×
Onuachu Afrika Uluslar Kupası’na gittiğinde, bunun Trabzonspor için çok kötü bir dönem olduğunu düşündük ki öyle de oldu. Yine de bu kısa süreçte, yas tutma evrelerinin hepsini bir ayda geçirdi bordo mavililer. İnkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme. Kabullendikten sonra da çıkış başladı.
Abdullah Avcı’nın öğrencileri, Başakşehir karşısında sezonun en iyi oyunlarından birini ortaya koyarken taraftarını da tekrar kendine inandırmayı başarıyor gibi. İlk 8 dakikada atılan 5 şut ile maça hızlı bir başlangıç yapan bordo mavililer, ilk yarı bittiğinde bu sayıyı 15‘e çıkarmıştı bile. Kalesinde gördüğü şut sayısı ise sadece 2’ydi. Rakibin toplam hücum sayısı da öyle.
TEHLiKELi ÜÇLÜ!
Zorunluluk ve tercihlerin etkisiyle rotasyona uğramış Başakşehir kadrosunu, özellikle yerini yadırgayan Emirhan ve genç stoper Yağız Dilek’in arasını hedef alan Trezeguet-Eren Elmalı-Umut Güneş üçlüsü, üst üste tehlikeler üretmeyi başardı.
Santrfor bölgesi hariç her pozisyon verim aldı Abdullah Avcı. Soldaki üçgenin bir benzerini sağda kuran Visca-Bardhi-Meunier, oyun kuran iki stoper -ki Denswil çok iyi top dağıttı- ve aralarına giren Berat.
15 DAKiKALIK GERGiNLiK
Övgü dolu bu kadar sözün ardından şunu da belirtmek lazım. 70-75 dakikasını bu kadar baskın oynadığın bir maçta, son 15 dakikayı ‘Acaba skoru tutabilecek miyiz?’ soru işaretiyle geçirdi bordo mavililer. Maçı çözen gol ise set hücumundan değil, bireysel beceriyle Visca’dan geldi. Trabzonspor, oyun ile skoru daha paralel hale getirme ve forvetini oyuna sokmayı da portföyüne eklerse rüzgârın fırtınaya dönüşmesi yakındır.
3 kulvarda devam eden bir Fenerbahçe için, birinden feragat edilecekse Türkiye Kupası muhtemelen en fazla oyu alan olurdu. İsmail Kartal’ın ilk 11 tercihindeki rotasyon da bunu doğrular nitelikteydi. Yine de son haftalarda zaman zaman oyunda yaşanan dalgalanmalar ile Ankaragücü karşısında ilk yarı birleşince, sarı lacivertliler için sadece bir kulvardan elenmenin ötesinde bir 90 dakika oldu.
ZEMiNiN KÖTÜ OLMASI PAS YAPMAYI ZORLAŞTIRDI
Zemindeki sıkıntılar pas yapmayı zorlaştırırken, Emre Belözoğlu ön alan baskısıyla Fenerbahçe’nin oyun kurulumunu daha da zorlaştırmıştı. Sanırım Edin Dzeko-Michy Bathshuayi ile oynamanın farkını da en net gördüğümüz karşılaşma oldu. Bosnalı forvet, her zaman pas oyununda bir alternatif. Michy Batshuayi ile oynamak, topu ön tarafta bulunduğunuz zaman etkili bir hücum planı haline dönüşüyor.
Sarı lacivertliler için artık çok net bir manzara var. Bu takım, kendi oyununu oynamak için güçlü bir orta sahaya ihtiyaç duyuyor. Ankaragücü’nün bulduğu şans golünden sonra, oyunun kontrolünün bir kez daha İsmail Kartal’ın öğrencilerine geçmesi ikinci yarının başını buldu. O da biraz Ankaragücü’nün skoru koruma iç güdüsünden.
iSMAiL KARTAL MENTAL YÖNDEN TAKIMI GÜÇLENDiRMELi
Artık reaksiyon zamanı. Önce Fred’i döndürmek, sonra özüne dönmek Fenerbahçe için şampiyonluk yolunda en kritik viraj. Geçen sezon da gördük; sarı lacivertliler bir duraklama dönemine girdiğinde, kendini çok çabuk aşağı çekebiliyor ancak bu sezon, birkaç günlük duraklamayı bile kaldıracak lükse sahip değil.
Böylesine kafa kafaya giden bir şampiyonluk yarışında, belki saha içi oyun kadar mental güçlülük de önemli. İsmail Kartal’ın en azından milli araya kadar mesaisinin büyük bölümü, sanırım teknik-taktikten çok takımını konsantre tutmak ve oyuncularını kafasındaki soru işaretlerinden arındırarak saha içerisinde tutmak olacak.
