Güzin Abla

Eski sevgilim ayrılığı kabul etmedi. Elindeki fotoğraflarımızı aileme göndermekle tehdit ediyor. Ona bu durumda nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum...

Sevgili Güzin Abla, 1 yıllık bir ilişkim oldu. İlişkimizin son dönemlerinde annesini kaybetti. Yanında olmak istedikçe o beni itti.
Ama ben yine de yanında olmaya çalıştım. Önceden erkek arkadaşlarım sorun değilken, o dönemde sorun yapmaya başladı.
Bana farklı ithamlarda bulundu. Bu da son nokta oldu.
Bir süre ayrı kaldık.
Ailem baskıcı bir yapıya sahip. Köyde kalıyorum, evden fazla çıkamıyordum ve yine de aileme bir bahane uydurup yanına gittim.
Büyük bir kavga ettik ve ayrıldık. Ertesi gün yorgunluk sebebiyle uyuya kaldım.
O da tutup anneme bir şeyler yazmış ki ben ona en başından o zamana kadar ne olursa olsun aileme yazma demiştim.

Annemin telefonunda bir akrabamızla çok yakın konuşmalarını yakaladım. Babamı aldattığına eminim artık. Ne yapacağımı bilmiyorum...

18 yaşında genç bir kızım... Uzun süredir içimde taşıdığım bir sırrım var.
Ne yazık ki annem, babamı aldatıyor. Annem çok güzel ve çok zeki bir kadın. Bir akrabamız, 2 yıl önce kendisiyle aynı mahallede bize bir ev buldu. Biz de satın aldık.
Akrabam dediğim kişi de evli ve 4 çocuğu var. Annemle karısı da yakın arkadaştı. Evi ilk aldığımız zamanlarda sık sık birbirlerine gidip gelirlerdi. Ama son 1 yıldır ne bizimkiler gidiyor, ne onlar geliyor. O adamın numarası da annemde var.
Bir gün annemin telefonunu alıp WhatsApp’ta dolanırken gördüm ki annem onu kaydetmişti. Aşk acısı tarzında videolar gönderiyordu anneme, “Seni seviyorum ama kavuşamıyoruz, sana bu kadar yakınken benim değilsin. Sana sadece uzaktan bakabiliyorum” gibi... Şüphelenmeye başladım. Ve annemi izledim. Sonra baktım ki bu adam bizim pencerenin önünden geçince annem ona el sallıyor. Bazen işten dönüş saatine denk geliyor, gidene kadar bakışıyorlar. Adam da gözlerini ondan alamıyor.
Bugün bir şeye şahit oldum. Annem odaya girip kapıyı kilitledi ve 1 saat çıkmadı. Gidip kapıyı çaldım “Ne yapıyorsun bir saattir burada” dedim. Daha sonra telefonu gizlice aldım.
WhatsApp’a baktım ki o adam “Birazdan düğüne gideceğim, gitmeden seni göreyim” diye mesaj atmış. Annemin babama tavırlarını sorarsanız, normal karı koca gibi...
Ama annem hep o adamı övüyor, “Bak karısına nasıl davranıyor, bak karısı o kadar çirkin ama o mükemmel bir adam” gibi bir sürü şey. Bu arada annem çok küçük yaşta zorla evlendirilmiş. Ama babam mükemmel bir adamdır, gerçekten hiçbir kötü alışkanlığı yok.

Ailemden psikolojik şiddet görüyorum. En ufak bir olayda beni okuldan alıp insan içine çıkarmamakla tehdit ediyorlar. Artık dayanacak gücüm kalmadı...

16 yaşımdayım ve ailemden psikolojik şiddet görüyorum. Evde özgürlüğüme el konuluyor. Lisede olmama rağmen bu yaşıma kadar evden okula, okuldan eve gidip gelen birisiyim.

Hiçbir şekilde arkadaşlarımla değil bir yere gitmek, telefonumla bile sohbet etmiyorum.

Evde en ufak bir şeye bile gülsem, binlerce laf yiyorum. Gülmek kızlara uygun olmazmış... Çevremdeki arkadaşlarımla hiç sohbet edemez hale geldiğim için internetten, online kendime arkadaş edindim. Ailem bunu öğrenince etmedikleri tehdit kalmadı. Ayrıca sadece ben değil, karşı tarafı da tehdit ettiler.

Onların bu tutumundan dolayı arkadaşlarım bile benimle konuşmaya korktu.

Tehditler de hep şu yönde:

“Okulundan alırım. Seni hastanelik ederim. İnsan içine çıkamazsın...”

Bir de en ufak bir sorunda bile telefonumun elimden alınmasından sıkıldım. Kıyafetimden tutun her türlü davranışıma kadar bana karışmaktan vazgeçmiyorlar. Bundan önce kolumdan tutup dövmeye kalktılar.

Polisi arayacaktım engel oldular. Başıma daha kötü birtakım olayların gelmesinden korkuyorum.

Eşim beni 6 yıl önce ilk kez aldattığında, herkesin ikinci bir şansı hak ettiğine inandığımdan onu affetmiştim. Ama o beni yine aldattı.

Güzin Abla, şu an psikolojim çok bozuk, çünkü eşim tarafından aldatıldım.

Eşim 35 yaşında, beni aldattığı kişi ise 17.

Aslında görüştüklerini biliyordum ama onlar ayrılmıştı. Sonradan öğrendim ki eşim birkaç kadınla daha birlikte olmuş.

