Kazdağları’nın en batı ucunda ve Ege Denizi’ne tepeden bakan bir konumda, zeytinlik ve çam ormanlarıyla çevrili...
Edremit’i, Akçay’ı geçtikten sonra Küçükkuya’ya 3.5 kilometre uzakta...
Köye girdiğinizde geçmişte kalan bir fotoğraf görüntüsü karşınıza çıkıyor.
Doğal ve tarihi SİT alanı olarak koruma altındaki Adatepe Köyü, oksijen oranının yüksekliğiyle biliniyor.
Ve gerçekten de yürürken de, uyurken de kendinizi daha iyi hissediyorsunuz.
Bazen böyle yerleri yazarken çekiniyorum.
Geçen yıl bir çıkış yolu arayan insanlık, aşılar bulunduktan sonra bu sefer de aşıları tartışmaya başlamıştı.
Doktor arkadaşlarımla konuştum, dünyada yayınlanan makaleleri okudum ve sonunda Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji-İmmünoloji Uzmanı Prof. Dr. Şükran Köse’nin yanına gittim ve gerekli evrakları doldurup çalışmaya katıldım.
İlk aşıyı olduktan 14 gün sonra ikinciyi de oldum.
Geçen gün antikor testi de yaptırdım.
1’in üzerindeki değerler vücutta antikorun oluştuğunu gösteriyor.
Sonuçlar aşının işe yaradığını gösterdi.
Biliyorsunuz; açılmaları ve düşük kapasiteyle çalışmaları için en fazla yazan gazetecilerden biriyim.
Bugün de aynı görüşteyim.
Ancak uyarılarım da var.
Son rakamlar vaka artışlarının devam ettiğini gösteriyor.
Ve hatta 11 binleri geçen bir rakam karşımızda...
Ağır hasta sayısının azalmış olması bizi yanıltmasın; ibre bir anda tersine dönebilir.
Benim de var.
Gazetecilik bana çok renkli, çok farklı, hayatıma anlam katan dostluklar kazandırdı.
Doğan Hızlan da işte o isimlerden biridir.
“Edebiyatın Cumhurbaşkanı” diyenler çok kendisi için...
Haklılar...
Sohbet ederken kendimi edebiyat sörfü yaparmış gibi hissederim her seferinde...
Türkiye’nin tamamı tedbirlerin biraz olsun gevşetilmesini bekliyor.
Gerçekten de hepimiz için zor bir sınav oldu.
Ve anlaşılıyor ki, birkaç yıl daha pandemiyle yaşayacağız.
Ama ortada bir fatura varsa herkesin birlikte ve eşit ödemesi gerekiyor.
Bilim Kurulu’nu, devlet bürokrasisinin ihtiyatlı olmasını anlıyorum.
Ellerinde verilerle hareket ediyorlar, riski minimize etmek istiyorlar, sistemin sağlıklı çalışması için her türlü alternatifi düşünüyorlar.
Gazetecilikte muhabirlikten yöneticiliğe geçtiğim yıllarda ekonomi sayfaları bana emanetti.
O günlerde sağlık editörü görevinden ayrılınca o sayfalar da bana kaldı.
Geçici olarak bakılan süre, kalıcı hale geldi ve yıllarca sağlık haberlerini de yönetmek zorunda kaldım.
Bu sayede, o kadar çok doktor arkadaşım, dostum oldu ki...
Onlarla sohbet ettikçe tıbba, yeni gelişmelere hep ilgi duydum.
“Yüz gram doktorluğum” da oradan geliyor.
Dönüşte yaşadığı bazı olayları benimle paylaştı.
Aslında yurtdışına çıkan birçok kişi de benzer örneklerle beni aramışlardı.
Yücel Okutur’dan başından geçen olayları yazmasını istedim.
Özet halinde aktarıyorum...
