Fakat eşimin bir kötü huyu var, çok sık olmamakla beraber kavga ettiğimiz zamanlar bana zarar veriyor. Bacaklarıma veya kollarıma vurma, yüzümü sıkma gibi...
Ben de altta kalmayıp karşılık verdim ama bir kadınla bir erkeğin gücü aynı değil elbet. Sinirlendiğinde küfürbaz, beddualar eden, ben susmazsam da şiddete başvuran bir insan. Annesi de çocuk olduktan sonra kendi oğlumu benden kıskanmaya başladı. Başlarda konduramadım ama çocuğumu kucaklamama, emzirmeme, yedirmeme, giydirmeme her şeye kulp taktı. Ben de sonunda patladım...
Eşim tabii ki annesinin tarafını tutunca boşanma aşamasına geldik. Durum ciddileşince de kendi kararıyla psikiyatriste gitti. Ben “düzelir” diye umdum...
Fakat son zamanlarda pandemiden ötürü obsesif bozukluğum tetiklendi. Sık sık kavga eder olduk. Onun bana vurup benim karşılık vermemle kavgalar devam etti. Kızımın böyle bir ortamda büyümesini istemiyorum.
Ona karşı çok dolu olduğum için en ufak hatasında patlayabiliyorum ama her zaman şiddete başvuran ilk o oluyor. Boşanmak istiyorum ama çocuğumu babasından ayrı büyütmek istemem bencillik mi sizce?
Bu arada ev işlerinde bana yardımcı olmasa da o iyi bir babadır.
◊ Rumuz: Boşanmalı mıyım
Ben, 2 aylık evliyim. Eşimle 1 buçuk yıl sevgili kaldıktan sonra evlendik. Eşim daha önce 1 gün evli kalıp boşanmış. Bu durumu hiç olmamış gibi onu severek evlendim. Onun da beni hep seveceğini düşündüm. Onu zor durumda bırakmamak için bu zamana kadar hep olumlu yaklaştım.
Şu an yaşadığım ciddi problemi nasıl ifade edeceğim bilmiyorum. Belki tek taraflı değildir ama canım çok yanıyor ve bu durumu nasıl çözeceğim bilmiyorum.
Eşim bazen çok iyi bir insan, bazense çok sinirli oluyor. Her şeyi bahane edip ufacık bir şeye kızıp büyütebiliyor.
Ses etmek istemiyorum ama sabrım tükeniyor.
Evleneli 2 ay olmasına rağmen çok tartıştık. Beni hep hırpaladı, darp etti ve ağza alınmayacak ağır kelimeler söyledi.
Ona karşı fedakâr olmama rağmen bana bunları yapması canımı yakıyor. Bana her fırsatta şiddet uyguluyor. Eşimin kendini benden üstün görüyor olması, hakaret etmesi, üstüne de boşanmak istemesi ve hatasını kabul etmemesi beni çok üzüyor.
Cidden aklım almıyor... Seven bir insan, 2 yılın sonunda nasıl böyle birine dönüşür.
18 yaşındayım ve bir kızı seviyorum. O kızla lisede tanıştım, onu çok sevdim. Sonra ona açıldım ve beni reddetti.
Ben de zamana bıraktım.
2 yıl geçti, lise son oldum sonrasında da staj yapmaya başladım.
Stajın ilk gününde karşımda onu buldum. Şansa onunla aynı staj yerine düşmüşüm.
1 yıl boyunca sürekli ona değer verdim. Kıyamadım, kötü söz bile söylemedim, kırılıp üzülmesin diye.
Sonra ona WhatsApp üzerinden tekrardan açıldım ama yine reddetti.
Bana, arkadaş ve kardeş gözüyle baktığını söyledi. Ben de sustum, bir şey demedim.
Güzin Abla merhaba, ben 27 yaşında, ilişkisinde mutlu olan bir kadınım. Sevdiğim adamla bir aile olma isteğim var fakat erkek arkadaşım evlenmek istemiyor.
Daha önceki uzun ilişkisini de bu sebeple bitirmiş. Biz ilişkiye başlamadan önce evlenme konusundaki düşüncesinin böyle olduğunu biliyordum.
Benim de o zamanlar aklımda evlenme düşüncesi yoktu fakat ilişkimiz öyle güzel gidiyor ve birbirimizi öyle güzel seviyoruz ki zaman içerisinde bu fikri değişir diye düşünmeye başlamıştım.
