanmış olduğu için ailem beraber olmamıza çok karşı çıktı. Ama biz bütün zorlukları aştık, evlendik. Ailem eşimi istemediği için sürekli beni dolduruyordu. Benim de kafamda “Bu adam beni aldatacak” diye bir sabit fikir oluştu. İlk 2 yıl evliliğimiz çok güzeldi. Ama son 2 yıl ona “Beni aldatıyorsun” deyip durdum, telefonlarını karıştırdım. Sonunda bir gün gelip “Senin bu tavırlarına katlanamıyorum, sırf bu yüzden seni aldatmaya teşebbüs ettim ama yapamadım” dedi.
O günden sonra daha çok kuşkulanmaya başladım.
Aslında eve geç gelmiyor, aramızın iyi olmasını istiyor, bunun farkındayım.
Hatta ben ayrılmak istedim, o bırakmadı.
Beni çok sevdiğini söylüyor. Ama geçen ay şehir dışına gitti, döndüğünde telefonunu karıştırdım, bir sürü sahte sosyal medya hesabı çıktı karşıma...
“Arkadaşımın” dedi, inanmadım. Baktım mesajlara, gerçekten arkadaşının... Ayrıca Instagram’da kızlara hep mesaj atmış ama kimse cevap vermemiş. Israrla “O ben değilim” deyip duruyor ama kıza yazdığı tarihte arkadaşı ile kendisi farklı şehirlerdeydi.

24 yaşındayım, evlenip ayrılmış ve iki çocuklu bir adama âşık oldum. Ailemin onu kabullenmeyeceğini biliyorum. Benim için en kolayı ondan vazgeçmek ama ileride bu kararımdan pişman olurum diye korkuyorum.

Sevgili Güzin Abla...
Ben âşık oldum. Hem de hiç olmamam gereken birine... 24 yaşındayım. Hayatım boyunca ders çalıştım, kariyerime odaklandım.
Derken bir gün bir anda aşkla tanıştım.
Ama zor da olsa ondan uzak durmak zorundayım. Çünkü o eşinden ayrılmış biri...
İki de çocuğu var.
Kesinlikle dört dörtlük değil. Ama benim gözümde tam bir erkek profili işte.
İnsan “Bu doğru adam, ona âşık olayım, bu doğru değil, ondan uzak durayım” diyemiyor ki...

Sevgilim eski erkek arkadaşlarıma o kadar aklını taktı ki ayrılığın eşiğine geldik. Bana “Evleneceğim kadının böyle bir geçmişi olmamalı” diyor. Oysa gözüm ondan başkasını görmüyor, onu kaybetmekten çok korkuyorum.

Merhaba Güzin abla... Benim sıkıntım erkek arkadaşımla, daha doğrusu onun geçmiş takıntısıyla ilgili.
Erkek arkadaşım, ondan önce çok kişiyle konuşmuş olmamdan rahatsız. Onunla birlikteyken hayatımda tabii ki başka kimse olmadı ama öncesinde oldu. Erkek arkadaşım işte bu konuyu çok fazla aklına takıyor, “Evleneceğim kadının böyle bir geçmişi olmamalı” diyor.
Evet, belki çok fazla kişiyi tanıdım ama onun kadar kimseyle yakınlaşmadım. Erkek arkadaşımı gerçekten çok seviyorum.
Geçmiş takıntısı yüzünden bana sosyal medya kullandırmıyor.
Bu arada sürekli eski mesajlarımı bulup bunları başıma kakıyor. Ama hepsi de ondan önceki konuşmalarım.
En son eski bir arkadaşımla yazışmamı gördü, “Bir daha yazma bana... Benden uzaksın, bana kendimi iyi hissettirmiyorsun. Bir yanım seni istiyor, seviyor. Bir yanım istemiyor” dedi.
Bana yardım et abla, onu çok seviyorum, kaybetmek istemiyorum ama çok uzaklaştı benden...

10 yıllık bir ilişkim vardı. Ben artık işi resmiyete taşımak isteyince benden ayrıldı. Ama öğrendim ki başkasıyla nişanlanmış...

