Yılmaz Özdil

Başbakanımız Kaddafi’den ödül aldı, Kaddafi ayvayı yedi. Cumhurbaşkanımız Mısır’a gitti, Mübarek’le görüşüp, Harp Akademisi mezuniyet törenine katıldı, Mübarek’i devirdiler, ordu yönetime el koydu. Başbakanımız Saakaşvili’yle kucaklaştı, ertesi gün, Rusya, Gürcistan’a girdi. Başbakanımız Lübnan Meclisi’nde konuştu, ertesi gün, Lübnan işgal edildi. Cumhurbaşkanımız Yemen’e gitti, bakanlarımızla birlikte Yemen türküsünü söyleyip ağladılar, Yemen’de iç savaş çıktı. Başbakanımız Hindistan’a gitti, bi kaç saat sonra, Bombay patladı, Bomba’y oldu. Başbakanımız İsrail Başbakanı’yla el sıkıştı, ertesi gün, Gazze’yi vurdular. Başbakanımız Suriye Başbakanı’yla Dostluk Barajı’nın temelini attı, adam iki gün sonra istifa etti. Suudi Kralı Türkiye’ye geldi, başbakanımızla cumhurbaşkanımıza madalya takdim etti, turp gibiydi, felç oldu, belki de öldü, tedavide filan diyorlar ama, altı aydır gören yok. Afrika açılımı yaptık, Tunus’tan Fildişi Sahili’ne kadar her yer birbirine girdi. El Beşir’i Türkiye’ye davet ettik, iç savaş çıktı, Sudan resmen ikiye bölündü, Birleşmiş Milletler görüldüğü yerde tutuklamak için El Beşir’i arıyor. Cumhurbaşkanımız Güney Kore’yi ziyaret etti, Kuzey Kore 50 sene sonra Güney Kore’yi vurdu. Başbakanımız Lübnan’a gitti, halka hitap etti, tıkır tıkır yürüyen koalisyon bozuldu, hükümet düştü. Arjantin devlet başkanı Türkiye’ye geldi, gelmeden önce 100 bin dolarlık seyahat harcırahı çalındı. Başbakanımız Irak’a gitti, başbakanımız henüz Irak’tayken, meclis basıldı, hükümet yetkilileri rehin alındı, 45 kişi öldü. Suriye ile yakınlaştık, vizeleri kaldırıp, sınırları açtık, sıkıyönetim ilan edildi, giriş-çıkış yasak, halkın üzerine ateş açılıyor. Yunanistan Başbakanı’nı Erzurum Kış Oyunları’na davet ettik, Yunanistan’da halk ayaklanması çıktı. Kıbrıs’ı dizayn ettik, Hastir çektiler. Polonya’yla irtibat kurduk, Polonya devlet başkanının uçağı düştü, rahmetli oldu. Silvio’yu aganigi naganigiden yargılamaya başladılar. Cumhurbaşkanımız İran’a gitti, henüz İran’dan ayrılmadan ayaklanma çıktı.

*

(Fenerbahçe Cumhuriyeti’nin taraftarı olan başbakanımız, Galatasaray Cumhuriyeti’nin stadına gitti, Galatasaray nerdeyse küme düşecek, başkan koltuğunu kaybediyor.)

*

2010’u Türkiye’de Japonya Yılı ilan ettik, 2011’de dümdüz oldular abi.

*

Cumhurbaşkanımız önceki gün Endonezya’ya ayak bastı, yedi şiddetinde deprem oldu iyi mi, tsunami alarmı verildi.

*

Yazıyı bağlıyordum ki...
Kaddafi muhaliflerinin Bingazi Konsolosluğumuzu basıp, taşlayarak, bayrağımızı indirdikleri haberi geldi. İki tarafa da faydamız olmadığı gibi, iki tarafa da yaranamadık yani.

*

Gözünüzün yağını yiiyim...
Şu dışişlerine ara verin gari.
Biz kaderimize razıyız...
El alem mağdur olmasın bari.

Üniversite sınavındaki şifre rezaletinden sonra pek moda oldu, algoritma aşağı, algoritma yukarı, bir algoritmadır gidiyor...

E soran sorana tabii, nedir kardeşim bu algoritma?

