Sevgili Güzin Abla, ben 35 yaşındayım. Yurtdışında doğdum büyüdüm. Tahsilli, bakımlı, modern bir genç kadınım.
Ailem Egeli, çok mütevazı. Annemle babam çok çalışıp beni ve kardeşimi çok iyi yaşattılar. Alımlı bir kadınım. Güzelliğimle, işimle ve düzgün yaşamımla dikkat çekiyorum.
Ablacım, bugüne kadar birçok kişiyle tanışsam da, evlilik öncesi hep sorun yaşanıyordu. Yaşıtlarımın benim boyumda çocukları var, ben ise hâlâ annem ve babamla yaşıyorum.
Mutsuz muyum, hayır... Mutluyum. Ama 3 sene önce bir hata yaptım. Sevdiğimi düşündüğüm ve flört ettiğim bir erkeğe teslim oldum. Hayatımın yanlışıydı.
Ama anlaşamadık ve uzaklaştım ondan. O ise beni asla bırakmak istemedi. Ama sonunda kurtuldum ondan.
Bundan 2 sene önce de birisiyle nişanlandım.
Çok mutluyduk, evlenmeye hazırlanıyorduk.
Kendisiyle sadece arkadaşız. Tanıdığım ilk günden beri de oturuşunu, kalkışını, saygısını, merhametini hep takdir etmişimdir. Fakat son zamanlarda ona karşı duygularımın farklılaştığını hissediyorum.
Öte yandan, son zamanlarda aramızda “Eeee ne zaman evleniyoruz?” gibisinden şakalaşmalar olmaya başladı. Gülüyoruz, eğleniyoruz böyle şakalaşırken. Geçenlerde de tutup “Böyle konuşuyoruz ama aramızda bir şey olamaz, biliyorsun değil mi?” deyiverdi.
Ona konuştuklarımızın şakadan ibaret olduğunu, kendisine karşı özel bir şey hissetmediğimi, sadece eğlendiğimi söyledim. Fakat işin aslı öyle değildi tabii.
Sonrasında bu konu tekrar açıldı ve o zaman da “Sana çok değer veriyorum, seni çok seviyorum ama seni kaybetmekten korkuyorum. Biliyorum ki sevgilim olursan ve ayrılırsak, arkadaşlığımız tamamen bitecek. O zaman seni tümüyle kaybedeceğim” dedi.
Bu konu tekrar açıldı, yine aynı şeyleri söyledi: “Ben seni kaybetmekten korkuyorum, arkadaş olmamız en iyisi...”
Gerçekten böyle düşündüğü için mi benden uzak, yoksa bana yalan mı söylüyor, bilmiyorum.
Ama bu durum kafamı çok karıştırıyor. Çünkü onu çok seviyorum ve ne yapmam, nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.
Sevgili Güzin Abla, 4 yıldır beraber olduğum erkek arkadaşımın beni başka kızlarla aldattığını öğrendim. Şok oldum... Nasıl intikam alacağımı düşünürken her zaman beraber gezip dolaştığımız onun çocukluk arkadaşını aradım. Ona olan biteni anlatırken ağlamaya başladım. O da teselli etmek için bana sarıldı. Birden nasıl olduysa öpüşmeye başladık. Şimdi onunla beraberim.
Beni aldatan sevgilimin bundan haberi yok. Onunla da görüşüyorum ama mesafe koydum aramıza. Ondan intikam almak isterken arkadaşına âşık oldum. Ne yapacağımı bilemiyorum, bana yardım et ne olur.
