×
19 yaşındayım ve 16 yaşında ailem beni 20 bin TL karşılığında halamın oğluyla evlendirdi. Onunla evlenmek istemiyordum... Onu istemediğimi söylediğimde beni dövüyorlar ayrıca psikolojik şiddet uyguluyorlardı.
Dayanamadım ve çaresizce evlendim. Ailem evlendikten sonra evime bir gün olsun gelmedi ve beni arayıp sormadı. Eşim de sürekli hem psikolojik hem de fiziksel şiddet uyguluyor. Üstelik her tartıştığımızda bana bıçakla saldırıyor ve “Seni öldürürüm” diyor.
Bu yüzden eşimden çok korkuyorum. Aslında resmi nikâhımızı yapmadılar ve beni imam nikâhıyla evlendirdiler. Her tartıştığımızda eşim “Boş ol, boş ol, boş ol” diyerek benden ayrılıyor. Bunu araştırdım ve erkek böyle söyleyince nikâh düşüyormuş.
Eşime, bunu söylediğim zaman, “Boş ver. Kim böyle söylüyor, yalan bu” diyor. Ve ben artık çok yoruldum...
Ayrıca bu evliliği ben istemedim, bu yüzden ondan ayrılmak istiyorum ama ayrılamıyorum.
Çünkü çok zor durumdayım.
Ayrılırsam, gidecek yerim de yok. Artık dayanacak gücüm de yok. Sığınma evine gitsem acaba orada zorla eşim ya da ailesiyle beni görüştürebilirler mi? Ayrıca polise gitsem ve şikayetçi olmasam yine de beni sığınma evine yerleştirirler mi?
Feyza Hanım bizim için desteğiniz çok değerli, bunun için size ulaşıyoruz. Proje, ne kadar çok kişiye ulaşırsa o kadar çok çocuğumuza fayda sağlayabiliriz.
Pandemi süreci ile birlikte yardımlaşma, dayanışma gibi kavramlar daha da önem kazandı.
Bu dönemde atılacak küçücük bir adım, yapılacak küçük bir atılım bile fayda üreten çok büyük bir toplumsal harekete de dönüşebilir...
Ankara’nın sosyal konulara da duyarlı alışveriş merkezlerinden Next Level Alışveriş Merkezi örnek olacak bir projeye imza atıyor.
AVM, Covid-19 süreciyle sekteye uğrayan eğitime katkı sağlamak, ihtiyaç sahibi çocukların eğitime erişimine yardımcı olmak için “Askıda Tablet” projesini hayata geçirmiş.
“Bir bilgisayar ile eğitime sen de bir öğrenci kazandır” sloganı ile yola çıkan AVM yönetimi 10 tablet bilgisayar bağışı ile başlattığı projeye AVM’de yer alan mağazalar, ziyaretçiler, kentin önemli sivil toplum kuruluşları, iş insanları dernekleri ve destek olmak isteyen vatandaşların katılımı da bekleniyor.
İhtiyaç sahibi çocukların eğitime erişimine yardımcı olmak için geçen ay başlayan bu kampanyanın yıl sonuna dek bağış sayısının artırılması ve yılbaşı itibarıyla da çocuklara ulaştırılması hedefleniyor.
Rerhaba Güzin Abla, ben 23 yaşında, 7 aydır görev yapan bir hemşireyim. Sevgilim de 21 yaşında, otobüslerde muavinlik yapıyor.
5 yıldır birlikteyiz. Bu zamana kadar hep kavga ederek, ayrılıp barışarak geldik ama her seferinde birbirimizden kopamayıp barıştık. Evlenmek istiyoruz fakat benim ailem karşı.
Memur kızlarını bir muavine layık görmüyorlar.
Bundan yaklaşık 3 yıl önce sevgilim bana cinsel yönden bazı problemleri olduğunu, benimle birlikte bunları aşmak istediğini söyledi.
Çok tartıştık, kavga ettik.
Bana çok baskı yaptı.
Sonunda ailemden habersiz kendi aramızda imam nikahı kıydık.
Şu an gizli saklı bir evlilik hayatı yaşıyoruz. Ben atanmadan önce 3-4 ayda bir zar zor yan yana gelirdik.
30 yaşında bir genç kadınım... Çok zor bir çocukluk ve gençlik dönemi geçirdim.
Ailemin maddi durumu nedeniyle belli bir süre hem okudum hem çalıştım ama asla gocunmadım.
Bir kız kardeşim var, üniversiteyi yeni bitirdi. 4 kişilik çekirdek aileyiz.
Ailemin maddi manevi her anlamda her şeyine ben koşturdum, koşturmaya da devam ediyorum ve asla “Niye hep ben?” demedim.
Bir süre kanser tedavisi gördüm bu durumu bile ailemden, sırf üzülmesinler diye yalan söyleyerek sakladım.
İyileştiğim an her şeyi anlattım. Ama buna rağmen pes etmedim... Hepimiz insanız evin içinde illaki tartışmalar olur, bazen benim de sinirlerim gerilmiş olsa da hep alttan alan taraf ben oldum. Özür diledim çünkü aile olmak bunu gerektirir. Fakat ne yaparsam yapayım annemin sürekli laf sokmalarına, iğnelemelerine maruz kalan tek benim...
