Paylaş
Merhaba abla, ben 20 yaşındayım. Nişanlımla 2015’te tanıştık, 2016’da o askere gitti. Dönmesini bekledim. Yeri geldi kendi hayatımdan ödün verdim, üniversitede dışarıya çıkmadım vs. Bunun doğru olmadığının farkındayım ama yaptım işte...
Ben onu beklerken, o beni aldattı. Defalarca affettim. “Kızım neden affettin” diyeceksiniz bana ama seviyorum, ne yapayım? Nişanlandık, 5 ay sonrası için düğün tarihi aldık. Çeyizlerim hazır, ailem hep destekçim... Ama biz nişanlımla sürekli tartışıyoruz. Ailem onu kötü bilmesin diye onlara her şeyi anlatamıyorum. Kendi içime atıyorum. Onlar zaten defalarca tartışmamıza şahit oldu.
Nişanlımla aramızdaki sorunları defalarca oturup konuşmayı denedik. Konuşurken hallediyoruz, 2 hafta sonra farklı bir olay yüzünden tartışıyoruz. Ben yufka yürekliyimdir; bana yapılan bir yanlışı hemen unutup eskiye dönebiliyorum, ama o kincidir hemen unutamıyor.
Bir de benimle zaman geçirmektense arkadaşlarıyla daha fazla zaman geçirmek istiyor. Ben ona huzursuzluk veriyormuşum gibi davranıyor. Bunları ona söyleyince hakaretler edip, telefonu yüzüme kapatıp üste çıkmaya çalışıyor. Yoruldum bu durumdan.
Aslında yokluğuna dayanmak bana çektirdiği bu hakaret ve tavırlarından daha kolay olabilir ama bitiremiyorum. Küçük bir köyde oturuyorum, ailemin yüzünü yere eğdirmemek için ayrılamıyorum, sabrediyorum.
Bana yardım edin ne olur... Bu ilişkiyi bitirmeli miyim?
◊ Rumuz: Nişanlım ve ben
YANIT
Bitir kızım, bitir... Sana söyleyebileceğim kısa ve net tavsiye bu... Gerçekten sen çok mu aradın bu adamı? Henüz evli değilsin. Ne flört döneminde, ne askerlik sırasında, ne de evlenmenize birkaç ay kala sana layıkıyla davranmış.
Hep sen üzerine düşmüşsün. Hep sen barışmak için çaba göstermişsin. Hiç hakkı olmadığı halde sana hakaretler yağdırmış. Bırak sana yakın davranmayı, bir de onu huzursuz ettiğini hissettirmiş sana...
Aman kızım, ne buldun da sevdin sen bu adamı? Yalnızlıktan mıdır, çevren olmadığından mıdır bilmiyorum ama ne olursa olsun ömür boyu evlenemesen de bu adamla evlenme...
Mutlu olamazsın sen onunla. Her şeyden önce sana değer vermiyor, seni hiç önemsemiyor. Evlendiğinizde her şey çok daha kötü olacak, inan bana.
Ailenin yüzünü yere eğdirmemek için diyorsun ya, ne olmuş nişanlanmışsan? Nişanlılık zaten evlilik öncesinde iki gencin uyum sağlayıp sağlayamayacaklarını sınadıkları bir dönem değil midir?
Mutlaka evleneceksiniz diye bir şey yok. Evlenip çoluk çocuğa karıştıktan sonra boşansanız çok daha mı iyi olacak?
Ailesi beni istemiyor
Merhaba, ben 20 yaşındayım. Eşimle kaçarak evlendik. Ailesi beni hiçbir zaman kabul etmedi.
Aradan 3 ay geçtikten sonra aileler arasında kavga çıktı. Evlendiğim kişinin babası gelip benim babamı öldürdü. Bu yüzden de eşimden boşandım.
Aradan 5 sene geçti... Ben şimdi birini seviyorum, onunla evlenmek istiyorum. Kendisi daha önce hiç evlenmemiş. Ailesine benimle evlenmek istediğini, benim evlenip boşanmış olduğumu söyledi.
Ailesi de beni kesinlikle istemiyor. Sevdiğim gence rest çektiler, “Ya o ya biz” diye. Şu an kendisi evden ayrılıp başka bir yerde yaşamamızı istiyor. Sizce ne yapmalıyız? Bize akıl verin, bir çözüm yolu söyleyin.
Rumuz: Boşanmış
YANIT
Güzel kızım, yaşadıkların gerçekten çok acı. Ama tek şansın, çocuk yapmamış olman. Bu kısa evliliğinden çok büyük bir kayıpla, ama daha fazla zarar görmeden kurtulabilmişsin. Çünkü bu insanlar sana ve ailenin geri kalanına da zarar verebilirdi...
Artık öyle bir dünyada yaşıyoruz ki, gerçekten hiçbir şeye şaşırmamaya çalışıyorum. Medeni bir dünyada yaşama uyum sağlamak yerine, giderek ilkelleştiler. Eline silahı alan vahşet saçıyor.
Tabii bir de bu boşanmış olmanın ayıp, utanç verici bir durum olduğunu düşünenler var hâlâ... Evlenmek kadar boşanmanın da doğal olduğunu ailelerin kabul etmesi gerekiyor.
Bu durumda sevgili kızım, eğer birbirinizi gerçekten seviyorsanız, sen de bu şansını kaybetmemek için onunla uzak bir yerlere gitmeyi göze alabilirsin. Ama kendi ailenden kopmamak şartıyla...
Eminim sevdiğin gencin ailesi de yaptığı hatanın farkına varıp, bir süre sonra sizi kucaklamayı düşünebilirler.
Paylaş