◊ Rumuz: İntikam peşinde
YANIT
Sevgili kızım, umarım bu işin sonu kötü bitmez. Hata yapmışsın. İntikam alayım derken işler sarpa saracak ve bunun altından nasıl kalkacaksınız bilemiyorum. Burada iki eski dostun arasını açmakla kalmamışsın, o gencin arkasından iş çevirip ona kötü bir darbe vurmuşsun. Oysa aldatıldığını öğrendiğinde ondan ayrılacaktın önce. Sonra da tutup onun en yakın arkadaşının kollarına atmayacaktın kendini. Bence bunu biraz da plânlayarak yapmışsın. Sevgilinin canını yatmak istemişsin. Bence bu tehlikeli beraberliğe devam etmemelisin. Eski sevgilinden de bir an önce ayrılmalısın. Madem aldatılmayı hazmedemiyorsun onunla devam etmek niye? Hem de adamın en yakın arkadaşıyla ilişkin sürerken. Bu hiç de yakışık alacak bir durum değil. Sonu kötü olur, bak sana söyleyeyim.
Hayvanların bu doğada bizlerle beraber yaşaması gerektiğine inanıyorum ve onların yaşama haklarına da saygılı olmaya çalışıyor, olunmasını arzu ediyorum.
Hiçbir canlıya eziyet edilmesine katlanamıyorum ama şu haberlere bir bakar mısınız?
Kırklareli’de mahallelinin baktığı Garip adlı bir anne köpeği okla vurup öldürmüşler.
Belediye Başkanı “Bunu yapanları bulmak boynumun borcu” demiş.
Sağ olsun ama bulsa ne olacak? O kişi 300-400 lira ödeyip serbest kalmayacak mı?
Zavallı bir kediciği ateşe verip yakıyorlar. Bu nasıl bir acımasızlıksa, bu nasıl bir vicdansızlıksa, vahşilikse artık! Ve tabii yapan bulunamıyor.
Bulunsa da geçen yıl kedi yavrusunu vura vura öldüren şahsa yaptıkları gibi, bir miktar para cezası kesip salıverecekler.
Oysa siyasetçilerimiz, seçim öncesinde bizlere yeni yasa ile bu tür katliamlara ve eziyetlere ciddi hapis cezaları getireceklerine dair söz vermişlerdi.
Merhaba Güzin Abla, ben 23 yaşındayım, üniversiteyi yeni bitirdim. Şu an yüksek lisans yapmayı planlıyorum. 9 yıla yakın bir ilişkim var.
Erkek arkadaşım o kadar iyi kalpli, anlayışlı, kimseyi kırmayan, saygılı ve sevgi dolu biri ki onunla olduğum için şanslıyım. Ancak yıllardır üzüldüğüm hatta kendimi perişan ettiğim bir konu var; bir türlü evlilik için bir adım atamıyoruz.
Erkek arkadaşım, babasını 2 buçuk yıl önce kaybetti. Annesi ve kız kardeşi ile yaşıyor. Babasının durumu zamanında çok iyiydi ama iflas etti. O vefat ettikten sonra erkek arkadaşım reddi miras yapmasına rağmen, babasından kalan borçları ödedi.
Ardından annesi evindeki eşyaları değiştirip borçlarını yine erkek arkadaşımın omuzlarına yükledi.
Şu an annesi ve kız kardeşi de çalışıyor ama yine de tüm borçları erkek arkadaşım ödüyor.
Öte yandan annesi evlenmemiz için bize baskı yapıyor. Bu baskılar sonucu babamı ikna ettim, çevreme de sözleneceğim dedim.
Ama bu kez annesi “Bende para yok ki, nasıl söz yapacağız” diye yan çizdi. Erkek arkadaşım da “Borçlarım var, biraz daha bekleyelim” dedi. Tüm masrafları benim ailemin üzerine yıkmaya çalışıyorlar. Erkek arkadaşımı deliler gibi seviyorum ama ne yazık ki o korkağın teki. Kimseye derdini anlatamaz, hep içine atar.
Sevgili Güzin Abla, 4 yıldır görüştüğüm, çok sevdiğim ve uzun mesafelere rağmen ilişkimizi sürdürebildiğim bir erkek arkadaşım var. Her şeyden önemlisi kalbini çok seviyorum. Ama ailem bunları görmek istemiyor.
