Güzin Abla

24 yaşında işitme engelli bir gencim. Bu yaşıma kadar kız arkadaşım olmadı, cinsel birliktelik yaşamadım. Bunun işitme sorunumdan kaynaklandığını düşünüyorum. Ne yapmam, bunu nasıl aşmam gerek bilmiyorum.

Sevgili Güzin Abla, bir konuda sizden tavsiye isteyeceğim.
Kendimden kısaca bahsetmek istiyorum. 24 yaşında, işitme engelli bir gencim. Hayatım boyunca hiç sevgili, aşk nedir bilmedim, şu yaşıma geldim, bir kızla el ele gezmedim.
Kısacası cinsel deneyimi olmayan bir gencim.
Fakat şöyle de bir durum var, durumumu bilen arkadaşlarım bunu saçma buluyor, cinsel birliktelik yaşamam konusunda bana baskı yapıyor. Bunu hiçbir şekilde kabul etmiyorum. Fakat çevremde gülünç duruma düşürülüyorum.
Sizce yaptığım bir yanlış var mıdır? Acaba işitme sorunumdan dolayı kızlar benden uzak duruyor olabilir mi? Biliyorsunuz zaten ülkemizde engellilerin cinsel yaşamlarının olmadığı, olamayacağı, evlilik dahi yapamayacakları gibi bir önyargı hakim.
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
◊ RUMUZ: ENGELLİ GENÇ

YANIT

Eşimin annesi ne beni ne de ailemi sevdi. Benden ayrılması için eşime baskı yapıyor. Eşimi seviyorum ama dayanamıyorum. Kalıp evliliğim için mücadele mi edeyim, yoksa boşanıp kayınvalidemi mutlu mu edeyim bilmiyorum.

Merhaba Güzin Abla... Biz eşimle birbirimizi severek evlendik. Daha çok onun bana ilgisinden etkilendim, sonra karakterini anladıkça ona daha da bağlandım ve evlenmeye karar verdik. Daha o zamanlarda eşimin annesinin yani kayınvalidemin benden pek hoşlanmadığını, ailemi sevemediğini hissetmiştim. Ama oğlunun hatırına düzeyli bir ilişki içinde yaşar gideriz, sevgi olmasa da saygı ile yürütürüz diye düşündüm. Ne yazık ki öyle olmadı.
Kayınvalidemin her hareketime kusur bulması, aşırıya kaçan beklentileri, hiçbir sebep yokken küsüvermesi, telefonlarıma çıkmaması, tüm özel günleri küs geçirip eşimle aramızda huzursuzluk yaratması bitmedi bir türlü. O yüzden de eşimle kopma noktasına geldik.
Kafamı dağıtmak için annemle akraba ziyaretine gittiğim bir gün meydanı iyice boş bulmuş, eşime benim onu sevmediğimi, asla benden çocuk yapmaması gerektiğini, aksi halde ömrü boyunca benden kurtulamayacağını söylemiş.
Üstelik ben çalışan, eşinden 13 yaş küçük ve çok da güzel bir kadınım.
O günden sonra eşim sevgimden şüphe duymaya başladı, bunu anladım. Annesiyle aramı düzeltmemi istiyor, “Anneme tek başına git, görüş” deyip duruyordu. Evliliğim için gittim görüştüm. Suçlu duruma düşmemek için midir bilmem, bana iyi davrandı. Ama sonrasında her gün çağırmaya, beklenti üzerine beklenti eklemeye başladı.
Elimden gelenin fazlasını yaptım, ailemi bir gördüysem eşimin ailesini on gördüm, kullandığım kelimeleri özenle seçtim.
Bir süre görüştükten sonra yine telefonlarımı açmamaya, mesajlarıma dönmemeye başladı. Ziyarete gittim, kapılar açılmadı. Durumu tekrar eşime anlattım ve kenara çekildim. Eşim o günden sonra bana bir şey yansıtmadı ama geçmişte yaşadıklarımdan dolayı içim huzursuz. Daha ilişkimiz yeni yeni iyileşiyorken, yine başa dönüldü. Kalıp savaşayım mı? Yoksa boşanıp da eşimin annesini mutlu mu edeyim? Eşimi seviyorum ama bu huzursuzluk nereye kadar sürecek böyle?

Ben daha önce hiç cinsel birliktelik yaşamamış bir gencim. Evlenmeyi düşündüğüm kızsa daha önce bunu yaşamış. İleride bu konuda bir kıyaslama yapabileceği fikri beni çok endişelendiriyor.