Ben bu konuda çok hassas biriyim. Onu en ufak şeyden bile kıskanırken, karşılaştığım bu çok acı olaylar aklımı başımdan aldı.

Beni 6 yıl önce ilk kez aldattığında, herkesin ikinci bir şansı hak ettiğine inandığımdan onu affetmiştim.

Bir de o dönemde cezaevine girdi, hep arkasında durdum. Kötü günlerinde ona sahip çıktım.

Ama iyi günlerinde o bana ihanet etti.

Boşanma davası açtım ama ayrılmayı kabul etmiyor, “Seni bırakmam” diyor.

Arkadaşım üzerime çok düşüyor ve beni önemsiyor. Ona bir şans vermeli miyim? Elini bile tutmaya katlanamadığım bir kişiyi ileride sevebilir miyim?

Merhaba Güzin Abla, bana yardımcı ol, ne yapacağımı bilmiyorum.
Uzun süredir konuştuğum biri var. Sevgili değiliz sadece arkadaşça görüşüyoruz. Aslında ben, onu böyle görüyorum.
Ama kendisi farklı düşünüyor.
Sanki onun için dünyada tek değerli insan benim... Onun için her şeymişim ve hayatına anlam kazandırıyormuşum.
Duygularını çok yoğun yaşıyor.
Üzerime çok düşüyor ve benden de karşılık bekliyor. Fakat ona hiç içim ısınmadı. Ona karşı en ufak bir şey hissetmiyorum.
Aklım ve kalbimde de kimse yok. Onu da sevmek gelmiyor içimden. Evet, o iyi biri...

Güzin Abla, köşende ormana terk edilen köpeklere mama ve ilaç gerektiğini yazdığında birçok yardım aldık. Ama yine mama ve ilaç ihtiyacımız var.

Geçen ay Güzin Abla, köşesinde çok güzel bir makale yazdı. Ormana atılan canlarla, Casper Barınak’taki canlıların durumunu anlattı. Pandemi ve korona döneminin belimizi büktüğünü... Kalemine, yüreğine sağlık. Hatırlatır hayvansever dostlara ormana ölüme terk edilen sahipsiz canların, insan olanı üzüntüden kahreden acı dolu yazgısını...
Birkaç cana şehir merkezlerinde yine mama verebiliyorsun çünkü elinin altında. Sokağında, köşede, bucakta... Ama ormanlar öyle mi?
Havaya çöp atsan kapışıyorlar, asıl dram burada. İnsan gözüyle görünce, acıyla diz çöküyor...
Kelimeler kifayetsiz kalıyor. Izdırabın bini bir para... Güzin Abla, yüreğine sağlık, ormanların dramını ifade ettin can dostlarına...
Ardından ilk Dogland Club’dan Hüseyin ve Çetin beyler, dostlarıyla mamalar ve ilaçlar getirdi.
Bir dolu pırlanta kalpli can dostu insan bize destek oldu. Tam da ben, “Artık bitti ormanlardaki canlar. Yetişemediğimizden ölecekler” diye perişan olurken...
Hepinize teker teker teşekkür ederim. İsimlerinin saklı tutulmasını isteyen meleklere minnettarım.

Ailem abimle beni eşit sevmiyor. Gün içinde birçok hakarete maruz kalıyorum. Acaba, evden kaçsam ailemin sevgisizliğinden ve hakaretlerinden kurtulur muyum?

Güzin Abla, ben de sana yazan birçok kişi gibi evden kaçmak istiyorum. Bazen ergenlikten dolayı diye düşünüyorum ama öyle olmadığı ortada...
Ailemden nefret ediyorum. Evlatları arasında ayrım yapıyorlar. Abimle beni eşit sevmiyorlar. Küçüklüğümden beri ailemle yemek yemekten hoşlanmıyorum, çünkü yemek süresince konuyu ne yapıp edip benim hayatıma bağlıyorlar.
Bu sene LGS’ye gireceğim. Zaten üstümde ciddi bir stres var ama yanımda olacaklarına kötü bir sonuç almam için eminim dua ediyorlar.
Kötü bir sonuç alırsam beni okutmayacaklarını, evde hizmetçi gibi çalıştıracaklarını, reşit olduğumda da hemen evlendireceklerini söylüyorlar.
Oysa okumak ve mimar olmak istiyorum. Çünkü hayallerim var.
Tabii bir erkek arkadaşımın da olmasına karşılar. Aslında kız arkadaşımın olmasına bile karşılar. Hiç kimseyle görüşmemi istemiyorlar.
Abimin ise bir sevgilisi olsa bile bir şey demezler, çünkü o erkek...

Erkek arkadaşımla ayrılalı 6 ay oldu. Fakat benim için hiç mücadele vermedi. Sizce erkekler hatasını söyleyince mi yoksa susunca mı anlar?

13 yıl önce lisede başlayan bir ilişkim vardı. Bir buçuk yıl beraberdik. Onun beni aldatmasıyla ilişkimiz bitti. Ben 16, sevgilim 17 yaşındaydı.
Şu an ise 29 yaşındayım.
O eski sevgilim peşimi hiç bırakmadı.
Rahatsız etmeden mücadele etti.
Hatasından pişman olduğuna inandım. 1 yıl önce ona geri döndüm.
Her şey çok güzel gidiyordu.
Anneme ilişkimizi anlattım, sevdiğimin mesleği asker olduğu için istemedi. Askerle evliliğin çok zor olacağını söyledi. Sevdiğim kişi de bunları duyunca psikolojisi bozuldu.