İnanması zor olsa da Trabzonspor, Adana Demirspor karşısındaki galibiyetiyle ilk defa bu sezon üç maç üst üste galip gelmeyi başardı. En az bunun kadar önemlisi, saha içerisindeki doğruların her hafta artması ve oyunun Abdullah Avcı’nın kafasındaki kurguya gitgide yakınlaşması.
Bireysel performanslarda ciddi bir ivme yakalanmış durumda. Meunier’in takıma gelişiyle özellikle Eren Elmalı, Bardhi ve Trezeguet’in formunun yükselişine tanık oluyoruz. Eren’in 25 ve 50. dakikalarda Enis Destan’ı yerden topla buluşturduğu iki pozisyonla birlikte toplam verdiği 4 şut pası, son iki sezonda ulaştığı en yüksek rakam.
Öz güven, oyun kurgusu kadar önemli. Demirspor karşısında da kornerler dışında hücumda etkili başlayamadı bordo mavililer. 21’de gelen Trezeguet golünün ardından ise 24, 25 ve 30’da üst üste pozisyonlar gördük. Bu takım, üzerindeki baskı azaldıkça daha iyi performans gösterecek. Orası net.
EN iYi SAVUNMA PERFORMANSI
Golde ilginç nokta, Mendy’nin katkısı. Fransız’ın topu kapıp, önce iki rakibi oyundan düşürmesi, sonra da topu taşıyarak takımını hücuma kaldırması ile başladı pozisyon. Avcı açıklamalarında hep Mendy’nin oyun kurma becerisinin önemli olduğunu söylemişti. Haklı da çıktı sanıyorum. Tersini savunanlar ise orta sahada olsa aynı pozisyonların sayısının artacağını iddia edebilir.
Savunma performansı da sezonun en iyilerindendi. Hikmet Karaman’ın öğrencileri, rakip ceza sahasında sadece 10 kez topla buluşabilirken, rakip kaleyi yokladığı 13 şutun sadece 4’ü ceza sahası içindendi. Trabzonspor doğru yolda ancak hala gitmesi gereken mesafe pek kısa değil.
Fenerbahçe sezon boyunca evinde maça hızlı başlayan, presiyle rakibi boğan, oyunu rakip ceza sahası çevresinde oynayan ve tehlike bölgesinde çabuk çoğalabilen bir takımdı. İsmail Kartal’ın ilk 11’deki eksikleri bir yana, Sami Uğurlu’nun iyi maç önü analiziyle Kasımpaşa, Galatasaray dışında sarı lacivertlileri Kadıköy’de kendi oyununun dışına çıkaran ilk takım oldu. Merkezde Sadiku, sol kenarda Yasin’in önüne Ben Ouanes hamlelerine Kasımpaşa’nın Fenebahçe topla çıkarken 6-7 oyuncuyla ön alan baskısı yapması eklenince, sarı lacivertliler çözüm üretmekte zorlandı. Futbol, belki atan ve tutanının iyi olmasını gerektiriyor ancak sahada ne kadar güçlü olduğunuzu merkez orta sahalar belirliyor.
BASKIN OYNAYAMADI
İsmail-Krunic-Mert Hakanlı orta saha, Fenerbahçe’nin baskın oyundan uzaklaşmasının en temel nedeniydi. Ferdi-Tadic bağlantısı da bozulunca, sarı lacivertliler topu nasıl ön tarafa taşıyacağını bir türlü bilemedi. Bir Dzeko kafası, iki Mert Hakan şutu dışında ilk 45 dakikayı rakip kalede tehdit üretemeden tamamladılar. Tabii bir de santimetreler ile sayılmayan Dzeko’nun golü var.
iKiNCi YARI OYUN DEĞiŞTi
İkinci yarıya, İsmail Kartal’ın uyarılarıyla Oosterwolde-Tadic bağlantısını ve Ferdi’nin merkeze devrilmelerini kullanarak başladı ev sahibi takım. Fenerbahçe tam ritmini yakalayacak gibi gözükürken, Kasımpaşa’nın kornerden Porozo’nun kafasıyla bulduğu gol geldi. Kartal, son yarım saat riskleri alarak oyunu Kasımpaşa ceza sahasına yığmayı amaçladı. Tam zamanında serbest vuruştan gelen Mert Hakan golü, sarı lacivertlileri tekrar oyunun içine attı. Düzenli rakip ceza sahası koşucusu Szymanski’nin de girmesiyle istenilen baskı sağlandı. İyi oyunlu yarım saat sonuç yetmeyecek gibi gözükürken gelen son dakika penaltısı ve kaleciden dönün topu tamamlayan Batshuayi, boşa geçen 60 dakikanın bedelinin ağır olmasını önledi.
