Sevdam...

HER akşam güneş batarken, içimdeki sevda azar. Gözlerim küçülür. Canım sıkılır. Dudaklarımı ısıra ısıra, içimdeki sevdanın acısını duya duya dolanıp dururum.İçimden koşup gitmek gelir.Ama gidemem.Birisi dokunacak olsa ağlarım.Uzaklardaki sevgilimi özlerim her akşam güneş batarken.Zaman zaman sevgili karım boynunu büküp ‘‘İstersen git’’ der. Biraz onu, biraz kendimi kandırmak için ‘‘İşte gidiyorum’’ der, zıplaya zıplaya kendi eksenimde turalar, sonra gerçeğe dönerim.Gidemem...*Kimi zaman uzaklardaki sevdamdan haberler gelir. O taraftan gelen birisinin ağzının içine baka baka sorarım:‘‘Nasıl, iyi mi?..’’‘‘İyi...’’‘‘Anlat biraz...’’Göz pınarlarım dola dola dinlerim.Haberler iyi.Seyfe Ovası'na turnalar gelmiş. Kızılırmak deltasındaki fasulye tarlaları hálá yeşil. Altın Çanak bu sene su tuttu. Hamam Boğazı'nda keklikler ötüyor.Karaman Yaylası, Akyazı, Tavşan Adası, Mavi Göl, Çiçek Dağı...*Bir kadının dizlerine koyar gibi, gidip başımı ıssız yamaçlardaki kayalara yaslamak gelir içimden.Toprağın kokusunu en pahalı parfüm gibi içime çekmek isterim.Göllerde ördeklerin şarkısı... Dalgaların tuttuğu ritim... Sazların en görkemli revü grubu gibi rüzgárla uyumlu dansı...Bir devedikeninin koluma kondurduğu bir minik aşk ısırık karşısında nasıl mutlu oluşum...Dansta ayağıma basmış gibi, bir münasebetsiz taşın verdiği inanılmaz haz...Koynuna giremediğim bir ormanın, izin vermeyen karanlık derinliğinin önünde boşuna çırpınışım...Başımı alıp sevdama gitmek isterim.Dağlara, ovalara, yaylalara, ırmaklara...Hatırladıkça yanaklarım ıslanır.Bir gurbetçi gibi buralarda boynum bükülür.Gitmek isterim.Gidemem...