*

Aslında...
Orijinali
algoritma değil.
Harezmi yöntemi.

Şık’ın deşifre eden kitabının basılmadan basıldığı ülkede, üniversite sınav kitabının şık’larına şifre basıldığı ortaya çıktı iyi mi... Yakı’şık aldı yani!

Şık’ın deşifre eden kitabının basılmadan basıldığı ülkede, üniversite sınav kitabının şık’larına şifre basıldığı ortaya çıktı iyi mi... Yakı’şık aldı yani!

*


“Sayısal”da şifre var... “Sözel”in şifresini de ben yazayım bari.


*

a, layığını buldun

İzlediniz mutlaka.<br><br>“Üvey anne, 9 yaşındaki Fırat’ı bıçaklayarak öldürdü, minicik vücudunu parçalara ayırdı, kafasını kolunu çöp bidonlarına poşetlerle dağıtırken yakalandı. Üvey annenin, Fırat’ı okula göndermediği, sürekli dövdüğü, işkence ettiği, aç bıraktığı ortaya çıktı sayın seyirciler...” *
Okudunuz illa ki.
“Cani üvey anne.”
“Üvey anne vahşeti.”
“Vicdansız üvey anne.”
“Üvey anne kurbanı.”
*
Aslında, Anneler Günü’nde yazmayı düşünüyordum ama, annem aradı.
Hemen dedi. Şimdi.
*
“Cani öz anne” demediğimize göre, hangi vicdanla “cani üvey anne” diyebiliyoruz avaz avaz? Ağız burun kıvırma, zahmet edip kıyasla... Öz annesi tarafından öldürülen öz evlat sayısı mı fazladır, üvey annesi tarafından öldürülen üvey evlat sayısı mı?
*
Manyak, manyaktır.
Bıçaklayarak öldürüp, kafasını kesen Cem Garipoğlu, Münevver’in üvey annesi miydi?
*
Bakın, Türkiye İstatistik Kurumu açıkladı, son 5 yılda 604 bin çift boşandı. Herkes bi yastıkta kocamak niyetiyle imzayı basıyor ama, samanlık seyran olmayabiliyor. Hayatın gerçeği bu. Keşke olmasa... Ne çare ki, oluyor. Son 50 yıla oranlarsak, en az 5 milyon çiftin boşanmış ve yeniden evlenmiş olduğunu görürüz. Kabaca yarısının çocuklu boşanma ve çocuklu ikinci evlilik olduğunu varsayarsak, milyonlarca insanımız “üvey anne-üvey evlat”tır.
*
Ruh sağlığı bozuk bir kadının insanlık dışı cinayetini, hoyratça “üvey, üvey, üvey” vurgusuyla yazdığımızda... İkinci evliliğiyle edindiği çocuklarına şefkat gösteren kadınların ruhunda nasıl yaralar açıldığını merak eden var mı acaba?
*
Hiç dahli olmadığı ayrılıklar neticesinde, öyle ya da böyle, bi şekilde kendisini öz olmayan annenin evinde bulan, özellikle küçük çocuklar... “Üvey anne dehşeti, üvey anne vahşeti, cani üvey anne” haberlerini izleyip izleyip, ne hissediyorlardır şu anda iç dünyalarında?
*
Annen öz’se, leğende yıkarken kafana tasla vurur, kıkır kıkır gülersin. Terliği geçirir suratına, bilirsin ki, yanağını okşadı. Ama, öz değilse annen, hele bir de, bu bangır bangır haberleri izledikten sonra hafif asıldıysa suratı akşam sofrasında... Düşünsene üveysen.
*
Üvey de tıpkı öz gibidir iddiasında değilim... Ama, öz evladını cami avlusuna bırakan kadın mı öz’dür, yoksa, o bebişi çocuk esirgemeden alıp, bağrına basan kadın mı üvey’dir?
*
Ne doğmak elimizde.
Ne ölmemek.
Ne anamızı seçebiliriz.
Ne babamızı.
Hayattır bize rol biçen.
*
Ve, emektir sevgi...
Öz olmayan anne tarafından öz’enle büyütülen, okutulan, efsane sanatçılarımız var, sporcularımız, zirveye çıkan profesörler, işadamları, politikacılarımız var. Benim bildiğim, fedakârlıktır annelik... Kendi mesleğini bırakıp, eşinin ilk evliliğinden olan felçli çocuğa bakan anne var. Doğurmadığı evlada, canından can, böbreğini veren anne de.
*
Ya üvey baba?
*
Bırak siyaseti miyaseti, bunu yaz dedi. Hemen şimdi. Çünkü, üvey babayla büyüdü. Öz babasından çok severdi rahmetliyi... Rahmetli de öz oğullarından çok, annemi.