Açıkça ona evlenmek istiyorum demesem de, ileride böyle bir şey istersem ilişkimiz bundan etkilenir mi diye sordum.
Bunun aramızdaki belki de en büyük sorun olabileceğini, evliliği saçma bulduğunu ve en başından beri bu düşüncesini benden hiçbir zaman saklamadığını söyledi.
Hâlâ içimden bir umut “belki” diyor ama bir diğer iç sesim de “asla olmayacak” diyor.
Onu çok seviyorum. Sineye çekip gittiği yere kadar mı demeliyim, onu ikna mı etmeye çalışmalıyım, inanın bilmiyorum.
Merhaba Güzin Abla, benim sorunum kayınvalidem...
Eşimle birbirimizi severek evlendik. Ben onun ikinci eşiyim.
Evleneli 1 yıl oldu, ondan önce de 7-8 ay nişanlı kaldık.
Şu an hamileyim.
Kayınvalidem beni hiçbir zaman istemedi. Oğluna uygun olmadığımı düşünüyor çünkü.
Eşim yokken veya bulduğu her fırsatta bana eski gelinini anlatıyor.
İyi yanlarını değil, hep kötü şeylerini dile getiriyor ama yine de bunları dinlemek istemiyorum.
Merhaba Güzin Abla, ben 21 yaşındayım. Bir devlet üniversitesine, iyi bir puanla iyi bir bölüme yerleştim.
4 kardeşin en küçüğüyüm. Oradan bakınca, “Oh ne güzel işte. Ne sorunun var?” diyor olabilirsiniz.
Ama önce bu yazıyı okuyun.
Kendimden nefret ediyorum.
Aynada kendime bakınca neredeyse midem bulanıyor.
Sürekli kendime hakaret ediyorum.
Başkalarına bile öfkelensem kendime zarar veriyorum.
Güzin Hanım, adından pek fazla söz edilmeyen ama Türkiye’de kadının nelere muktedir olduğunu gösteren, müthiş bir kadın hikayesini sizinle paylaşmak istedim. Özellikle de Anadolu kadınının gücünü herkes görsün, tanısın istedim. İlkokul mezunu bir kadın düşünün, ilk okuduğu kitap Maksim Gorki’nin “Ana” adlı eseri olsun, çektiği ilk uzun metraj film ile de New York’ta ödül alsın...
Hatta “Bu ödülü Amerika’da festival salonunda almak isterdik. Ancak maddi olanaksızlıklar nedeniyle oraya gidemedik” desin.
Evlendikten sonra Mersin’in Arslanköy adlı köyüne taşınan Ümmiye Koçak, köy kadınlarının yaşadıklarını tüm dünyaya göstermek için 2001 yılında “Arslanköy Kadınlar Tiyatro Topluluğu”nu kurmuş.
Burada halen eğitmen olarak canla başla çalışıyor...
Ümmiye Koçak, “Hasret Çiçekleri” adlı oyunuyla 2006’da Sabancı Uluslararası Adana Tiyatro Festivali’nde sahne almış. Koçak, bu kadarla da kalmamış, “kadının kadına olan şiddeti”ni anlatan uzun metraj bir filmle inanılmaz başarılara imza atmış. Kadının kadına olan şiddetini konu alan “Yün Bebek” adlı uzun metraj filmi hem yazmış hem yönetmiş.
Bir öncekini unutamıyor
Erkek arkadaşım, eski kız arkadaşını unutamıyor. Onun ilk büyük aşkıymış. Ara sıra ona mesaj yazıyor ve erkek arkadaşımın kafasını karıştırıyor. Halbuki o kadın evli ve çocukluymuş. Bu durum ilişkimize zarar veriyor.
Erkek arkadaşıma yardım etmek istedim ama “Onu kafamdan çıkarmayı kendim halletmeliyim” dedi.
Bir erkek 10 küsur yıl sonra hâlâ geçmişi unutamıyorsa buna psikolojik bozukluk denmez mi?
◊ Rumuz: İlk aşk
Yanıt
Sevgili kızım, 10 yıl aradan sonra bir adam hâlâ eski sevgilisini, unutamamışsa bu ciddi bir sorun demektir.