SoÄŸuÄŸa giden tren

Önce Finlandiya’nın kuzeyinde yer alan Lapland’a gitti, ardından Transibirya Ekspresi’ne binip 15 gün boyunca Kuzey Asya steplerinde yolculuk yaptı. Kar elbiseleri ve termal iç çamaşırlarıyla bile çok üşüdü. Dondurucu soğuğa rağmen bu seyahatten çok zevk aldığını söylüyor.

Bu kışınız Kuzey Kutup Çizgisi’nin üzerinde geçti sayılır. Çok üşüdünüz mü?
- Öyle böyle deÄŸil. Ãœzerimde eksi kar elbiseleri vardı. İçimde de termal giysiler... Ama Sibirya’nın soÄŸuÄŸu bu tedbirlerimi hiç kaale almadı. Bazı noktalarda soÄŸuk eksi 40 dereceyi aşıyordu ve sanki rüzgar yüzlerce jiletle dehÅŸet saçan bir canavar gibi yüzümde geziniyordu. Ä°ÅŸin ÅŸaşılacak yanı ise buralarda insanlar yaşıyor, uygarlıklar kuruyor!Â

Kar motosikletlerine, çaykalara bindiniz... Nasıldı bu yolculuklar?
- Daha önce Finlandiya Lapland’da da binmiştim. Orada kızakları rengeyikleri çekiyordu. Sibirya’da ise katana benzeri atlar var. Haskilerin çektiği kızaklar her iki ülkede de aynı. Kar motosikletleri ise çağımızın en ilginç araçlarından biri. Lapland’ta kolaydı kar motosikletine binmek. Çünkü kar üzerinde yol alıyorsunuz. Fakat Sibirya’da cam gibi buz üzerinde... Kar gözlüklerinizin sürekli buharlanması cabası. Bütün bunlara rağmen çok güzel bir deneyimdi.

UNESCO’nun Dünya Kültür Mirası Listesi’nde yer alan Kazan Kremlini’ni ve Baykal Gölü’nü de gördünüz...
- Evet, öyleydi ama trenimiz Kazan’da fazla kalmadığı için şöyle bir gezdik şehri. Bu bölgeler savaş görmediğinden tarih içinde muazzam bir zenginlik oluşmuş. Bunu şehirlerin heybetinden anlıyorsunuz. Baykal Gölü’nü zaten anlatmaya gerek yok. Dünyanın en derin gölü. 20 milyon yaşında. Gölün tabanı deniz seviyesinin 1285 metre altında. Biz gittiğimizde tamamıyla donmuştu. İnsanlar buzu delerek balık yakalıyorlar. Bir balıkçının delikten sarkıttığı ağlarla yakaladığı balıkları yedik. Yanında da Baykal Gölü’nün sularıyla yapılmış bir votka ikram ettiler. Dünyada içtiğim en yumuşak ve lezzetli votkalardan biriydi.

10.790 kilometrelik yol boyunca sekiz farklı zaman diliminden geçtiniz. 15 gün içinde bu kadar farklı zamandan geçmek nasıl bir şeydi?
- Transibirya Ekspresi’nin klasik rotası 10.790 ama biz Moğolistan’a geldiğimizde rotadan çıkıp başkent Ulan Bator’a da uğradığımız için 2 bin kilometre fazladan yolculuk yapmış olduk. Trenin içindeyken zamanın farklılaştığını anlayamıyorsunuz. Sadece batıya doğru yolculuk yaparken iklimin değiştiğini, havanın gitgide yumuşadığını görüyorsunuz. Mesela Vladivostok’ta eksi 45 dereceyle başlamıştık yolculuğa, Moskova’ya vardığımızda eksi 2 dereceydi.

VLADİVOSTOK İSTANBUL’UN KOPYASI

Çarlığın son temsilcisi Romanovlar’ın katledildiği Yekaterinburg’u da gördünüz. Orası nasıldı?
- Evet, Yekaterinburg’da konakladık. Ben Romanovlar’ın öldürüldüğü binanın çoktan yıkıldığını biliyordum ama belki bir şeyler görebilirim diye yola çıktım. Bu sırada şehri de gezmiş oldum. Çok güzel bir kentle karşılaştım. Yani Romanovlar’dan bu yana çok değişiklik yaşanmış.

Yazları yapılan Transibirya yolculuğu genellikle Moskova’dan başlayıp Vladivostok’ta bitiyor. Siz ise bunun tersini yaptınız. Neden?
- Evet genellikle öyle ama bu biraz da sizin tercihinize bağlı. Moskova ile Vladivostok arasında sekiz saatlik bir zaman dilimi var. Dönüşte jetlag’le karşılaşmayalım diye batıdan doğuya yolculuk yaptık. Hem bu sayede soğuktan sıcağa doğru gelmiş olduk.

1922’den itibaren yasak şehir ilan edilen Vladivostok’u da gördünüz. Nasıldı?
- Rusya’da devrim 1917’de yapıldı ama Kızıl Ordu bu kente 1922’de girebildi. Ta 1990’a kadar hiçbir turist giremedi buraya. Hatta o şehirde yaşayanlar dışında Rus siviller bile... İstanbul’a çok benziyor. Orada da kentin ortasında Altın Boynuz adı verilen bir haliç var. 30-40 yıl öncesi İstanbul’unda olduğu gibi bu halicin iki yanında doklar, açık tersaneler ve fabrikalar... Şaşırtıcı ve güzel bir şehir!