Prag’daki rövanş için gerekli dersleri çıkarmış olmak zorunluluktu. Rakibin etkili üç oyuncusundan yoksun olması, özellikle sol kenardaki Wiesner-Sorensen ikilisi üzerine giderek pozisyon üretebileceğimize dair bizi heveslendiriyordu. Aynı senaryo bir kez daha tekrarlanmaz diye umarak başladığımız maçta, daha 10 dakika dolmadan kalemizde golü gördük.
Hem de ilk maçın yıldızı Preciado’nun ayağından. Sezon boyunca Angelino-Kazımcan’ın sol bekteki zaafları üzerinden dönen tartışmalar, ikisinin de olmadığı bir senaryoda Galatasaray’ın hız ve kademe sorunu yaşayacağını pek hesaba katmamıştı. Şüphesiz ki Köhn Avrupa listesine yetişmiş olsa, bugün başka bir maç yazısının satırları okunacaktı. Erken geriye düşmenin ardından çabuk tepki verip, duran toptan Abdülkerim ile bulduğumuz gol, ilk yarının geri kalan bölümünde oyunun kontrolünü Galatasaray’da olmasını sağladı. Anthony Taylor, Barış Alper’in pozisyonunda düdüğü çalsa bambaşka bir yere gidebilecek maç, ikinci yarıda kâbusa dönüştü. Sarı kırmızılılar, geleneksel 45-60 arası tempo düşüklüğünü skor dezavantajını rakibe vermeden tamamlamayı başarsa da Kaan’ın kırmızı kartıyla dengeler iyice bozuldu.
Okan Buruk, Oliveira-Mertens değişikliği ile kontrolünü eline almak istedi ancak hem sayısal eksiklik hem iki kenarda orijinal mevkisi bek olmayan isimlerle kalan bölümde maçın içerisine giremedik.
Devre sonlarında ışıklı tabela kalkıp uzatma dakikaları gösterildiğinde, oynanmamış zamanın eklendiğini düşünüyoruz. Pendik-Trabzon maçının devre sonu, tabelada belki 6 dakika yazıyordu ancak sahada oynanmayan koca bir 45 dakika vardı.
Bu nedenle ilk yarının analizini yapmak mantıksız. Opta verilerine göre top 51 dakikanın 26 dakika 43 saniyesinde oyundaydı. Gelin görün ki 9. dakikaya kadar oyunu durduran Berat, Uğurcan ve Serkan’ın sakatlıkları, 13 ve 18. dakikalarda Fernandez ve Mendy ile devam etti. İki VAR incelemesi de eklenince maçta ritim, sistem, taktik teknik adına konuşacak bir şey kalmadı. Bordo mavililer bu durgun ilk yarıyı 1 isabetli 4 şut ile tamamlarken ilk kornerini 49. dakikada atabildi.
BARDHi’NiN YÜKSELiŞi SÜRÜYOR
Hatay karşısındaki oyun, haftalar sonra kafalarda ideal Abdullah Avcı saha içi fikirlerine dair iz düşümleri bırakmıştı. Dün 60 dakika ne aynı bek etkinliğini görebildik ne de hücumdaki akıcı pas trafiğini. Yine de 2 yarıda yavaş yavaş baskıyı artıran ve maçı daha çok isteyen bir Trabzonspor vardı sahada.
Bardhi’nin yükselişi önemli. Bakasetas büyük kayıp ama sanırım sezon sonunda bu gidişin en büyük meyvesi Makedon oyuncu olacak. Sorumluluk aldı. Oyunu yönlendirdi. Kaleyi ve asisti defalarca denedi. Asistin asistini yaptı. Artık kendine bir rol bulmuş gibi.
Son yarım saat, saha içinde öz güvenini bulan ve bunu skora yansıtan bir Trabzonspor gördük. Artan baskı Trezeguet ile duran toptan golü getirdi. Avcı’nın öğrencileri, takımın yeni gizli 10 numarası Meunier’in Enis’e asisti ile de maçı koparmayı başardı. Bordo mavililerin önünde şimdi sezon başından beri ilk defa bir seri yapmak için fırsat var. Buna, camiadaki herkesin çok ama çok ihtiyacı var.