Merhaba, benim 2 aydır bir beraberliğim var. Kız arkadaşımla birbirimizi çok seviyoruz. En başından beri de niyetimiz evlenmek.
Ben daha önce kimseyle ilişkiye girmedim. Karşımdakinin de öyle olmasını isterdim ama kendi açımdan bu şart değildi. Bu düşüncemi sevgilime de açıklamıştım.
Bana ilişkimizin ilk zamanlarında “Kimseyle ilişkiye girmedim” demişti ama öyle değilmiş, sonunda açıkladı.
Beni asıl zorlayan durum, ilişki yaşadığı o kişi ile evlilik aşamasına kadar gelmiş olması. Aileler tanışmış, biraz da erkeğin zorlaması ve “nasıl olsa evleneceğiz” düşüncesiyle baçı şeyler yaşanmış. 2016’da bitmiş ilişkileri fakat 2017 yazında tekrar başlama kararı alıp, yine böyle bir şey yaşamışlar. 3 ay sonra tekrar ayrılmışlar.
“Ben bitirdim, olmadı, evlenmedim, ben onu terk ettim” diyor. Yaptığına pişman aslında.
Geleyim asıl sorunuma... Şimdi biz evlendik veya beraber bir şeyler yaşadık diyelim. Ben sonuçta hiç böyle bir şey yaşamadım; ya kız arkadaşım biz cinsel ilişki yaşadıktan sonra bir kıyaslama içine girerse, bir mukayese durumu söz konusu olursa...
Bana cinsel ilişkiyi denememiz gerektiğini söyledi. Onunla evlenmek ve mutlu olmak istiyorum ama bir gün böyle bir problem yaşamaktan da korkuyorum. Sevdiği kişinin belki de içten içe başkasını arzulaması kimi kötü etkilemez ki?

Daha 1 aylık evliyim ama mutlu da değilim âşık da... Eskiden sevdiğim kişinin boşandığını öğrendim, şimdi eşime ihanet etmekten korkuyorum.

Merhaba Güzin Abla... Ben 24 yaşında bir öğretmenim.
Kısacık ömrümde çok hata yaptım. Kendimi sevmeyi bir türlü başaramadım.
Pozitif değilim, inan ki ölüm bile uzak gelmiyor.
Gerçi dışarıdan bakıldığında hayatım çok iyi görünüyor. İyi bir meslek, iyi bir eş, iyi bir aile, ev, sağlık... Ama bunlar mutlu olmama yetmiyor işte.
Daha 1 aylık evli olmama rağmen eşimle iletişimimiz kopma noktasına geldi. Zaten kötü bir nişan dönemi geçirdik, buna rağmen düzelir ümidiyle yola devam ettik. Birçok şeye ben sebep oldum aslında.
Haliyle şu an eşimin de hevesi ve heyecanı kayboldu.
Mutlu da değilim, âşık da... İtiraf edeyim... Daha evvel sevdiğim kişi, eşinden boşanmış ve ben saçma sapan duygular içindeyim. Eşime ihanet etmekten çok korkuyorum.

Lise son sınıfa giden bir genç kızım. Ama arkadaşlarımın aksine ilişkiler ve flörtten söz etmek yerine kitaplardan, sinemadan konuşmayı seviyorum. O yüzden bütün okulda dışlandım, kimse beni önemsemiyor.

Güzin Abla, ben lise son öğrencisi bir genç kızım. Başkaları için küçük ama benim için büyük bir sıkıntım var. Sınıftaki hiç kimse benimle konuşmuyor.
Herkese sevecen yaklaşan, gayet ılımlı biri olmama rağmen bana böyle davranmaları beni üzüyor, dahası gereksiz biriymişim gibi hissettiriyor.
Geçenlerde bir kitap almıştım. Onu elimde görünce nereden aldığımı sordular, ben de söyledim. Ama aynı gün WhatsApp’tan “o kitabı nereden alacağız” diye kendi aralarında yeniden yazışmaya başlamışlar. Oysa yeri söylemiştim onlara. Anlayacağın ablacığım, ben konuşurken dinlemiyorlar, söylediklerimi önemsemiyorlar, yanıma bile gelmiyorlar. Bana çok uzak ve soğuk davranıyorlar.
Ben de zor arkadaş edinen biriyimdir aslında. Bir de dedikodu yapmayı, erkekler ve flört muhabbetlerini pek sevmem. Bu konular çok sıkıcı geliyor bana, sınıftakiler ise onlardan başka şey konuşmuyor. Beni de o yüzden dışlıyorlar sanırım.
Ben daha çok kitaplardan, izlediğim bir filmden, okuduğum bir makaleden bahsetmek istiyorum. Gerçek ve samimi arkadaşlıklar kurmak istiyorum. Zaten sınav senem; üniversiteye hazırlanıyorum, aklım fikrim derslerde.
Ama bu davranışlara kayıtsız kalmak da çok zor. Ne yapmalıyım Güzin Abla? Aslında yalnızlığa da alıştım sayılır. ◊ RUMUZ: BUNALDIM

