MUTLULUK Mutluluk bir aÄŸacın, bir bulutun gölgesindedir, kırların ve bayırların ortasında, daÄŸların, tepelerin en uç noktasındadır… Bazen engin bir denizin

MUTLULUK Mutluluk bir aÄŸacın, bir bulutun gölgesindedir, kırların ve bayırların ortasında, daÄŸların, tepelerin en uç noktasındadır… Bazen engin bir denizin dibinde veya akıp durmayan bir nehrin kıyısındadır; rüzgarın fısıltısı, yaÄŸmurun ıslaklığı, ÅŸimÅŸeÄŸin gürültüsü mutluluktur. Bazıları için mutluluk karların beyazında, çimlerin yeÅŸilinde, veya okyanusun o yeÅŸil ile maviyi karıştırdığı rengindedir; güneÅŸin sıcaklığı, doÄŸması, batması, aydınlatması mutluluktur.Kimileri için yıldızların parlaklığı, yerlerinden kayıp durmaları veya ay ışığının en karanlık gecelerde yüzümüzü aydınlatması ve her gece deÄŸiÅŸik bir ÅŸekil alması mutluluktur. Dünyanın durmadan yerinde dönmesi, günün ve gecenin birbirini takip etmesi… Her geçen saniye içinde göçüp gidenlerin yerine aramıza yeni katılanları görmek de… YaÅŸamın, "anlam"ında, "amaç" ve "hedefinde" herkesi eÅŸit kılması mutluluÄŸun asıl kaynağıdır.Mutluluk, sonsuzluÄŸa doÄŸru geçirdiÄŸimiz "zaman"dadır, sonsuzluÄŸu yakalamak için uÄŸraÅŸtığımız o muazzam çabadadır, yarınlara daha büyük bir gülümseme ile girmek isteyiÅŸimizdedir… Gördüğümüz o tatlı rüyaların bir ÅŸekilde gerçeÄŸe dönüşmesindedir…Kimi zaman bir iÅŸi baÅŸarmak için koÅŸuÅŸturduÄŸumuz ortamda, baÅŸarmanın hazzında ve baÅŸarısızlığa uÄŸradığımızda yüzümüzde beliren buruk tebessümdedir…YaÅŸama "asılmak"tadır mutluluk. HiçbirÅŸeyden yılmayarak, inandığın görüşler doÄŸrultusunda güçlükleri tek tek aÅŸarak, aÅŸamayacağını bile bile gururla yaÅŸayabilmektir…Bir çocuÄŸun gülümsemesinde, yaÅŸlı bir insanın dudaklarından dökülen kelimelerdedir…Mutluluk "zihin"de, "kalbinin en derin köşesinde", "ruhun bundan büyük bir ÅŸevkle beslenebileceÄŸi bir yerde"dir. Mutluluk, duygu ve düşüncelerimize, hareketlerimize, hayata verdiÄŸimiz deÄŸere, birini ne kadar çok sevebileceÄŸimize yansır. Düşüncelerimize, ve düşündüklerimizi ifade biçimimize de…Umuttur mutluluk…Ve yaşıyor olmaktır. Cem SOYDAN - 11 Åžubat 2000, Cuma Â