Türkiye’nin ilk uçağı geliyor

İstanbul’dan New York, oradan da Dassault Falcon Jet’in ikinci üssü Arkansas Little Rock’a iki farklı havayoluyla uçarken bunları düşündüm. Batıya uçuyordum. Ben gittikçe batı da uzaklaşıyordu sanki. 10 saat, 12 saat uçmak... İniş-kalkışlar, havalimanları, güvenlik geçişleri derken neredeyse toplam yolculuk 18 saati buluyordu.
Süpersonikler, yani sesten hızlı uçan uçaklar hâlâ yok. Şöyle İstanbul’dan New York’a üç saatte uçmak hâlâ hayal. Belki 2020’li yılları bekleyeceğiz.
Yine de pazarda hem yolcu hem de iş jeti olarak yeni nesil birçok uçak bulunuyor. Bunların birkaç lideri var. İşte o lider uçaklardan birini, Falcon 7X’in ilk Türk bayraklı uçağını Palmali Holding’in patronu Mübariz Mansimov aldı. Türkiye’nin en iyi uçak kullanan işadamı, aynı zamanda 5 uçaklık bir filonun kontrolünü de kendi şirketinde tutuyor. Oysa Mübariz Mansimov aslında denizlerin patronu. 150’den fazla tankeriyle yakın ve uzak denizlerin en büyük petrol taşıyıcısı. Ama denize ne kadar meraklıysa, gökyüzüne de o kadar sevdalı. Tutkuları, istikrarlı büyümesi ve Azeri dünyasının yüreğini başka coğrafyalara taşımasıyla tanınıyor...

FALCON 7X İLE UÇUYORUZ

Dassault’un Türkiye temsilcisi Soylu Havacılık’ın patronu Alişan Soylu’nun peşine takılıyoruz. Grubun lideri, Palmali’de Mübariz Mansimov’un sağ kolu ve Beşiktaş Kulübü’nün Asbaşkanı yakın dostum Alaattin Aykaç ve ünlü Jinekolog Doktor Alp Nuhoğlu da var ekipte. Alp, hepimizin yakını. Çılgınlık yapmamızı engelleyen bir emniyet görevlisi aslında.
Little Rock’tan Dassault Falcon Jet tesislerine girdikten sonra karşımızda iki Türk bayraklı uçak buluyoruz. Biri Palmali çatısında uçacak olan Azeri Petrolleri SOCAR’ın yeni Falcon 900EX uçağı, diğeri Mübariz Mansimov’un 7X’i.
Bu yeni nesil 7X, şu ana kadar gördüğüm en şık uçaklardan biri. Dışındaki gri-siyah çizgili boyası, içinin minimalist tasarımı ve açık renkleriyle çok uzun yolculuklara hazır duruyordu. İlk planlamalar yapıldı. Bir Fransız test pilotu ve Palmali’den Kaptan Pilot Sead Alagic ile uçuşa çıktık. Ben kokpitte oturdum. Sead iyi bir pilot. Ağır başlı, kontrollü ve sakin.
Memphis’e doğru kalktık. Standart açıdan biraz fazla kafayı kaldırdı. Bütün uzun menzilli uçaklardan daha istikrarlı ve hızlı bir tırmanış yaşadık. Uçak o kadar sessizdi ki, Fly-by-Wire’dan kaynaklanan kumanda sesleri iyice öne çıkmıştı. Sesler kalkıştan hemen önce kesildi. 15 bin feet yani 5 bin metre yüksekte sürati düşürdüğümüzde mükemmel bir tutunmaya tanıklık ettik. Sonra 30 bin feet (10 bin metre) ve yukarısı... Sessizlik ve huzur hakimdi. Uçtuğunuzu anlamak için en az iki tanık gerekiyordu. Düz uçuşta 10 saat ve üzeri kimse sıkılmayacaktı. Uçak içi eğlence sistemleri, arka bölümdeki yataklar ve kabindeki açık renklerle mükemmel ışıklandırmanın yarattığı ferahlık alabildiğinde rahatlık sunuyordu.

30 BİN FEET’TE ÇILGINLIK

Sonra biraz çılgınlık yapalım dedik. Dassault pilotunun kontrolünde ve ihtiraslarımızın sınırlarını çizerek iyice sağa, sonra sola yattık. Ve ardından burnu birden aşağı verip 4 bin feet’ten fazla dalış yaşadık. Oluşan G’ler bile rahatsız etmedi. Ama kanımız kaynadı ve uçakla bütünleştik. Yaklaşık yarım saatlik ve yerleşim yerlerinden uzaktaki bu uçuştan sonra Little Rock’a geri döndük. Falcon 7X  uçağı, 50 milyon dolarlık fiyatını hak etmiş görünüyordu.
Sonra SOCAR’ın uçağına binip 9 saat 20 dakikalık uçuÅŸtan sonra Paris Le Bourget Havalimanı’na indik. Ben arkadaki bölümde uçuÅŸ boyunca yattım. Tıpkı 7X’deki gibi uçaktan, oksijene doymuÅŸ, hiçbir yorgunluk hissetmeden indim. Paris alabildiÄŸine soÄŸuktu. Champs-Élysées’de yürürken Alaattin Aykaç ile ne kadar dinç olduÄŸumuzu konuÅŸtuk. İçlerindeki en yaÅŸlı kiÅŸi olarak ben sanki birkaç saat önce evden çıkmış gibiydim. Doktor Alp NuhoÄŸlu, vücudumuzda bir deÄŸiÅŸim olmamasını, uçakla ilgili aldığı brifinglerle yoÄŸunlaÅŸan bilgisini tıbbi bilgisiyle harmayanlayarak izah etti.Â
Türkiye iş jetleri pazarında artık önemli bir yere sahip. Falcon 7X ardından gelecek Gulfstream G550 ya da Bombardier Global Express gibi uçaklar Türkiye’nin zenginliği aslında. Yüksek teknoloji ürünü uçaklar, Türk bayraklı olarak uzak ülkelere uçuyor. Kimi patronlarını taşıyor, kimi Türkiye ile hiç ilgisi olmayan müşterileri bir ülkeden alıp bir başka uzak ülkeye götürüyor. Bu iş profesyonelleşiyor ve Türkiye’nin zenginliğine katılıyor. Ne güzel değil mi?