×
Marcelo Bielsa, Athletic Bilbao’nun başına geçmek için yaptığı iş görüşmelerinden birinde takımın o sezonki her maçını ikişer kez izlemiş (ilk izlenimin yüzeysel olduğuna inanır) ve oyunu anlatan 50 dakikalık bir sunum yapmıştı. Çağdaş Atan bu sezon Trabzonspor’un kaç maçını izlemiştir bilmiyorum fakat resmi olmayan 2023-2024 sezonu teknik direktörlük iş görüşmesini dünkü 90 dakika ile yüksek puanla bitirdiği kesin. 4-3’lük skor oyunun bir o kalede bir bu kalede geçtiğine dair bir izlenim bıraksa da gerçek öyle değil. 7 golün iki tanesi ilk 5, üç tanesi ikinci yarının ilk 9 dakikasında geldi. Trabzonspor’un iki yarının da başlangıcında konsantrasyon eksiği göze çarptı. İkinci yarının başında Kayseri’nin golünden sonra 10 dakikalık baskı dışında pek etkili olduklarını söylenemez.
ORTA SAHADA BÜYÜK BOŞLUK
Orhan Ak, maç öncesinde oyuncuları uzun zamandır tanıdığını ve bunun kendisi için önemli avantajlardan bir tanesi olduğunu belirtti. Adbülkadir, Visca, Yusuf, Markovic ve Maxi Gomez’li ön hat taraftarı heyecanlandırsa da orta sahadaki büyük boşluk, bordo mavililerin oyunu tutmasını maç boyu engelledi.
Çağdaş Atan ise çok doğru bir planla sahadaydı. Ön taraf sürekli hareketli, kenarlar içeri desteğe ve sürpriz koşularla rakip ceza sahasına gelerek sahanın farklı bölgelerinde sayısal üstünlüğü Kayserispor lehine çevirdi. 3-1’i yakaladıktan sonra takımının geri çekilmesi ve paniklemesi az daha maçın ellerinden gitmesine sebep oluyordu fakat çabuk toparlanıp, tekrar oyunlarını stabil hale getirmeyi başladılar.
Yetenekli bir oyuncu, anlık doğaçlama bir beceri maçın kaderini değiştirebiliyor. Fenerbahçe ve Beşiktaş bu anlamda şanslılar. Çünkü hem Valencia hem de Aboubakar bu kıvılcımı yakabilecek potansiyele sahip. Zaten bu yüzden, Valencia’nın ilk Sevilla maçında 82, ikincisinde 84. dakikalarda oyundan çıkmasını hiç anlayamadım. Valencia, sakat değilse oyundan çıkmamalı. Opta istatistiklerine göre 61 dakikada 1 gol, maç başı 0,88 gol beklentisi inanılmaz rakamlar ancak burada 11 penaltının rolünü göz ardı etmemek lazım. Fakat penaltıları çıkarsak bile bu kategoride ligin lideri (maç başına gol beklentisinde Weghorst ardından ikinci).
OLMAYAN YERDEN GOL ÇIKARAN ADAM: VINCENT ABOUBAKAR
Aboubakar ise olmayan yerden gol çıkaran adam. Yine Opta’ya göre Gol/XG oranı 1.47 ve bu iki takımın forvetleri arasındaki en iyi oran. Özetle anlatmak gerekirse; Kamerunlu, gol başına beklentisi en düşük olan santrfor. Aboubakar’ın yanında hem sırtı dönük top alabilen hem de ona yaklaşarak pozisyona girebilen Cenk Tosun’u unutmamak lazım. Bek-stoper arasına yapacağı koşular Beşiktaş için kilit açıcı olabilir.
Barcelona’nın eski, Athletic Bilbao’nun şu anki hocası Ernesto Valverde yaklaşık iki ay önce Real Madrid için bir betimleme yaptı: “Onları yenmeye en yakın olduğunuzu düşündüğünüz an, onların sizi yenmeye en yakın olduğu andır.” Real Madrid futbolu bir milli takım olsa, sanırım en benzediği kadrolardan biri Hırvatistan olurdu. Maç önü dersimize çalışmıştık. Onların istediği oyunu oynarsak üstünlük kurmamız zordu. Zlatko Dalic’in 11’ini görünce açıkçası sevindim. Bu seviyede birbiriyle oynamaya alışık olmayan stoper ikilisinin yanında Galler maçına göre iki bek değişmişti. Geri dörtlü, en kırılgan noktaları gibi gözüküyordu. Baskı yaptık, merkezi iyi kapattık ve çabuk çıktık. Onları hataya zorladık. 5, 7, 10. dakikalarda pozisyon bolduk, kaleci Livakovic’e takıldık. 11’de Kerem Aktürkoğlu’nun golü VAR nedeniyle -doğru karar- sayılmadı. Kazanacağımıza inanmaya başladık.
