İNTİKAM

Söz konusu testte mahkûm rolündeki denekler işbirliği yapabilecekleri gibi, kendilerini kurtarmak için birbirlerine kazık da atabiliyorlar.

MR çekimleri göstermiş ki, erkekler (kadınlara nazaran) hilekar-oyuncuların küçük elektrik akımlarıyla cezalandırılmasından büyük haz duyuyormuş. Ve ‘masumlar’ elektrikle cezalandırıldığında, yine kadınlara nazaran, daha az empati / üzüntü duyuyorlarmış.

Yani erkekler daha gaddar ve intikamcı çıkmış.

Araştırmacı Tania Singer bu farkın, evrimin sonucu olabileceğini düşünüyor: “Belki de tabiat adaletin temini görevini erkeklere vermiştir.” Bir diğer araştırmacı, David Sloan ise “Ama fark biyolojikten çok, kültürele benziyor” diyor, “Beyinde diye doğuştan olması gerekmez.”

Özetle - bizi ilgilendiren de bu - erkekler kadınlardan daha ‘intikamcı’ çıkmış.

Ben, kendimi erkek bilirim ama, intikam almaktan hazzetmem.

Oysa...

Bazen, size öyle bir haksızlık, öyle bir terbiyesizlik eden çıkar ki, hani rahmetli Celal Amcam’ın dediği gibi ‘Yesem doymam!’ Yani intikamı fazlasıyla hak edenler... Ve elinizdeki (tabii manevi) silah başlar avcunuzu yakmaya. Bir telefon kâfi, bilirsiniz, eşinden, işinden, ekmeğinden etmeye. Ama yapmazsınız, yapamazsınız. Albert Cohen’in (Annemin Kitabı’nda “Çektiğim acı, kendimden aldığım intikamdır”) dediği gibi, ciğerinizin alınmamış intikamla yanmasını göze alırsınız, harekete geçmezsiniz. Ya “Bana yakışmaz” diye, ya karşınızdaki aşağılık, seviyesiz ve terbiyesize yine de kıyamadığınızdan.

Yoksa...

*

Yeri gelmişkene, önce bir iki meşhur alıntı yapalım ‘intikam’ üstüne.