“ABD’nin Florida Bölgesi’ne gittim. Amerika, 26 Ocak itibariyle ülkeye girişlerde, 90 gün içerisinde Kovid-19 testi pozitif çıkıp, tedavisi biten ziyaretçileri, sonuçları ve tarihini gösterir belgenin sunulması halinde ülkeye girişlerde yeni bir PCR testi yaptırılmasına gerek kalmaksızın kabul ediyor. Ülkemize dönüşte Sağlık Bakanlığımızın son 3 günde yapılmış negatif sonuç içeren PCR testi istemesi bizi çok zor durumda bıraktı. Sadece bizi değil, ülkemize gelecek turist ve ziyaretçileri düşünerek karşılaştığımız zorlukları paylaşarak bu uyarıyı yapma gereğini hissettim. Öncelikle 90 günde Kovid-19 geçirip, tedavi olmuş biri olarak, kendi ülkeme girerken daha az zahmetli ve ucuz olan antijen testinin bile kabul edilmeyip PCR istenmesi yüzünden; hem zaman kaybı, hem de ekstra masraf yapmak zorunda kaldık. Örneğin bulunduğumuz eyalette ücretsiz PCR testi yapılmasına rağmen, sonuçların 5-7 günde verilebilmesi nedeniyle fiyatları 150-279 dolar arasında değişen ve hızlı PCR sonucu veren yerleri bulmak zorunda kaldık. Pazar günü her yerin kapalı olması sebebiyle testi yaptırabileceğimiz iki günümüz vardı. Uçuşumuzun 10 Şubat’ta olduğu düşünüldüğünde 7’si pazar olduğu için 8 veya 9 haricinde alternatifimiz yoktu. 8 Şubat’ta randevuların tamamı dolu olduğu için test 9 Şubat’a kaldı. Kişibaşı 150 dolardan testleri yaptırdık. Daha 16 Aralık’ta ailece tedavimiz bittiği halde benim test sonucum pozitif ve diğer aile bireylerinin negatif gelmesi bizi çok şaşırttı. Hiçbir belirti vermediğim için eşim testin tekrarlanmasını istedi. Sağlık kuruluşu bir 150 dolar daha ödememiz halinde kabul etti, ancak randevuların dolu olduğunu söyledi. Ertesi gün uçağımız olduğunu da söylememiz işe yaramadı. Sonunda 16.30’da bir randevunun iptal olma ihtimaliyle saatlerce bekleyip testi yaptırdık ve negatif çıkmasıyla yurdumuza dönebildik. Test sonucunu kabul etmiş ve tekrarlamamış olsaydık, 14 gün de ABD’de karantinada kalacaktık. PCR testlerinin çok güvenilir olmadığını bir kez de kendimiz test etmiş olduk. Ülkemize gelecek turistler, son 90 günde koronavirüs geçirip tedavi olmuşlarsa PCR testi yerine hızlı test ya da antigen testi ya da belki de hiçbir şey istemeden ülkemize giriş yapabilmeleri tekrar değerlendirilmeye sunulabilir. Ülkemizde satılan paket tur fiyatlarını düşündüğünüzde, 4 kişilik bir ailenin PCR testi için yapacağı masraf ve 3 gün sınırlaması ile yasayacağı telaş caydırıcı olacaktır. Daha kolay seyahat edecekleri destinasyonları tercih edecektir. Sık seyahat eden iş insanlarının 3 gün için iş gezisine gitmiş kişiler için de test laboratuvarlarına gitmek, virüsün daha yoğun olabileceği bu alanlarda daha büyük risk oluşturacaktır.”
Bu konuda benzer yorumlar çok geldiği için Yücel Okutur’un bu mesajını önemli görüyorum.
“Ben Binbaşı Faik Bey” kitabını büyük bir keyifle okudum.
Bir dönemi en iyi özetleyen eserlerden biri, okumanızı tavsiye ederim.
Erdal Kabatepe şöyle diyordu:
“Esas amacım, Şehit Binbaşı Ali Faik Bey’in alay komutanlığı yaptığı 1. Balkan Savaşı ve tabur komutanlığı yaptığı Çanakkale Savaşı sırasında tuttuğu günlükleri gün ışığına çıkarmaktı. Büyük Atatürk ‘Tarih yazmak, tarih yapmak kadar mühimdir. Yazan yapana sadık kalmazsa, değişmeyen hakikat insanlığı şaşırtacak bir hâl alır’ demiş. Amacım tarih yazmak değildi. Bu kitabı yazarken incelediğim nice tarih yazan eserlerin gerçeklerden ne kadar kopmuş, sapmış, uzaklaşmış olduğunu gördüm. Ben sadece ve sadece gerçekleri dillendirmeye çalıştım. Bu yapıttan yararlanacak tarihçiler yanıltılmadıklarından emin olabilirler.”
Kabatepe, Gelibolu’da hem kitabını imzaladı, hem de bir sergi açtı.
Şimdi de bir ricası var.