KEREM-FERDi iKiLiSi OLMADI
İşte bu noktadan sonra, kırılma anlarında hep hata yaptık. 16’da Ferdi, Stanisic’i kaçırdı. 20’de yine sağ beki uzun pasla kaçırdılar ve kalemizde golü gördük. 32’de bir kez daha Stanisic pozisyona giren isimdi. Şunu net bir şekilde gördük; savunma yardımı düşük Kerem ve arkasında Ferdi’li yapı, savunmada ciddi açık verdi. Aslında tek yapmamız gereken merkez koşularını doğru takip etmekti. Kovacic iki pozisyonda da yanında kimse olmadan golleri buldu. İlkinde topa odaklandık, ikincisinde pozisyon takibini bıraktık. Karşınızda dünya üçüncüsü olunca, böyle hatalara rağmen maçı kazanmanız zor.
PLANLAMA MÜKEMMELDi AMA...
Kuntz’a eleştiriler olacaktır belki ama skoru belirleyen teknik adam performansı değil, oyuncu hataları oldu. Maç önü planımız mükemmele yakındı, maç içi hamlelerde farklı tercihler olabilirdi.
Abraham Lincoln “Bana bir ağacı devirmek için 6 saat verin, ilk 4’ünü baltayı keskinleştirmek ile geçiririm” der. Futbol, maç önü planlarını her zaman net görebildiğiniz bir oyun değil ancak dün akşam, iki teknik adamın neye hazırlandığını net bir şekilde görmek mümkündü. Stanojevic’in Konyaspor’u, Galatasaray’ın geçiş oyunlarındaki becerisini engellemek istemiş, kendi topla çıkışlarını uzun pas ve çizgilere yöneltmişti. Okan Buruk ise Nelsson’un yokluğunda Dubois ile savunmayı sağlamlaştırırken, İcardi’nin gerisinde rakip savunmanın arkasına sarkabilecek bir üçlü ile sahadaydı: Kerem-Rashica-Barış Alper.
16 DAKiKADA 6 ŞUT ATTILAR
İlk 15 dakika sahada planı daha fazla işleyen taraf yeşil beyazlılardı. Pek üretmeyi başaramasalar da Galatasaray’ın etkili olmasını engellediler. Sonraki 17 dakikada ise sarı kırmızı senfoni, kreşendo ilerledi. İlk şutlarını 16. dakikada Sergio Oliveria’nın duran topunda İcardi’nin kafasıyla buldular. Sonraki 16 dakikada rakip kaleye 6 şut daha gönderdiler, biri gol oldu. İlginçtir, Galatasaray golü geçiş oyunundan bulmuş gibi gözükse da aslında pozisyon Muslera’nın kale vuruşu kullanımı ile başladı. Okan Buruk’un öğrencileri 20 saniyede rakip kaleye giderken Milli Takım aday kadrosuna seçilen Abdülkerim Bardakcı’nın ayağının dışıyla verdiği pas en az bir asist kadar değerliydi.
SONER FIRSATI DEĞERLENDiRDi
Stanojevic, ikinci yarıya Diouf ile başlayıp rakip stoperleri rahatsız etmek istedi. Nitekim gol, böyle bir pozisyonda geldi. Dubois ile Abdülkerim’in arasındaki mesafenin uzadığı, aralarına giren ya da rakip koşusunu takip eden -Torreira’nın sıklıkla yaptığı gibi- bir merkez oyuncusu olmadığı anda fırsatı değerlendiren Soner, skora beraberliği getirdi.
BU TARZ MAÇLAR ARTMALI
Son yarım saat, Buruk’un galibiyet serisinin devamı için tüm riskleri aldığı, Konyaspor’un topun arkasında kalıp kontra kovaladığı bir bölüm oldu. Sarı kırmızılılar son dakikalarda savunma disiplininden kopunca, doğru noktaya hareketlenen Oğulcan şansının da yardımıyla yeşil beyazlı ekibe galibiyeti getirdi. Hem maç önü hem maç içi teknik adamların hamleleriyle adeta bir satranç maçı izledik. Bu tarz 90 dakikaların artması dileğiyle
Maça başlayan kadroda merak edilen Oosterwolde sol kenarda, Zajc merkezde, Arda Güler sağ kenardaydı. Sarı lacivertliler rakibi bozmak için değil, set oyununda daha üretken olmak için sahadaydı. Jorge Sampaoli ise bu sezon sadece Celta Vigo deplasmanında bir kez denediği ve verim alamadığı çift santraforlu düzeni tercih etti. En-Nesyri ve Rafa Mir ikilisi ile biraz daha üçlü savunmanın arasına koşular yapmayı planladı.
