Arda Sayıner 
Mehmet Üstündağ
Ahmet HAKAN
Ayşe Şule BİLGİÇ
Son Güncelleme:
Benzinciye küstüm
Bu hafta Türkiye’nin gizli efsanelerinden birisi olan YBR 125’in yeni modeli konuğum oluyor. YBR 125 sürekli yolda iş için motosiklet kullananların (başta kuryeler) favori motosikleti. Çünkü hem çok sağlam, hem çok ekonomik hem de kullanması çok keyifli. Evden işe, işten eve gitmek için (eğer scooter sevmiyorsanız) piyasada alınabilecek en iyi motosikletlerden birisi. Yeni YBR 125 için Barkın Bayoğlu geçen ay o kadar güzel bir yazı yazmış ki daha üstüne ben koyacak bir şey bulamadım.
"Yamaha’nın ülkemizde en çok sattığı YBR 125 bu yıl yenilendi. Japonya’dan çıkmış dev üreticinin minik iktisatçısıyla 3 gün geçirdik. Benzine harcayamadığımız parayı anlata anlata bitiremedik. Böyle ekonomi, IMF’den getirttiğimiz (niye çağırıyoruz ki bu adamı?) en has uzmanda yok. Ama YBR’de var.
Bir an hayal edin: Motora 12lt benzin alıp, 528km yaptığımızı. Benzinciyi ne kadar az görürüz? O genzi yakan petrol kokusunu ne kadar az soluruz? Hele cebimiz? Yamaha’nın ülkemizde en çok tutulan, minik, sağlam ve tutumlu motoru YBR 125, bu yıl yenilendi. Yenilikler, eski YBR 125 sahiplerinin sesine kulak verildiğine alamet. İlk göze çarpan yarım kafa karenajı ve halojen far. Eskiden balon tip ampullü olan farın halojene geçmiş olması sevindirici bir gelişme.
Sinyaller ise daha afilli: R1’le aynı (AR ne?). Kuş tüyü ağırlıktaki YBR’ye oturup, karbüratör üstündeki jigleyi çekerek makineyi ateşliyorum. Sağ tarafta ayaktan marş da var. Özellikle dar bütçeli kullanıcının bazen akü bitik sürebilmesi için iyi düşünülmüş (Ah aç köpek liseli motosiklet yıllarım). Motor rölantide o kadar sessiz ve titreşimsiz ki, çalıştığından emin olmak için devir saatine bakma ihtiyacı duyuyorum. Puf minder yumuşaklığındaki debriyajı çekip, birinci vitese net bir geçiş yapıyorum.
AAA DURDU!
Veeee motor stop ediyor. Yan sehpayı açık unutmuşum. Vay vay vay, yan sehpada güvenlik önlemi olarak müşür varmış (bu sınıfta az rastlanan bir özellik!). Hafif bir gaz ve hop olaya giriyorum. İşte budur. Motosiklet kullanmak bu kadar kolay ve rahat olmalı (sanırım son zamanlarda her gün uğraştığım 300kg’lık ayılar beni bıktırmış). Bu kadar rahat ayarlanan gaz kolu insanda güven uyandırıyor.
Sürüşte güven uyandıran bir başka unsur da tüples lastikler takılmış döküm jantlar ve ön disk fren. Tüples lastikler patlama ve yamama eziyetini büyük oranda azaltacağa benzer (patlasa bile tüplese bir fitil atmak, tüm jantı söküp yama yapıştırmaktan çok daha kolay olacaktır). YBR’yi ilk gördüğümde "ulan acaba?" dedirten tek teknik nokta öndeki disk ve arkadaki kampana frendi. Ancak şehir trafiğinde sürüşte, defalarca karşıma çıkan/önüme fırlayan, türlü türlü tehdite karşı işlerini hatasız yaptılar.
YBR 125’in 5 vitesli şanzımanı boyunca yukarı aşağı habire oynuyorum. Küçük sınıflarda bazen rastlanan bir hatalı boş (vites sıralamasında olmaması gereken yerde bir boş) ya da sürücüyü zorlayacak bir vites geçişi arıyorum. I-ıh yok. Şanzıman şıkır şıkır çalışıyor. Hızlı bir tempo da gitmek isteniyorsa çalışması da lazım. Çünkü, o hap kadar 125cc’lik makinenin canını alırcasına gazlıyorum. YBR ise tüm hayvanlığıma eksiksiz cevap veriyor.
BENZİNCİYE HAKİKATEN KÜSTÜM
Ve tüm bu kötü kullanımıma rağmen yine de 12lt benzinle 528km yol yapıyor (Son 60km’si rezervde). Yeni kafa karenajının tasarımı her zevke uymayabilir. Fakat bir miktar koruduğu kesin. Hele ki benim durumumda, sürücünün 1.83m boyda ve 88kg ağırlıkta olduğu düşünülürse rüzgar koruması önemli bir faktör. Maalesef bu ebatlarımla YBR125’in üzerinde tespih böceği gibi büzülmem de pek mümkün değil. Bu sebeple, mümkün olduğunca o kafa karenajının korumasına saklanmaya çalıştım.
