×
Okan Hoca ne yaptığının farkındaydı, amacı topla daha fazla oynamak değil, daha verimli ve hızlı hücum etmekti. 2013’te Heynckes yönetimindeki Bayern’de Robben-Ribery, Barcelona karşısında ne yaptılarsa, Barış-Kerem-Rashica da onu yaptılar. Özellikle ilk 45’te yavaş Gustavo’nun üzerine oynayarak çektiler fişi. Buruk’un taktiksel olarak mat ettiği Fenerbahçe Teknik Direktörü Jesus’sa dün sanki gömleğinin içinde Vitor Pereira’yı saklıyor gibiydi!
Nisan 2013’te Heynckes yönetimindeki Bayern, Devler Ligi yarı finalinde Barcelona’ya karşı favori olarak gösterilmiyor; beş sezondur Avrupa futbolunu domine eden Messi ve arkadaşlarının yine finalist olacağı düşünülüyordu. Barcelona ilk maçta Münih’te topla yüzde 63 oynadı, yine bin pasa yakın bir istatistik yakaladı ama kazanan 4-0’la Heynckes’ti. Dâhi Heynckes’in talebeleri rövanşta da topla daha az oynayarak Barça’yı 3-0’la geçip tarihi bir zafer kazandırdılar Bavyera ekibine.
GUSTAVO’NUN ÜZERiNE OYNADILAR VERiMLi HÜCUMLAR
Dün Kadıköy’de Okan Buruk’un içinden Heynckes çıktı adeta! Böyle bir maçta elinizde üç klasik santrfor varken en uçta Barış’la başlamak cesur bir karar. Ancak Okan Hoca ne yaptığının farkındaydı, amacı topla daha fazla oynamak değil, daha verimli ve hızlı hücum etmekti. Robben-Ribery 2013’te ne yaptılarsa, Barış-Kerem-Rashica da onu yaptılar. Özellikle ilk 45’te yavaş Gustavo’nun üzerine oynayarak çektiler fişi.
1- BEŞLi SAVUNMAYI DEĞiŞTiRDi AMA... JESUS GEÇ KALDI
Buruk'un taktiksel olarak mat ettiği Jesus’sa dün sanki gömleğinin içinde Vitor Pereira’yı saklıyor gibiydi! Büyük maçlara beşli savunmayla çıkma stratejisi dün bir kez daha kaybetti. Devrede dörtlüye dönüş de oyunun kaderini değiştirmedi zira Jesus’un aynen Trabzon ve Antalya maçlarında olduğu gibi değişiklikleri yine geç kaldı. Dün Barış ilk 20 dakikada Gustavo’yu sahadan sildikten hemen sonra Jesus dörtlü savunmaya dönebilirdi. 70’lerde gelen o üçlü değişikliğin de en az 15 dakika önce yapılması gerekirdi.
Dünkü derbiden özel bir parantezi de Barış için açmak lazım. Sahada kaldığı süre boyunca kusursuza yakın oynadı. Hemen her tercihi doğru, her koşusu etkiliydi. A milli takım, özellikle deplasmanlar için bir santrfor alternatifi kazandı dün.
2- YiNE iHTiYAÇ DUYULAN YERDE SAHNEYE ÇIKTI
Türk futbolu birkaç yıldır yaşadığı derin kâbustan kısmen uyanmış görünüyor; Avrupa’daki dört temsilcimizin üçünün gruplarını lider bitirmeleri, hepsinin Şubat’ı görmeleri olumlu işaretler. Eğer Vaduz maçı öncesi kendi kendimize Konya Stadı’nın zeminini mahvetmesek, muhtemelen beş takımla devam ediyor olacaktık şu anda Avrupa’da.