YANIT

Sevgili kızım, lise son sınıftaymışsın ve kaç yıldır okulda hiç arkadaş edinememişsin. Demek ki okul arkadaşlarınla yıldızınız barışmamış.

Yıllar sonra aşkı yeniden buldum sanmıştım, ama eski erkek arkadaşını unutamadığını söyleyerek aniden benden uzaklaştı. Yine de arayıp sormaya, bana umut vermeye devam ediyor.

Merhaba Güzin Abla... Uzun süreli bir ilişkiyi hayal kırıklığıyla noktaladıktan 3-4 yıl sonra, hiç beklemediğim bir anda karşıma benden birkaç yaş büyük bir hanım çıktı.
Bir süre birliktelik yaşadık, kendimi ona tamamen kaptırdım.
Derken eski erkek arkadaşını unutamadığını, aslında bu ilişkiye hazır olmadığını söyleyerek benden ayrıldı.
Buna rağmen ondan uzak duramıyor, hâlâ yanında olmak istiyorum.
Bu durum bana çok ters aslında ama yine de ne gururumu düşünebiliyorum ne başka bir şey.
Gerçi aklından atamadığı adamla görüşmüyor, sürekli benimle iletişim halinde.
Düzenli olarak telefon açıp halimi soruyor, ne yaptığımı merak ediyor.

Üniversitede tanıştığım bir gençle arkadaşlık ediyordum. Bir akşam beni arkadaşının evine götürdü. Orada bana içki içirdi ve rızam dışımda benimle beraber oldu.

Sevgili Güzin Abla, bir süreden beri üniversitede tanıştığım bir gençle arkadaşlık ediyordum. Görünüşte temiz ve kibar bir gençti.
Sık olmasa da görüşüyorduk. Bu süre içinde beni rahatsız edecek, kuşkulandıracak, hiçbir tavrını yakalamamıştım.
Aksine bana çok saygılı davranıyordu. Elimi tutmak için bile benden izin istiyordu. Meğerse güvenimi kazanmaya çalışıyormuş...
Yine birlikte çıktığımız bir akşam beni bir arkadaşının evine götürdü. Ona güveniyordum, bir sakınca görmedim. Ama orada bana içki içirdi ve rızam dışımda benimle beraber oldu. Karşı koyamadım.
Şu anda perişanım. Üstelik o günden sonra beni bir daha aramadı. Ben aradığımda da cevap bile vermedi.
Daha sonra bir arkadaşından onun sözlü ve pek yakında da evlenmek üzere olduğunu öğrendim.
Bu kötülüğü bana neden yapmış olabilir, bir türlü anlam veremiyorum.

Kendimi bildim bileli annem ve babam birbirine katlanamıyor, sürekli kavga ediyor. Artık boşansınlar istiyorum.

Merhaba Güzin Abla. Ben 16 yaşında, lise öğrencisi çok mutsuz bir genç kızım.
Annemle babam ben kendimi bildim bileli anlaşamıyor, sürekli kavga ediyorlar. Son 3 aydır da birbirleriyle hiç konuşmuyorlar. Babam eve gelmiyor ya da “işim var” diyerek çıkıp gidiyor. Annemse bu anormal duruma hiç tepki vermiyor. Psikolojisi inanılmaz bozuk.
Bir küçük kardeşim var, artık onun da bu durumu anlayıp üzülmeye başladığını fark ediyorum.
Yıllardır bu sıkıntıları çekiyoruz ama inatla boşanmıyorlar. Artık gerçekten boşanmalarını istiyorum, çünkü birbirlerine katlanamıyorlar.
Sırf bu ailevi sorunlar yüzünden intihar girişiminde bulundum. Başaramadım. Sigaraya başlamak istedim ama en yakın arkadaşım vazgeçirdi. Üzüntüden ders çalışamıyorum, yemek yiyemiyorum, uyuyamıyorum.
Sence ne yapmalıyım Güzin abla? Lütfen bana bir yol göster çünkü kendime zarar vermekten korkuyorum.
◊ RUMUZ: KORKUYORUM

YANIT