Sele konforundan ilk 150-200km boyunca memnundum. Sonraları boydan sığamamam sebebiyle son 500 küsür km’de tadım biraz kaçtı. Diğer yandan, temel bir motosikletin yapması gereken herşeyi hatasız ve kolayca yapıp, 3,500YTL anahtar teslim fiyata sahip olması, üzerine de benzinde bu kadar ekonomi yapması çok hoşuma gitti. Ben günlük sürüşlerim için şimdiden bir YBR 125 istiyorum."
Bir an hayal edin: Motora 12lt benzin alıp, 528km yaptığımızı. Benzinciyi ne kadar az görürüz? O genzi yakan petrol kokusunu ne kadar az soluruz? Hele cebimiz? Yamaha’nın ülkemizde en çok tutulan, minik, sağlam ve tutumlu motoru YBR 125, bu yıl yenilendi. Yenilikler, eski YBR 125 sahiplerinin sesine kulak verildiğine alamet. İlk göze çarpan yarım kafa karenajı ve halojen far. Eskiden balon tip ampullü olan farın halojene geçmiş olması sevindirici bir gelişme.
Sinyaller ise daha afilli: R1’le aynı (AR ne?). Kuş tüyü ağırlıktaki YBR’ye oturup, karbüratör üstündeki jigleyi çekerek makineyi ateşliyorum. Sağ tarafta ayaktan marş da var. Özellikle dar bütçeli kullanıcının bazen akü bitik sürebilmesi için iyi düşünülmüş (Ah aç köpek liseli motosiklet yıllarım). Motor rölantide o kadar sessiz ve titreşimsiz ki, çalıştığından emin olmak için devir saatine bakma ihtiyacı duyuyorum. Puf minder yumuşaklığındaki debriyajı çekip, birinci vitese net bir geçiş yapıyorum.
AAA DURDU!
Veeee motor stop ediyor. Yan sehpayı açık unutmuşum. Vay vay vay, yan sehpada güvenlik önlemi olarak müşür varmış (bu sınıfta az rastlanan bir özellik!). Hafif bir gaz ve hop olaya giriyorum. İşte budur. Motosiklet kullanmak bu kadar kolay ve rahat olmalı (sanırım son zamanlarda her gün uğraştığım 300kg’lık ayılar beni bıktırmış). Bu kadar rahat ayarlanan gaz kolu insanda güven uyandırıyor.
Sürüşte güven uyandıran bir başka unsur da tüples lastikler takılmış döküm jantlar ve ön disk fren. Tüples lastikler patlama ve yamama eziyetini büyük oranda azaltacağa benzer (patlasa bile tüplese bir fitil atmak, tüm jantı söküp yama yapıştırmaktan çok daha kolay olacaktır). YBR’yi ilk gördüğümde "ulan acaba?" dedirten tek teknik nokta öndeki disk ve arkadaki kampana frendi. Ancak şehir trafiğinde sürüşte, defalarca karşıma çıkan/önüme fırlayan, türlü türlü tehdite karşı işlerini hatasız yaptılar.
YBR 125’in 5 vitesli şanzımanı boyunca yukarı aşağı habire oynuyorum. Küçük sınıflarda bazen rastlanan bir hatalı boş (vites sıralamasında olmaması gereken yerde bir boş) ya da sürücüyü zorlayacak bir vites geçişi arıyorum. I-ıh yok. Şanzıman şıkır şıkır çalışıyor. Hızlı bir tempo da gitmek isteniyorsa çalışması da lazım. Çünkü, o hap kadar 125cc’lik makinenin canını alırcasına gazlıyorum. YBR ise tüm hayvanlığıma eksiksiz cevap veriyor.
BENZİNCİYE HAKİKATEN KÜSTÜM
Ve tüm bu kötü kullanımıma rağmen yine de 12lt benzinle 528km yol yapıyor (Son 60km’si rezervde). Yeni kafa karenajının tasarımı her zevke uymayabilir. Fakat bir miktar koruduğu kesin. Hele ki benim durumumda, sürücünün 1.83m boyda ve 88kg ağırlıkta olduğu düşünülürse rüzgar koruması önemli bir faktör. Maalesef bu ebatlarımla YBR125’in üzerinde tespih böceği gibi büzülmem de pek mümkün değil. Bu sebeple, mümkün olduğunca o kafa karenajının korumasına saklanmaya çalıştım.
Sele konforundan ilk 150-200km boyunca memnundum. Sonraları boydan sığamamam sebebiyle son 500 küsür km’de tadım biraz kaçtı. Diğer yandan, temel bir motosikletin yapması gereken herşeyi hatasız ve kolayca yapıp, 3,500YTL anahtar teslim fiyata sahip olması, üzerine de benzinde bu kadar ekonomi yapması çok hoşuma gitti. Ben günlük sürüşlerim için şimdiden bir YBR 125 istiyorum."