İslami çevrelerin House Cafe’si

Masanızın yanından bir kedi geçiyor, saklambaç oynayan çocuklardan biri masanızın arkasına gizleniyor. Çarşamba Pazarı’ndan dönen kadınlar dibinizde derin dedikodulara dalıyor, derken arka sokaklardaki bir düğünden oyun havaları duyuluyor. Ahşap bir evden ney sesleri geliyor, iki masa ötede güzel bir kız Peyami Safa’nın Fatih-Harbiye romanını okuyor.
Fatih’te Kadınlar Pazarı’nın üç sokak üstünde küçük, gizli bir pazar daha var. Osmanlı devrinde burası at pazarıymış. Fatih Belediyesi, iki yıl önce bu avlulu sokağı granit taşlarla döşeyip dükkanların önünü avlunun ortasına kadar uzattı. Mevlana İdris ve Aysel Berk de  buradan bir küçük işyeri kiralayıp Eski Kafa’yı kurdular.
Geçen yaz ortasında açıldı Eski Kafa. Tabelanın altında “Eski delikten yeni bakışlar” yazıyor. İçeride birbirinden farklı tiplerle karşılaşıyorsunuz. Önceleri İslami çevrelerin entelektüelleri dikkatimi çekti.         Biraz daha gidip geldikçe farklı çevrelerden sanatçı ve gazetecileri de görmeye başladım.
MASA TEKMELEMEK SERBEST
Mevlana İdris’e, “Burası için İslami çevrelerin House Cafe’si deniyor” diyorum. Gülümseyerek, “Fakat bu diğer çevrelerden gelen dostlarımıza yapılmış bir haksızlık olur” diyerek itiraz ediyor. Mekanın aynısını açmak için şimdiye kadar yedi teklif geldiğini belirten İdris, şimdilik burayı oturtmayı düşündüklerini söylüyor. “Eski deliklerden yeni bakışlar” cümlesi mekanın mottosu. “Ye-İç-Düşün...” ise mekan hakkında fikir verebilecek başka bir cümle.
Müşteri profili medya ve sanat dünyası ağırlıklı. Ama politikacılar ve öğrenciler de uğruyor. İstanbul’daki kültür ataşeleri de misafirleriyle Eski Kafa’ya sık sık geliyorlar. Bunlar arasında Avrupa Birliği temsilcileri de oluyor.
Burası yeni bir kafe ama bir eski zaman lokantası gibi. Tam 14 çeşit çorba yapıyorlar. Yüksük çorba, kara şimşek, Andırın tarhana çorbası, lebeniye çorbası gibi memleketin her yanından en güzel çorbaları toplayıp önünüze getiriyorlar.�
Eski Kafa’nın içinde bir çeşme var. Közde çay, eski zaman şişelerinde menba suyu veriyorlar. Ekmek Bolu’nun bir köyünden geliyor. Mevsimi değilse domates filan giremiyor kapıdan. Bahçedeki masaları tekmelemek serbest, çünkü onlar koskocaman değirmen taşı. Geçenlerde Hindistan’dan gelen İngiliz bir guru “Burası kaç yüz yıllık?” diye sormuş.

HER ÇEVREDEN MÜDAVİMİ VAR

Haşmet Bababoğlu, Hakan Albayrak, Sırrı Süreyya Önder, Engin Ergönültaş, Mahmut Fazıl Coşkun, Gökhan Özcan, Selahattin Yusuf, Semih Kaplanoğlu, Murat Aydın, Hasan Aycın, Sönmez Karakurt, İbrahim Kiras, Adnan Özer, Nazmiye Yılmaz, Elif Çakır, Cafer Turaç, Sadık Battal, İsmail Kılıçarslan.

ESKİ KAFA MANİFESTOSU

Eski Kafa’nın ilkeleri var. AB’nin Türkiye ile ilgili yüksek bir bürokratı bu ilkelerin Almanca çevirisini bilgisayardan flash-back’ine aktarmış:
* * * Mümkünse doğal olmayan yiyecekleri kapıdan içeri almıyoruz.
* * * Ekmek ve suyun para ile satılmasını hiç anlamadık ve anlamamaya da devam edeceğiz.
* * * Gönül rahatlığı ile yiyemediğimiz bir şeyi, gönül rahatsızlığı ile dahi misafirlerimize sunmuyoruz.
* * * Bu dünyada aslolanın muhabbet olduğunu - inatla - düşünüyoruz.
* * * Kaçan keçilerimize mutluluklar diliyoruz.
* * * Yalan söylemenin havayı kirlettiğini düşünüyoruz.
* * * Bir gün hepinizle cennette de buluşmayı düşünüyoruz...

ÜNLÜ BİR ŞAİR VE İÇ MİMAR EŞİ

Mekanın sahipleri iç mimar Aysel Berk ve şair Mevlana İdris. Aysel Hanım iç mimar ama kartında “minyatürist-hiçmimar” yazıyor. Minyatürist sözüyle minimalist sözüne gönderme yapılıyor. Çünkü Aysel Berk, küçük mekanlarda mucizeler ortaya çıkarmasıyla nam salmış. Hiçmimar unvanı ise, hiçten bir şeyler ortaya çıkarması nedeniyle eşi Mevlana İdris tarafından verilmiş.
Mevlana İdris ise İslami çevrelerde ünlü bir şair. Hayatının bir dönemi o kahve senin bu kahve benim diyerek dolaşmakla geçmiş. Hiçbiri içine sinmemiş bu kahvelerin ve sonunda kendi kahvesini yapmaya karar vermiş.

Bence terapi kafe orası
YAZAR ELİF ÇAKIR Henüz mekanın müdavimiyim demek çok iddialı ancak bu yolda ilerliyorum. İstanbul’da birbirinin aynı tarz kafeleri, mönüleri, müzikleri ve “trend insanları”ndan sıkılanların vazgeçemeyecekleri bir yer . Bence terapi kafe orası.
Ruhu olan bir mekan
GAZETECİ NAZMİYE YILMAZ Yemekleri arkadaş daveti kıvamında. Ortam çok renkli. Ahşapla bakırın, ferforje ile kumaşın, küçük ayrıntılarla sürprizli detayların bileşkesinden çıkan, iddiasız ama ruhu olan bir mekan. Keyifli bir akşam yemeği ya da bir öğle kaçamağı için başka ne ister ki insan.
Müşterek takılabilecek bir vaha
KARİKATÜRİST SÖNMEZ KARAKURT Ticari kaygıların geri planda olduğu, felsefi bir yer. Ve hiçbir yerde denk gelemeyeceğim ilginç müzikler. Sahibi Mevlana sanki bu zamanın adamı değil, başka bir zamandan kopup gelmiş.  Nişantaşılının, İstiklalcinin de müşterek takılabileceği bir vaha gibi Fatih’te.