4 BÜYÜK TAKIM DA NET ŞAMPiYON ADAYI
Uzun yıllar sonra 4 büyük takımın hepsinden net şampiyonluk adayları olarak söz edebiliyoruz; ayrıca ligde Adana Demir, Konya, Kayseri gibi çok farklı aromalar da var. Taktiksel çeşitlilik var, Andrea Pirlo, Çağdaş Atan, Vincenzo Montella, Emre Belözoğlu, Francesco Farioli gibi inovatif teknik adamlar var, rekabet var.
CEMiL TURAN’IN ‘FUTBOLCULAR SAHAYA EL ELE ÇIKSINLAR’ ÖNERiSi ŞAHANEYDi
Avrupa’da halen 4 veya daha fazla takımla devam eden dokuz ligden biriyiz. Sadece 2022-23’te kazanılan puanlara baktığımızda beş büyük ligden sonra kıtanın en iyisiyiz, Avrupa altıncısıyız. Böyle değerli bir ligin en değerli maçı da bu akşam Kadıköy’de oynanacak. En çok şampiyonluk kazanan iki takım, puan tablosunun lideriyle ikincisi karşı karşıya. Maçı da ülkenin 1 numaralı hakemi, Halil Umut Meler yönetiyor. Ve böyle bir müsabakayı bir gerilim değil, şölen havasında geçirmek en büyük dileğimiz. Dünkü Hürriyet’in manşetinde okuduğumuz ülke futbolunun yaşayan efsanelerinden Cemil Turan’ın önerisi şahaneydi: İki takımın futbolcuları zaten dost.
Sahte gerilimi yaratanlar zengin-holigan kulüp yöneticileri ve onların finanse ettiği bazı Youtube kanalları...
TERTEMiZ BiR MESAJ
İki takımın saha dışında da arkadaş olduklarını çok iyi bildiğim futbolcuları bugün sahaya el ele çıksalar, televizyon başındaki yeni nesle tertemiz bir dostluk mesajı verseler ne harika olurdu öyle değil mi?
Muslera, Boey, Nelsson, Abdülkerim, Kazımcan, Torreira, Oliveira, Rashica, Mertens, Kerem, Icardi... Bu 11, Ekim sonunda Okan Buruk’un Alanya maçında tercih ettiği, Dünya Kupası arasına da başarıyla girilmesini sağlayan 11...
Dün Ankaragücü önünde bu 11’den tam 6 oyuncu farklıydı sahada. As sağ bek, as sol bek, as orta saha ikilisi ve as santrfor yoktular.
KRiZi FIRSA ÇEViRMiŞLER
Üstelik Dünya Kupası arasında Okan Buruk belki de en şanssız teknik adamlardan biriydi. Beş oyuncusunu turnuvaya gönderdi, kritik sakat ve eksikleri de vardı bu süreçte. Zaten bu yüzden de hazırlık maçlarında altyapı oyuncuları bolca şans buldular, sonuçlar da iç açıcı olmadı.
Ancak Buruk ve ekibi bu kriz dönemini fırsata çevirmeyi başarmışlar, az dakika alan rotasyon oyuncularını Dünya Kupası arasında hazır hale getirmişler. Sezon başında ideal 11’in temel parçaları arasında gözükmeyen Barış, Berkan, Rashica, Dubois gibi oyunculardan şu sıralar iyi verim alıyor Galatasaray teknik ekibi.
BERKAN EN iYiLERDENDi
Sivas’ta 21 sahipsiz top, 17 de ikili mücadele kazanan Berkan, dün de sahanın en iyilerindendi. İki kanat adamı Rashica-Barış işbirliği bir gol getirdi. Diğer golü üreten deneyimli ikili Mertens-Gomis, ikinci devrenin ortalarında fiziksel olarak düşüş yaşasalar da yine çok etkili oynadılar.