23 yaşında bir öğretmenim ve sevdiğim genç kuaför. Ailem ilişkimize onun mesleğinden dolayı karşı çıkıyor. Ve bu durum o kadar ilerledi ki ilişkimize de yansımaya başladı. Sürekli tartışıyoruz. O, ailemin bu şekilde davranmasından beni sorumlu tutuyor. Pasif davrandığımı, ilişkimizi savunamadığımı düşünüyor. Artık her söylediğim kelimenin altında bir şeyler aramaya başladı. En son beni ikiyüzlülükle suçladı. Ben artık yoruldum. Ne ileriye gidebiliyorum ne geriye. Ondan kopamıyorum. Ailemi üzmekten de korkuyorum. Arada sıkışmış gibiyim. Rumuz: Ne yapmalıyım?
YANIT
Sevgili kızım, ailelerin hep bir nedeni vardır, çocuklarının sevdiği insanı reddetmek için. Ya yaşıdır, ya mesleğidir, ya maddi durumudur, ya da mezhep farklılığıdır... Ama iki birbirini seven insanın evliliğine mutlaka karşı çıkarlar.
Kendilerine göre haklı olabilirler zaman zaman. Ama bu arada evlatlarının mutsuzluğuna neden olduklarını nasıl görmezler, nasıl anlamazlar, bilemiyorum.
Ben insanların yanlış da yapsalar, kendi sorumluluklarını taşımaları gerektiğine inanıyorum. Çünkü eğer o gencin istediğiyle evlenmesine engel olunursa, bu mutsuzluğu hayatı boyunca yaşayacak ve her zaman ailesini suçlayacaktır.
Oysa eğer gerçekten ailenin düşündüğü gibi ortada bir yanlış varsa, bunu zaman içinde kendisinin görmesi çok daha akıllıca olmaz mı? Bu arada evlenip de mutsuz olması da mümkün elbette. Ama evlenmesini ailesinin engellediğini ve onun mutsuzluğuna neden olduğunu düşünmesi daha mı iyi?
Sevgili Güzin Abla, ben yaklaşık 5 yıldır evli bir genç adamım. Ama evlendiğimizden beri eşim yatakta hep benden kaçıyor.
Kısacası ne zaman ona yaklaşmak istesem ya yorgun, ya başı ağrıyor ya da kavga çıkarıyor, bana surat yapıyor. Olmadık şeylerden dolayı darılıyor. Zaten bu yüzden 3-4 ayda bir beraber olabiliyoruz.
Ben bu sorunu bir türlü çözemedim, ne yapmalıyım?
Böyle evlilik olur mu?
◊ Rumuz: İsteksiz
YANIT
Sevgili oğlum, evlilik hayatındaki en önemli sorunlardan biri cinsel uyumsuzluktur.
Güzin ablacığım, ben 19 yaşında bir genç kızım. 3 yıllık bir ilişkim var ve gerçekten onu çok seviyorum. Yakın çevresi beni biliyor, tanıyor. Gelecek için planlar yapmaya bile başladık. Normal olarak bizim de kavgalarımız oluyor.
Öyle zamanlarda ateşe körükle gidiyor, ağır laflar ediyorum. Sevgilim ise her defasında kavga çıkmasın diye alttan alıyor, “Seni çok seviyorum” gibi tatlı sözlerle beni sakinleştiriyor.
Ama Instagram’da takip ettiği bir sürü kız var ve bu başlı başına bir sorun. Sevgilimi onlardan kıskanıyorum.
Bana 1-2 saat cevap vermeyince de “Acaba başka biriyle mi buluşmaya gitti” diyorum.
Oysa o beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor, bunun farkındayım.
Sizce ne yapmalıyım ablacığım, lütfen bir akıl verin. Ona güvenemiyorum artık, dayanacak gücüm kalmadı, kendimi yiyip bitiriyorum.
Beni sevdiğini bildiğim halde bu kuruntulardan kurtulamıyorum, durumumun normal olmadığının farkındayım.