Çek temsilcisi, Molde ve İstanbulspor gibi üçlü savunma oynuyordu. Topu kenarlara atıp, sonrasında merkeze indirme ve rakip ceza sahasında çoğalma konularında belli ki becerikliydiler. Sarı kırmızılıları çalıştıkları da ilk dakikadan itibaren belli oluyordu. Santrfor Kuchta’yı savunmada geriye alıp, Kerem-Torreira üzerinde tuttular.
İLK YARININ HAKİMİ PRAG'DI
Ön tarafın iki kenarını da stoperlerin üzerine koşturarak Galatasaray’ın hücuma rahat çıkmasını engellediler. İcardi’nin merkeze gelip top dağıttığı, birinde öne geçtiğimiz iki pozisyon dışında ilk yarının hâkimi deplasman takımıydı. Soyunma odasına giderken önde olmak, ikinci yarı öncesinde Okan Buruk’un öğrencileri için umut demekti. Ancak sezon başından beri süregelen, 45-60. dakikalar arasındaki gol yeme alışkanlığı, santradan birkaç dakika sonra Preciado’nun golüyle devam etti.
RÖVANŞ DAHA KOLAY OLABİLİR
Sezonun ideal savunma 4’lüsünden 3’ünden yoksun olarak maça başlayan sarı kırmızılılar, iki kenarı savunamayınca Sparta Prag’ın maça ortak olması kaçınılmazdı. Üzerine bir de Nelsson’un son yarım saate girilirken gördüğü kırmızı kart eklenince, son bölüm için endişe hakimdi. İşin ilginci, maçın son bölümünde Sparta Prag yoruldu. Değişikliklerle ritmini kaybetti. Rynes’in kırmızı kartıyla da momentum Galatasaray’ın eline geçti. Son dakikalarda Sparta Prag’ın kontralarına, sanki 90 dakika bu anı beklemiş olan İcardi cevap verdi ve sarı kırmızılılar, oyunun büyük bölümünde kontrolü rakibe vermesine rağmen tur için çok önemli galibiyeti almayı başardı. Krejci, Birmancevic ve Rynes’in yokluğunda ikinci maç işimiz daha kolay olabilir.
Trabzonspor için, kâğıt üzerinde olduğundan çok daha önemli bir 90 dakikaydı. Ligde 4 maçlık mağlubiyet serisi, Abdullah Avcı üzerindeki baskıyı artırmıştı. Sezon başından beri süregelen bazı problemler, bir türlü aşılamayacak hissiyatı vermeye başlamıştı.
SEZONUN EN iYi OYUNLARINDAN BiRi
İşte böyle bir ortamda, hayli zor bir maça çıktı bordo mavililer. Oyuncular, uzun zamandır vermeleri gereken tepkiyi Hatayspor karşısında sahaya koyarak, sezonun en iyi oyunlarından birini sergiledi. Bu oyunun referans noktası, şüphesiz bekler üzerinden okunmalı. Meunier’in kupa sonrası ligde de asistlerine devam etmesinin yanı sıra Eren Elmalı performansı gelecek için umut verici. Eren, iki maçtır Kasımpaşa günlerine selam çakıyor. Enerjisiyle, topu kaybettiği anda baskılarıyla, kenar ve merkez kullanımıyla Abdullah Avcı’ya inancını gösteren bir Trabzonspor vardı sahada. Bireysel ve kolektif performans anlamında da sezon ortalamasının çok üzerine çıktılar. Opta verilerine göre 24 şut ve 51 rakip ceza sahasında topla buluşma, bordo mavililerin 2023-2024 sezonundaki en yüksek sayıları.
BARDHi ÖNCE ISLIK, SONRA ALKIŞ ALDI
Bardhi’nin ilk yarıda ıslıklanıp, son dakika alkışlanarak sahadan çıkması önemli. Makedon oyuncunun özgüveni o kadar yerlebir olmuş durumdaydı ki sahadaki performansını, mental olarak güçlü olmadan değerlendirmek pek mümkün değildi. Bakasetas’ın yokluğunda kendine yeni bir rol ve düzenli oynama fırsatı bulacak gibi gözüküyor. Avcı da kafasını yastığa koyduğunda hayal ettiği oyuna kendini inandırabilecek bu 90 dakikanın ardından. İnişler çıkışlar elbette olacaktır fakat sahada onun istediklerini uygulamaya çabalayan, o eforu ortaya koyan bir ekip olduğunu bildikten sonra gelişime dair bir inanç da her zaman sürdürülebilecek. Hatayspor maçının en büyük çıktısını tek kelimeyle özetleyebiliriz: Huzur.