GALiBiYETi YiNE O GETiRDi
Nuri Şahin, çok umut bağladığımız genç ve ışıltılı yerli teknik adamlardan biri. Ancak Antalyaspor’la hocalık serüveninde iki dikkat çekici patern var: Birincisi, seri galibiyetlerin ardından seri mağlubiyet süreçleri yaşaması. İşler kötüleşince gidişatı değiştirmekte güçlük çekmesi. Geçen sezonu tam 16 maçlık harika bir namağlup seriyle bitirmişti Nuri Hoca. Bu sezon Ağustos-Eylül’de üst üste dört yenilgisi var. Sonra Ekim-Kasım’da üst üste beş galibiyet. Şu sıralar da 3 mağlubiyetlik bir seri içindeler. Bu üç mağlubiyetin de ortak bir yanı söz konusu: İlk golleri ikinci yarının başlarında kalelerinde görmeleri. Dengeli ilk devrelerin ardından ikinci yarılara kötü başlamaları. Ankaragücü ve Başakşehir’e böyle kaybetmişlerdi. Dün de Fenerbahçe’den ikinci devrenin başında 2 gol yediler.
iKiNCi YARIDA MAÇIN SENARYOSU ÇOK DEĞiŞTi
Nuri Şahin’in talebeleri aslında dün Fenerbahçe’ye karşı ilk devreyi kora kor bir oyunun ardından hak ederek üstün bitirmişlerdi. Fiziksel bir oyun oynadılar, ikili mücadelelerde ayakta kaldılar ve savunma arkası koşular aradılar. Bir tanesini de Wright’la gole çevirdiler. Ancak ikinci yarının başlangıç düdüğüyle birlikte senaryo değişti. Jorge Jesus’un takımının ilk devredeki en büyük sorunu, ikinci-üçüncü bölge bağlantısı kuramamalarıydı. Ancak bu sezon oyuna sonradan soktuğu oyunculardan en fazla gol+asist katkısı (17) alan Portekizli hoca, Emre Mor, Zajc ve İrfan Can müdahaleleriyle saha içi enerjiyi değiştirdi. Özellikle ön tarafta hareketlilik arttı, sıkça sola deplase olan King, maçın da başrolü oldu. İki golde de direkt katkısı var Norveçli’nin. Bir harika topu da direkten döndü dün.
FENERBAHÇE DURAN TOPLARI ÇOK ETKiSiZ KULLANDI
Dünün Fenerbahçe açısından bir başka dikkat çekici detayı da ilk devrede duran topları çok etkisiz kullanmalarıydı. 22’de frikikte Lincoln, 35’te frikikte Rossi, 43’te kornerde Rossi, 45+5’te frikikte Crespo çok kötü kullandılar bu fırsatları. İrfan Can Kahveci’nin son dönemde dikkat çekici bir düşüşü var ama şunu da not etmek gerek: İrfan Can sahada olduğunda Fenerbahçe duran topları çok daha anlamlı kullanıyor.
Oyun N’Koudou ile taç çizgilerine kadar açılıp yüksek ortalara döndüğünde verimlilik düşüyor. Hücumda N’Koudou hariç herkes, Cenk, Weghorst, Redmond, Dele’nin hepsi kaleye yakın oynadıklarında verimliler.
Ghezzal’in dönüşü gecikiyorsa oraya bir takviyeye bence ihtiyaç var. Tabii bulunabiliyorsa, alınabiliyorsa bu oyuncu N’Koudou tarzı sprinter/ ortacı değil, Ghezzal tarzı merkeze giren, verkaçla-şutla pozisyon yaratabilen, Weghorst ve Cenk’le yakın oynayan tipte olmalı. Weghorst merkezde arkadaşlarına öyle iyi fırsatlar yaratıyor ki, onun yakınına yetenekli oyuncu eklemelisiniz.
Yani saat 17’den 19:10’a kadar televizyon başında 2 saat 10 dakika kalıp, bunun 80 dakikasında futbol izlememişiz. Kabaca bir film süresi çalınmış hayatımızdan! Benzer bir durum 111 dakika brüt, 50 dakika net oyun süresiyle Trabzon-Fenerbahçe maçında da söz konusuydu. Sivas-Galatasaray maçında hayatımızdan çalınan tam 80 dakikalık sürede 2004 yapımı efsanevi “Before Sunset” filminin tamamını izleyebilirdik mesela.