İLK YARI ÜRETKEN DEĞİLDİ
İlk 45 dakikada Sevilla savunmada istediğini almış gibi gözüküyordu. %68 topa sahip olan Fenerbahçe, bu bölümde üretkenlikte zorlandı. Arda’nın biraz fazla top tutması, Valencia’nın gezgin forvet rolünde ceza sahasından uzak kalması ve Oosterwolde’nin etkisizliğiyle istediğimiz pozisyonları bulamasak da İspanyol temsilcisine bu bölümde ceza sahamızda tek bir topla buluşma fırsatı vermedik. Telles’in hatasıyla kazandığımız penaltı ile soyunma odasına önde gitmeyi başardık.
POZİSYONLAR PEŞ PEŞE
Gol ile Fenerbahçe heveslendi, keyiflendi, ritimlendi. 49’da Arda Güler vurdu, 50’de Joshua King. 52’de yine Arda ortaladı, Szalai vuramadı. 54’te Valencia’nun şutunda top direği sıyırdı. Tam rüzgârı arkamıza aldık, gol geldi gelecek derken kale arkası tribünü el frenini çekti. Sahaya gelen çakmaklarla yerde kalan Dmitrovic ile oyun durdu, sarı lacivertlilerin temposu bozuldu. Son yarım saat bir daha aynı seviyeye çıkamadık. Anlık pozisyonlar bulsak bile düzenli bir baskı kuramadık. Tur elimizden kayıp giderken, akıllarda tam iyi oynarken oyunun durduğu o 6 dakika kaldı.
Vincenzo Montella, maç öncesi ilk olarak Abdullah Avcı’ya selam gönderdi; sonra şahane bir cümle kurdu: “Biz kendi yolumuzda giderken hayallerimizi hep içimizde tutmuştuk. Bu maç, hayallerimizi -Avrupa- hak ediyor muyuz, hak etmiyor muyuz onu gösterecek.” Bir teknik adamı değerlendirirken karakterine, liderliğine, maç önü hazırlığına ve maç içi hamlelerine bakabilirsiniz. Aslında oyuncular için de durum pek farklı değildir. Montella, dün bu sınavdan geçer notu fazlasıyla alırken; Belhanda her zamanki gibi sınıfta kalmayı başardı!
Avcı yoktu ancak yardımcıları son kez takımın başındaydı. Orhan Ak ve ekibi, Larsen’i son haftalardaki gibi sol beke koydu ancak asıl dokunuşları Yusuf’u sol kenarda Bardhi’nin yanına yaklaştırarak buradaki üçgenleri daha etkin hale getirmeleriydi. Erken gol ile tabelayı alan Trabzon, Belhanda’nın kırmızısı sonrası çok rahat bir 70 dakika geçireceğinin izlenimini veriyordu. Ta ki Montella oyuna dokunana kadar.
4 DAKiKADA MAÇI KOPARDI
İtalyan hoca, 35. dakikada Morel’le savunmayı üçledi ve iki beki öne çıkardı. Cherif Ndiaye ile de ön tarafa pas oyunu dışında bir hedef santrfor koydu. Plan hemen etkisini gösterdi. Zaten maçın başında Emre Akbaba ve Belhanda ile bek-stoper arası boşluğunu kullanma planı iyi işleyen Adana Demir, kalan sürede bunu Senegalli santrfor ile denedi. Svensson’un pasında Badou N’Diaye skoru eşitledi. 2. yarı riskleri alan Trabzon, oyunu rakip kaleye yığdı. Rakibin yorulmasıyla oyun içi üstünlüğü alan bordo mavililer yine de pozisyon üretmekte zorlandı. Kilidi açan Visca oldu. 77’de girdi, 78’de asisti yaptı, 81’de kendi attı ve maçı kopardı.
Maçın ardından akıllarda kalan iki mesaj var. İlki, sağlıklı bir Visca ile Trabzon’un sezonunun hem Türkiye hem Avrupa’da başka bir sonla bitebileceği. İkincisi ise Montella’nın takımını Avrupa’ya götürme hayalini sonuna kadar hak ettiği.
Yönetim Kurulu kendisine destek versin, kısa bir süre sonra artık bu görevi üstlenemeyeceklerini düşünüp kongre kararı alsın. Taraftarı hedefsizlikle birlikte tribündeki yerini almaz olsun. Oyuncular hala birlikte oynama alışkanlığını yakalayamasın. Hal böyle olunca, rakip lig sonuncusu Hangikredi Ümraniyespor bile olsa huzursuzluğun saha içerisine yansımaması imkânsız. Bu takımın geçen sene şampiyon olan ekip olduğuna inanmak gerçekten güç.