Aslında o kadar enerjik güler yüzlü pozitif biriyim ki çevremi asla kırmamaya özen gösteren hassas bir insanım...
16 yaşındayım ve doktoruma âşık oldum. O da en fazla 30 yaşındadır. Doktora burnumdan ameliyat olmak için gittim. Tam her şey halloldu derken, bir nedenden dolayı ameliyatın ertelenmesi söz konusu oldu.
Sürekli ertelemek zorunda kalınca da sinirimden ameliyat olmak istemediğimi söyledim. Ama ben aslında ameliyat olamayacağımdan dolayı değil, onu bir daha göremeyeceğim için korkuyorum.
Doktorun hastaneden 1 sene sonra ayrılacağını öğrendim. Ama o ayrılmadan önce onu çok sevdiğimi söylemek istiyorum. Bunu nasıl, nerede söyleyeceğimi bilmiyorum.
Onunla WhatsApp’tan da konuştum. Doktorlara soru sorulan bir adres vardı, oradan soruları cevaplıyordu. “Ameliyat olmak istemiyorum” deyince cevap vermedi.
Biraz ters davrandım çünkü ameliyatımı sürekli erteleyince, sinirlenmiştim.Ama ameliyattan vazgeçtiğimi söyleyince o da bozuldu...
Sonra özür diledim ama yine cevap vermedi.
Sevgili Güzin Abla, benim bu sorunuma bir çare bulun. Çünkü ne yapacağımı bilmiyorum.
Merhaba, yorumlarınızı okudum ve tüm yaklaşımlarınızı, içtenlikle söylüyorum, mantık çerçevesinde buldum. Bir psikolog danışman gibi adeta. O sebeple ben de bir sorunumu sizinle paylaşmak istedim.
Konuya gelecek olursak; şahsen benim değil de bir yakınım veya sıradan bir insanın başına gelmiş olsa söylenilecek söz belli aslında ama terzi kendi söküğünü dikemiyor maalesef.
Zamanında bana göre hiçbir sakıncası olmayan ama ailemin yanlış bulduğu birkaç davranış sergiledim. Ama her fırsatta da “El âlem ne der” uyarısıyla kendimi karşı karşıya buldum. Hayatımı kimsenin düşüncelerine göre yönlendirmeyi düşünmediğim için de ailemle bu konuda sürekli gelgitler yaşadım.
Fakat artık öyle bir noktaya geldi ki en ufak bir tatsızlıkta, onlara göre yanlış olan bu durum yüzüme vurulmaya başladı. Her ne kadar niyetimi ifade etmeye çalışsam da anlayanım olmadı. Ben de haliyle usanmaya başladım artık.
Herhangi bir konuda münakaşaya girdiğimizde hiç alakasız yerden konunun yine o mevzuya dönmesi ve eminim ki bundan sonrasında da dönecek olduğunu bilmek beni bıkkınlığa sürükledi.
Bu durumla nasıl başa çıkacağımı inanın bilmiyorum. Ama ne susmak yaradı işe ne de karşıma alıp konuşmak. Sizden yardım istiyorum.
◊ Rumuz: Yardım
YANIT
Merhaba Güzin Abla, keşke karşımda olsan da içimde birikenleri anlatsam. Abla, benim yüzüm hiç gülmedi.
16 yıllık evli bir kadınım. Baba evinde hep şiddet gördüm.
Bir gün karşıma biri çıktı “Tamam, kurtulacağım bu hayattan” dedim. Çok iyi biriydi... Tanıştıktan bir süre sonra evlendik.
Aslında çok iyi giden bir evliliğimiz vardı. Ta ki canımdan bir parça, kız kardeşim, hayatımı mahvedinceye kadar...
Kız kardeşimi yanıma aldım. Uzun bir süre bizimle kaldı. Onu üniversite okuması için yanıma çağırmıştım.
Aklımın ucuna bile gelmezdi ama eşime âşık olmuş... Onlar beni sırtımdan vurdu. Öğrendiğimde deliye döndüm.
Çocuklarım var, ne yapabilirim? Çocuklarım çok düşkün babalarına, kalbimde çok büyük yararlar açıldı. Ben tam da mutluluğu yakaladım sanmışken. Eşime hep “Sen benim sırtımda bir dağdın” dedim. Ama maalesef hepsi yalanmış...
Merhaba Güzin Abla, 31 yaşındayım, 13 yıllık evliyim. Eşimle aramızda 7 yaş var. Eşim beni evliliğimiz süresince hep aldattı.
Onu çok kez yakaladım.
Zaman zaman inkar, zaman zaman ise kabul etti. Her defasında affettim.
Şu an 4 kızım var. Onların hatrına dayanmaya çalışıyorum. Ama geçenlerde yine yakaladım.
Telefonlarına şifreler koydu. Şu an ne kadar ısrar etsem de kaldırmıyor şifreleri.
Ben şifreli telefon gördükçe daha çok şüpheleniyorum.
Bana da çocuklara da soğuk davranıyor. Her hatasını gördüğümde “boşanalım” diyorum, onu da kabul etmiyor.