Merhaba abla, ben 29 yaşındayım. Yaklaşık 10 yıl önce güzel bir ilişkiye başladım. Sevgilimle aynı şehirde yaşıyorduk ve birbirimizi çok seviyorduk. O benim ilk aşkımdı, ben de onun...

10 yıl boyunca hiç uzun ayrılık yaşamadık. Kavgalarımız oldu ama bir şekilde orta yolu buluyorduk.  Bundan 9 ay önce tartıştık ve ayrıldık.

Tartışmamızın sebebi ise benim artık bir nişan, en azından bir söz yapmak istememdi.

Ama görünen o ki, erkek tarafı bu konuda pek de niyetli değildi. Bu esnada beni isteyen başkaları oluyordu ve ben hep “hayır” diyordum.

Sevdiğim gencin ablası ve annesi benimle her gün konuşur, beni çok sevdiklerini söylerler ve “gelinimiz sen olacaksın” derlerdi.

Sevgilim, biz ayrıldıktan 3 ay sonra pişman oldu ve barışmak istedi. “Ama nişan yapamayız çünkü paramız yok. Israr etme” diye de bir açıklama yaptı.

Ben değerimi anlasın diye hemen barışmaya yanaşmadım, naz yaptım. Bu sefer yeniden çekti gitti. Ve öğrendim ki başka biriyle nişanlanmış.

Evliliği hiç düşünmezdim ama 54 yaşında yalnızlığın aslında ne kadar zor olduğunu fark ettim. Şimdi hem acılarımı hem de sevinçlerimi paylaşacak bir bey ile tanışmanın hayalini kuruyorum.

Merhaba Feyza Hanım...
Sizi yıllardır okuyorum ve bu tür taleplere sıcak bakmadığınızı biliyorum. Yine de sizin çok iyi bir insan ve yardımsever biri olduğunuza inandığım için şansımı denemek istedim.
Gazetede yerinizin kısıtlı ve zamanınızın değerli olduğunu bildiğim için yazımı kısa tutacağım.
İtiraf etmeliyim ki, size bu yazıyı yazmadan çok düşündüm, hatta kaç kez yazıp sildim hatırlamıyorum.
Çünkü benim için de bunu yapmak hiç kolay değil.
Ben 54 yaşında, küçük bir kasabada yaşayan bir kadınım. Bu yaşıma kadar hiç evlenmedim, açıkçası evlilik olayına da hiç sıcak bakmadım.
Ancak bir süredir hayatın beni yorduğunu, tek başınalığın zor olduğunu, sadece acıların değil sevinçlerin de paylaşılması gerektiğini düşünmeye başladım.

Ailesi evlenmemize izin vermediği için sevdiğim kızdan ayrılıp başkasıyla evlendim. Sonradan ailesinin nikahımdan kısa süre “Nasıl istiyorsanız öyle olsun” dediğini öğrendim ama iş işten geçmişti. Şimdi 1.5 yıllık evliyim, aklımsa hâlâ ilk aşkımda...

Merhaba Güzin abla, ben bir kızı sevdim, o da beni çok sevdi, hem de çok...
Ama aramıza engeller girdi, işler karıştı, serde gençlik vardı ve neticede olmadı, ayrıldık.
Daha açık konuşayım...
Ailesi onun hemen evlenmesine izin vermiyordu, “4-5 yıl bekleyin” dediler. İş inada binince ben de ilişkiyi bitirdim, istemeye istemeye ayrıldık.
Aramızdaki bağ tamamen kopsun diye ayrılır ayrılmaz telefon numaramı değiştirdim. Sonra tanıdık aracılığıyla bir kızla tanışıp nişanlandım. Ve evlendim.
İşin acı tarafı sevdiğim kızın ailesi ben nişanlanmadan hemen önce evlenmemize izin vermiş, ama bunu evlendikten sonra öğrenebildim.
Çok büyük acıydı... İnanır mısınız her gün aklımda da, kalbimde de o var.