BEŞİKTAŞ-ADANA DEMİR İLE DAHA FAZLA FUTBOL İZLEDİK
Neyse ki akşam saatlerindeki Beşiktaş-Adana Demir maçında tabii ki zeminin ve havanın da çok daha elverişli olmasının etkisiyle daha fazla futbol izledik. Beşiktaş sette, özellikle kanattan getirip yerden ortaya çevrilen toplarla; Adana Demirspor da geçişlerde bolca pozisyon ürettiler. Skoru nüanslar belirledi, ancak Beşiktaş’ın Gaziantep maçına göre daha uzun süreler büyük takım davranışı içinde olduğunu söyleyebiliriz.
VODAFONE PARK'TA ORTA ÜÇLÜ BU KEZ DAHA YARATICIYDI
Bu değişimi de şöyle açıklayabiliriz sanırım: Antep’te hem merkezde NecipAtiba defansif ikilisi oynayıp hem de bekler çıkmayınca çok sıradan görünmüştü siyah-beyazlılar. Dün Vodafone Park’ta hem orta üçlü daha yaratıcıydı, hem de Masuaku’nun 11’de başlamasıyla ilk 45 dakikada hücumda yedi-sekiz kişiyle çoğalan, bolca kanat akını yaratan ve bu akınları yerden varyasyonlarla bitiren bir Beşiktaş izledik.
UMUT-NECİP-ATIBA'YI TUTUCU BULURLAR
Bugün Süper Lig’deki 19 teknik adamın belki 12-13’ü, Umut-Necip-Atiba’yı bir arada 11’de kullanmayı reddedecektir, fazla tutucu bulacaktır bu seçimi. Şenol Güneş dün Gaziantep 11’ine yaptığı doğru rötuşlarla, yani bir bakıma esame listesiyle kazandı maçı saat 8’de.
1- Dünya Kupası arasından önceki Fenerbahçe mi daha iyi Dünya Kupası’ndan sonraki Fenerbahçe mi?
· Trabzonspor maçındaki performans, Dünya Kupası öncesi Konyaspor müsabakasının bir benzeriydi. Maç 11’e 11’ken bir kördövüşü şeklindeydi ve herhangi bir takım fark yaratamamıştı. Hatayspor önündeki performanssa Fenerbahçe’nin Ekim-Kasım sürecinde oynadığı akışkan oyunun bir benzeriydi. Gözü pekti. Oynatmama değil oynama odaklıydı. Enteresan bir iddiam var: Fenerbahçe’nin haftada iki maç oynadığı periyotta performansı daha iyiydi. Dikkat edin, Avrupa Ligi bitti, sallanmalar yaşandı. Bence Mart’ta iki cephe aktive olduğunda Jesus daha Jesus gibi olacaktır kenarda. Jesus kadrosunu ne kadar döndürebilirse, o kadar iyi verim aldı derinlikten.
JORGE JESUS'UN AMACI YEDİĞİNDEN ÇOK ATMAK
2- Fenerbahçe’nin oyun sistemini rakipler çözmeye başladı mı?
· Fenerbahçe’nin oyun sistemi zaten 10 maçın 7’sini 1-0 kazanayım, üçü de golsüz bitsin, rakipler benim kaleme gelemesin odaklı değil. Jesus gol yeme riskini göze alıyor, 10 maçta 30 atayım-10 yiyeyim ama 25 puan toplayayım düşüncesinde. Savunma orta çizgiye basmazsa Hatay karşısındaki Serdar Dursun golü gelmezdi. O gol sırasında 7 Fenerbahçeli prestelerdi. O bütüncüllüğün sağlanması, gollerin atılması ve atak sürekliliğin sağlanmasının bir bedeli var: Rakiplerinin zaman zaman savunma arkasına doğru koşu yapıp pozisyon bulması. Bu bedel ödenecek. Goller yenecek. Jesus’un amacı, yediğinden fazlasını atmak.
