İlk müzikal deneyimim: Mama Mia!

Zaten aşırı derecede bir dikkat eksikliği problemim olduğu için pür dikkat izlemeye başladığım bir oyundan bir müddet sonra kopuyor sahne dekorunu, tiyatro salonunun tavanını, balkonunun trabzanlarını, insanların yüzlerini falan incelemeye başlıyorum.

Yani benim için tiyatro oyunu ve oyuncuları kadar oyunun ya da müzikalin sergileneceği salon da çok önemli.

Bundan 8 yıl önce bir arkadaşımla Londra’da bir müzikale gittim. Yıllardır kırmızı otobüslerin üzerinde gördüğüm ama yine bin bir türlü sebeple gidemediğim o oyuna nihayet gidebildim ama karar vermemde hangi salonda olacağı da aşırı etkili oldu tabii. Müzikal olduğu için endişeliydim açıkçası ama Mamma Mia beni gerçekten çok etkilemişti.

Fotoğraf: iStock

Novello Theatre, Covent Garden’da muhteşem bir bina. Londra'daki bu ilk müzikal deneyimimde hem müzikale hem oyunculara hem de 1900’lü yıllardan kalma bu tarihi yapıta hayran kalmıştım.

Müzikalin konusu kısaca şöyle:

Sophie evlenmek üzere olan bir genç kadın. O güne kadar babasının kim olduğunu bilmiyor. Mama Mia, Sophie’nin babasını bulmak için çıktığı unutulmaz yolculuğun hikâyesini anlatıyor. Yunan Adaları'nda bir otel sahibi olan annesi düğün hazırlıkları yaparken Sophie de babasının kim olduğunu bulmak için bir plan yapar. Düğün günü yaklaşırken ve koridorda yürürken ona eşlik edecek bir babanın eksikliğini çok derinden hisseder. Sophie sonunda gerçek babasının kim olduğunu öğrenmek için annesinin geçmişinden üç adamı düğününe davet eder. Show boyunca Sophie’nin düğün gününden önce babasını bulmasını dileyerek izliyorsunuz. Üstüne Abba’nın keyif veren 20’ye yakın şarkısına eşlik etmek de ayrı bir keyif vermişti bana. Ama en en sevdiğim detayı yine müzikalin gerçekleştiği bina ve salon oldu.

Fotoğraf: iStock

Gerçekten bu insanların binalarının hepsi birer sanat eseri… Biz biletlerimizi balkondan aldığımız için tüm salon ayağımızın altındaydı. Vallahi hem müzikali pür dikkat dinledim hem de tüm salonu en ince detayına kadar hayran hayran inceledim.

**
Dedim ya tiyatroya gitmeyi çok seviyorum uzaktan diye. O kadar sevmeme ve keyif almama rağmen birkaç sayılı tiyatro oyununa gittim ama hiç müzikale gitmedim. Yine kısmet Londra tiyatrolarındaymış.

Geçtiğimiz ay bir gece ansızın tiyatro aşkım en çok da o tarihi binalara aşkım depreşti ve müzikalleri incelemeye başladım. 'Önümüzdeki ay hangi oyunlar sergileniyor, hangi oyun hangi tiyatro binasında' diye mini bir araştırma yaptım ve demir tavında dövülür diye hemen bir müzikale bilet aldım. Uçak bileti almadan tiyatro bileti alacak kadar şuursuz bir tiyatro sever olduğumu sanırım buraya kadar okuduklarınızdan anlamışsınızdır.

Bu haftalık bu kadar yetsin o zaman. Haftaya hangi müzikale bilet aldığımı ve deneyimlerimi yazacağım.