Türkiye Diyabet Vakfı, ülkemizde 10 milyondan fazla kişiyi etkileyen diyabetle mücadele amacıyla “Diyabeti Durduralım” projesi başlattı. Tanıtım toplantısı, Çankaya Köşkü’nde yapıldı.

(Sunuculuğu üstlenen şovmen Beyaz, Köşk’teki değişimden övgüyle söz ederek, “Gerçekten bir hanım eli değmiş” dedi. Daha önceki cumhurbaşkanları bekârdı demek ki... Neyse.)

*

Ahaliyi bilinçlendirme projesini himayesine alan Cumhurbaşkanımız, diyabetin ülkemizde “salgın” seviyesine ulaştığını belirterek, özellikle çocukların iyi eğitilmesi gerektiğini söyledi. Sonra da, “çocukların beslenmesinde hanımların söz hakkı daha çok” diyerek, först leydimizi kürsüye davet etti.

*

Först leydimiz “Abdullah Bey’in de söylediği gibi, bu konuyla yakından ilgileniyorum. Çünkü, bırakın artık işlenmiş gıdaları, meyveyi, sebzeyi çocuklarımıza yedirirken bile, acaba hormonlu mu, genetiğiyle oynanmış mı, diye endişe ediyoruz. Bizim neslimiz şanslıydı. Doğal ürünlerle büyüdük. Çocukluğunda o lezzetleri tadanların, şu an, ah nerede o mis kokulu sebzeler dediğini duyar gibi oluyorum. Maalesef artık tohumlarını bile yurdumuzda bulamıyoruz” dedi.

Yaz dediniz. Yazdım.

Kitabım piyasaya çıktı.

İsim, Şehir, Hayvan...
Adı bu.

*

Televizyonu bi açtım kardeşim, başta Zekeriya Beyaz, ilahiyat profesörlerinin alayı ekranda... Hayırdır inşallah dedim. Benim bildiğim, ilahiyatçıların 11 ay telefonu bile çalmaz, senede bir ay pide gibi piyasaya sürülür. Seçime günler kala iftar çadırlarında oy toplamak için Ramazan’ı öne mi aldılar acaba? *
Alır mı alır bunlar.
*
Dinledim tabii biraz, meğer, ilahiyat profesörleri ilahiyatla ilgili mevzular üzerine çalışıyormuş iyi mi... Bak sen şunlara! Allah bilir, arama neticesinde evlerinden Kuran-ı Kerim, İncil, Tevrat filan da çıkmıştır. Halbuki ilahiyatçı dediğin, teksas tommiksle ilgilenir.
*
Üstelik, ilahiyatla ilgilendiği yetmezmiş gibi, nükleer fizikle ilgilenmesi gerekirken, misyonerlikle de ilgilenmiş benim canım Zekeriya Beyaz... Olmuş sana Zekeriya White.
*
Sahte Haham’ı öttür...
Harbi İlahiyatçı’yı sustur.
*
Velhasılıkelam...
Yapılmamış darbenin
düşürülmemiş F16’nın
bombalanmamış caminin
varolmamış suikastın
teşebbüs edilmemiş planın
kurulmamış komplonun
tanışmamış insanların
buluşulmamış toplantının
bulunmamış delilin
yazılmamış haberin
basılmamış kitabın davasına...
Gazetecilik yaptığı için enselenen gazetecilerden sonra, ilahiyatçılık yapan ilahiyatçılar da eklendi.
*
Sıra geldi...
Düşünülmemiş fikir’e.
*
Bilahare?
Sıradan vatandaş olduğu için henüz bi kulp bulunup içeri tıkılamamış, bu yaşananlara rağmen hâlâ kahırdan geberememiş Atatürkçülere.