Haftada bir gün olsun...

HAFTANIN son günü geldi mi, başımı alıp giderim.Arkamda kalan günlük çekiÅŸmeleri, tartışmaları unuturum. Ä°nsana dair ne varsa geride kalır.Beton ÅŸehrin demir kapılarını çarpıp çıkarım.Gürültüler, patırtılar, sözler biter.Kulaklarıma sazlıkların ıslığı gelir, bastonunu kaybetmiÅŸ bir ámá gibi sağı-solu yoklar, taşı-toprağı ararım.Gözlerimi kapatırım, göz kapaklarımdaki gölün kıyısına otururum, dalgalar gelir-gider. Bir karabatak olurum.Biraz önce Bala tepelerinde kalmış tek fıstık çamıydım, biraz sonra karda aç kalmış tavÅŸan olacağım, biliyorum.Turna olup Nil Deltası’na uçarım akÅŸama.*Hafta sonu geldi mi kimse beni tutamaz.Kulaklarım politikayı, diplomasiyi, ekonomiyi, kısaca insana dair ne varsa duymaz olur. Sultan Sazlığı oluyorum bazen, bedenimde derin acılar var.Gediz Deltası olurum, göğsümde derin sancılar.Göç kuÅŸları ile gidememiÅŸ, kanadı kırık leylek olurum.Çok geçmez, kendimi sincap bulurum.Bir fıstık aÄŸacına tünemiÅŸ...*Hafta sonu geldi mi duramam.Dün BahçeÅŸehir’de barınaÄŸa kapatılmış köpektim, meÄŸer belediye veterinerinin öldürme ekibiymiÅŸ görüp kuyruk salladığım insanlar.Dursunlar diye yalvardım.Beni vurdular...Burgazada’da zehirli yemek verdiler bana geçen hafta.EskiÅŸehir’de başımı okÅŸadılar merhametli ablalar.Kedi oldum sabaha karşı.Canlıları sevmeyen 14 numaradakiler istemiyorlar, bodrum katında gizlenirim sandım. Kapıcı yavrularımı attı.Bütün gece aÄŸladım.*Hafta sonu geldi mi başımı alıp giderim.Hiç olmazsa bir gün olsun beton ÅŸehrin demir kapılarını çarpıp çıkarım, göl olurum, ırmak olurum, diken olurum, balık olurum istesem. Toprak olurum, taÅŸ olurum.Ama bari bir gün, insan olmak istemem...Â