Borçları yüzünden evlenemiyoruz

Merhaba Güzin Abla, ben 23 yaşındayım, üniversiteyi yeni bitirdim. Şu an yüksek lisans yapmayı planlıyorum. 9 yıla yakın bir ilişkim var.
Erkek arkadaşım o kadar iyi kalpli, anlayışlı, kimseyi kırmayan, saygılı ve sevgi dolu biri ki onunla olduğum için şanslıyım. Ancak yıllardır üzüldüğüm hatta kendimi perişan ettiğim bir konu var; bir türlü evlilik için bir adım atamıyoruz.
Erkek arkadaşım, babasını 2 buçuk yıl önce kaybetti. Annesi ve kız kardeşi ile yaşıyor. Babasının durumu zamanında çok iyiydi ama iflas etti. O vefat ettikten sonra erkek arkadaşım reddi miras yapmasına rağmen, babasından kalan borçları ödedi.
Ardından annesi evindeki eşyaları değiştirip borçlarını yine erkek arkadaşımın omuzlarına yükledi.
Şu an annesi ve kız kardeşi de çalışıyor ama yine de tüm borçları erkek arkadaşım ödüyor.
Öte yandan annesi evlenmemiz için bize baskı yapıyor. Bu baskılar sonucu babamı ikna ettim, çevreme de sözleneceğim dedim.
Ama bu kez annesi “Bende para yok ki, nasıl söz yapacağız” diye yan çizdi. Erkek arkadaşım da “Borçlarım var, biraz daha bekleyelim” dedi. Tüm masrafları benim ailemin üzerine yıkmaya çalışıyorlar. Erkek arkadaşımı deliler gibi seviyorum ama ne yazık ki o korkağın teki. Kimseye derdini anlatamaz, hep içine atar.
Annesi sürekli kendini düşünüyor. Kendisi de maaş almasına rağmen tüm ihtiyaçlarını oğluna karşılatıyor. “Oğlum sen de yuvanı kuracaksın paranı biriktir” demiyor.
Erkek arkadaşımın annesinin sorumsuzluğu ve bencilliği beni çok yordu. Annesi herkesin içinde “Kızımızın istediği neyse o olsun” diyor ama baş başa kalınca “ben bir şey yapamam, bende para yok” diye söyleniyor.
Erkek arkadaşım onca borcun içinde “her şey istediğin gibi olacak” diyor ama bir ilerleme, somut bir şey göremiyorum.
Artık herkes “ne zaman evleneceksiniz” diye soruyor. Annesi de sürekli “ben de oğlumun yuva kurduğunu görmek istiyorum” diye başımın etini yiyor.
Sanki erkek tarafı benim, düğünü ben yapacağım? Ayrılırsam çok üzüleceğim
ama onunla devam ettiğim her gün de ağlıyorum, evlenemeyeceğiz diye.
Bana yardımcı ol, ne yapacağım Güzin Abla?
◊ Rumuz: Yoruldum artık

YANIT

Sevgili kızım, inan seni anlayamıyorum. Evleneceksiniz de ne olacak? Bu sorunlar bitecek mi, daha da beter olacak.
Sen de söylüyorsun bu adam, annesinin sözünden çıkmayan, yıllardır senin sorumluluğunu almayan, evlenebilmeniz için hiçbir çaba göstermeyen, tüm kazancını annesine veren biri.
9 yıl diyorsun, sevgili kızım. 9 yıldır senin için hiçbir şey yapmamış... Eminim ailesi de, o da senin yüksek lisans yapmanı bekliyorlar. Sen çalışıp, belki de hem o genç adama, hem de borç yapmaya alışmış ailesine bakacaksın.
Düğün diyorsun, söz diyorsun, nişan diyorsun... Kim yapacak bunları sanıyorsun?
Annenle babana gerçekten üzülüyorum. Seni seviyorlar ve ses çıkarmıyorlar belli ki...
Ama sen bu adamla nasıl mutlu olmayı bekliyorsun?
Belki iyi olabilir ama zayıf karakterli, etki altında kalan, tek başına hiçbir şeye karar vermekten aciz biri... Hayatın boyunca onu destekleyecek, hep iteleyecek, yönlendirmeye çalışacaksın. Ve asıl o zaman çok yorulacaksın.
Bence bırak artık bu onu çok seviyorum, o çok iyi biri, sevgi dolu, çok şanslıyım gibi sözleri ve düşünceleri, at bir kenara.
Bu 9 yılı da geçmişinde bırak ve ayrıl bu genç adamdan.
İnan bana, şimdi bana kızıyorsundur ama bir süre sonra gerçekleri görmeye başlayınca, bana hak vereceksin.
Ve bu sorundan ve aileden kurtulduğuna sevineceksin.