DEVRE ARASINDA BİR STOPER DAHA ALMASI GEREKEBİLİR
3- Ara transfer döneminde takviye ihtiyaç var mı?
· Fenerbahçe'nin birçok pozisyonu (mesela merkez orta sahası) personel zengini. Tek bir pozisyonu ise zayıf. Jesus zaman zaman üçlü oynamayı düşünüyorsa toplam 4 stoperlik havuz yetmez. Bir tane daha stoper alması gerekebilir. Ama Portekizli Hoca sezonun geri kalanını dörtlü savunmayla sürdürmeyi düşünüyorsa bu havuz yeterli olur sanırım.
Beşiktaş, Gaziantep’te merkezde Atiba-Necip ikilisiyle başlayınca spor kamuoyu Güneş’i bu tercih üzerinden haklı olarak eleştirmişti. Ben de Atiba-Necip’i bir büyük takımın dominant oynaması beklenen bir müsabaka için tutucu buluyorum, ancak esas anlayamadığım şey şu: Eğer Atiba-Necip’le başlıyorsanız en azından bekleriniz hücumcu olmalı. İki bekiniz öyle çok hücum aksiyonu yaratmalı ki, demek ki Atiba-Necip onlara dublaj maksadıyla oynatılmış dedirtmelisiniz izleyenlere. Beşiktaş’ın başlayan beklerinin böyle bir katkısı da yoktu Antep’te. Beşiktaş’ın sol beki Umut’un ilk yarı sonundaki ortalama pozisyonu, Gaziantep’in sol beki Hanousek’in daha gerisinde çıktı hatta.
FENERBAHÇE SAHAYA EKiM-KASIM’DAKi GiBi DiZiLDi
Fenerbahçe’nin de bu sezon üçlü savunmayla başladığı maçlarda kanat bekler özgürleşiyor, Jorge Jesus bir stoper fazla oynatıyor ama beklerin katılımıyla hücumda iki ekstra yaratıyordu. Trabzon’da 11’e 11 oynanan bölümde dahi Fenerbahçe’nin bence en önemli eksiği buydu. Özellikle Samuel hiç çıkamıyor, Fenerbahçe üçlü görünümlü beşli savunmayla oynuyordu. Dün Hatay karşısındaki en büyük fark da o departmanda oluştu:
Fenerbahçe sahaya aynen Ekim-Kasım’daki gibi dizildi, Arao stoperlerin arasına girdi ama iki bek de özgürdü sarı lacivertlilerde. Böylece hücumu yedilediler, “artı bir” yarattılar. Ligin isabetli şut rekorunu kırdıkları ilk 45 dakikada da neredeyse tüm aksiyonların içinde bekler başroldeydi zaten.
SZALAi DAHA YÜKSEK KONSANTRASYONLA DÖNDÜ
Futbol 11’e 11 oynanan bir oyun. Bir yerde fazlalaştığınızda diğer tarafta eksiliyorsunuz otomatikman. Beşiktaş Gaziantep’te defansif orta sahaları, Fenerbahçe Trabzon deplasmanında stoperleri artırdı; hücumda eksildi. Mesele en primitif haliyle böyle özetlenebilir sanırım.
Dün Fenerbahçe’nin hücum aksiyonlarının başrolündeki Ferdi-Samuel’in yanı sıra sakatlıktan çok enerjik dönen King’in ve hangi kanada geçerse hareketliliğiyle o çizgiyi aktive eden Diego Rossi’nin performanslarının da altını çizmek gerek. Dört ay aralıksız oynadıktan sonra Dünya Kupası arasında dinlenen Szalai de daha yüksek konsantrasyonla döndü lige.