İLK YARIDA BASKILI OYNADI
Bakasetas sahada olmayınca, Abdullah Avcı ön tarafı Umut Bozok-Maxi Gomez ile ikileyerek maça başladı. Maxi her zaman olduğu gibi sıklıkla kendini sağa atıyor, Abdülkadir Ömür merkezden hatlar arasına dalarak hücum etkinliği yaratıyordu. İlk 45 dakika kâğıt üzerinde baskın bir oyun vardı. Opta istatistiklerine göre 15 şut, 1.4 gol beklentisi. İki direkten dönen top, 19 rakip ceza sahası içerisinde topla buluşma. Devrenin sonuna doğru Trezeguet’in sakatlığına taraftarın Umut Bozok’a tepkisi eklenince, huzursuzluk saha içerisine yansıdı. Oyuncuların üzerindeki gerginlik, devre arasında soyunma odasına giderken yüzlerinden okunuyordu.
DENSWIL 2 GOLDE DE HATALIYDI
İkinci yarıya teknik adamlar hamlelerle başlarken, Recep Uçar’ın oyuna müdahalesi daha netti. Mustafa-Avounou ve Onur Atasayar-Lenjani değişiklikleri ile savunmanın beşli yapıdan dörtlüye geçmesi, kırmızı beyazlılara saha içi üstünlüğü getirdi. Denswil’in ofsayt çizgisinden çıkmakta yavaş kalmasıyla gelen Sekidika golü ve sonrasında yine Hollandalı oyuncunun hatasıyla gelen Umut Nayir dokunuşu, bir anda tabelayı Ümraniye lehine 2-0 yaptı. Kalan bölümde Yusuf ve aslında maç başı sahada olması gereken Bardhi’ye tepki, Yusuf’un golünden sonra gelen kısa süreli destek ve 36 maçlık iç saha yenilmezlik serisinin sonu. Sezon sonuna kadar bordo mavililerden istikrar beklemenin hayalcilik olduğu aşikâr
Sivas’ta kötü oyuna bahane bulmak kolay. Rakım, hava soğukluğu, iki maçın ardından niye burada oynanmasına izin verildiğine anlam veremediğim zemin. Bir takımı maçın içine sokmayacak birçok faktör aynı anda mevcuttu. Ancak bunların hiçbiri, Beşiktaş’ın Sivasspor karşısındaki performansını açıklayamaz.
Xabi Alonso şöyle der: “Orta sahayı kazanırsanız, büyük olasılıkla maçı alırsınız. Bu sadece orta saha oyuncularına bağlı değildir. Artık santrforlar geriye geliyor, savunmacılar öne çıkıyor. Baskın olmanız gereken alan orası.” Biraz zorunluluk, biraz doğru oyuncu grubunu bulma arayışı derken Güneş’in hâlâ ideal bir orta sahası yok. Necip-Tayfur-Hadziahmetovic üçlüsünü görünce Opta’dan Cem Ak’a danıştım.
10 MAÇIN 7’SiNDE FARKLI FARKLI iSiMLER GÖREV YAPTI
Güneş ilk 4 maçın 3’ünde Salih-Gedson-Josef üçlüsüyle sahada. Diğer maç Necip-Atiba-Gedson ile çıkılan Antep deplasmanı. Sonraki 6 maçın 6’sında, toplamda 10 maçın 7’sinde farklı orta sahalar.
Rıza Çalımbay’ın merkeze baskı talimatıyla beraber Beşiktaş’ın topu rakip kaleye yerden götürme ihtimali geçiş oyunu dışında imkansızlaştı. Ne Necip ne Tayfur sırtı dönük top alıp gidebilme becerisine sahip. Tek seçenek, uzun oynayıp önde bir oyun daha kurmak, orta sahaya baskı yapmaktı. Bunu da yapmadılar. Aynı oyun, 76 dakika devam etti.
SAiZ BOMBOŞ BIRAKILDI
Sivas’ın golü, bu kurgunun savunma anlamındaki sıkıntılarını gün yüzüne çıkarttı. Sola deplase olan Saiz, taç atışında bomboş, elini kolunu sallaya sallaya ceza sahasında gezinirken Caicedo indirdi, Saiz de düzgün bir vuruşla ağları havalandırdı. Beşiktaş son 10-15 dakikada biraz oyunun gidişatından, biraz değişikliklerden aradığı baskıyı kurmayı başardı. 80 dakikada 11, kalan bölümde 6 defa rakip ceza sahasında topla buluştu siyah beyazlılar. İşin ilginci, bu bölümün en iyisi birebir net golü kurtaran Mert oldu. Maç sonunda Güneş’in ekibinin isabetli şutu “0” idi.
Beşiktaş, bu kadar inişli çıkışlı sezonda üst üste iki maçta puanı yanlış oyuncu grubuyla, yanlış kurgularla ve yanlış oyunlarla yitirdi. Gemi elbette doğru yönü gösterecektir fakat kara göründüğünde diğer takımlar çoktan oraya varmış olacaklar gibi gözüküyor.