Aynı zamanda tapınak zengini

Gezimize Hoysala’nın önde gelen kentlerinden biri olan Belur’le devam edelim. Hoysala sanatının göz alıcı bir örneÄŸi olan ÇennakeÅŸava Tapınağı’nın tamamlanması yüzyıldan uzun sürmüş. Merkezde yeralan tapınağın çevresinde bir sarnıç, doÄŸal kaynak ve birçok küçük tapınak bulunuyor. Belur yakınlarındaki Halebid de zenginliÄŸiyle dikkat çeken bir kent.Kentteki HoysaleÅŸvara Tapınağı’nın yapımına 1121’de baÅŸlanmış, fakat 12. yüzyıl ortalarına kadar tamamlanamamış. Tanrı resimleri ve mitolojik sahnelerle bezeli tapınağın kurulduÄŸu geniÅŸ alan bir arkeoloji müzesi niteliÄŸi taşıyor. ‘Zafer Kenti’ anlamına gelen Vicanayagar ise UNESCO’nun Dünya Mirası Listesi’nde. 26 kilometrekarelik bir alana yayılmış olan kentte kutsal mekanlar Hampi Pazar çevresinde ve Kamalapuram köyü yakınlarında olmak üzere ÅŸehrin iki bölgesinde yoÄŸunlaÅŸmış. Kutsal meydandaki en büyük yapı olan ve ViÅŸnu’ya adanan Vittala Tapınağı, Vicayanagar sanatı ve mimarisinin en güzel örneÄŸi. Mutlaka görülmesi gereken bir yer de çevresinde en az 125 tapınak bulunan, ilk Hindu tapınaklarının inÅŸa edildiÄŸi ve Purana efsanesini yansıtan bir dizi kabartmaların bulunduÄŸu Brahman maÄŸara tapınaklarıyla ünlü, küçük ama önemli köy Ayvali (Aihole). En alışılmadık süslemelere ve büyüklüğe sahip Durga Tapınağı ve Ayvali’nin en bilinen yapısı Lad Han Tapınağı öne çıkan baÅŸlıca yapıtlar.KIZIL KENT VE MAÄžARA TAPINAKLARUNESCO’nun Dünya Mirası Listesi’nde yeralan bir baÅŸka Karnataka ÅŸehri ise Pattadakal. Kırmızı kum taÅŸlarından dolayı ‘Kızıl Kent’ olarak adlandırılan ve Çalukya Krallığı’nın görkemli eserlerini barındıran kentin sadece kutlamalarda kullanıldığı söylenmekte. Buradaki tapınaklarda güney ve kuzey Hindistan’ın mimari tarzlarını birarada görmek mümkün. En eski tarihli tapınak olan SangameÅŸvara, tipik bir güney mimarisini sergiliyor. Pattadakal yakınlarında bulunan tipik bir Karnataka kenti olan Hospet’e gelince... Kendi başına bir özellik göstermiyor ama Muharrem ayındaki Müslüman Festivali süresince büyük bir Müslüman nüfusu ağırlıyor.Çevresindeki 6. ve 7. yüzyıllardan kalma önemli Brahman ve Cayna maÄŸaraların bulunduÄŸu Badami, gezilmesi gereken diÄŸer ÅŸehirlerden biri. Kayaların kazılmasıyla ortaya çıkan maÄŸaralardaki tapınakların iç mekanları zengin bezemelerle kaplı. Åživa’ya adanan ve 16 kollu Åživa’nın dans ederken yer aldığı Birinci MaÄŸara; ViÅŸnu’ya adanan ve dünya üzerine inen brahman ÅŸeklindeki ViÅŸnu’nun resminin bulunduÄŸu Ä°kinci MaÄŸara; maÄŸaralar arasında en büyük olanı ve çok ince iÅŸlenmiÅŸ figürlerin bulunduÄŸu Üçüncü MaÄŸara; diÄŸerlerine göre çok daha sade olan, oturan ve ayakta duran 24 tirtankaranın sıra halde yeraldığı Dördüncü MaÄŸara keyifli bir zaman geçirmenizi saÄŸlayacak mekanlar...Müzikleri çalgıdan çok insan sesi ağırlıklıKarnataka MüziÄŸi, kuzeydeki üslupların tersine çalgıdan çok insan sesine yönelik. Yalnızca çalgıların kullanıldığı durumlarda bile, çalgılar insan sesinin ÅŸarkı söyleyiÅŸini taklit eder gibi; bu müzik genellikle vokal ses sınırları içinde kalarak ve vokal müziÄŸin karakteristik süslemeleriyle çalınıyor. Karnataka müziÄŸinde, Kuzey Hindistan müziÄŸinden daha az çalgı kullanılıyor ve yalnızca çalgı için yazılmış (enstrümantal) müzik biçimlerine rastlanmıyor.Karnataka’ya özgü tapınak mimarisiKarnataka Bölgesi’nde görülen mimarlık üslubu Güney Hindistan’da yaygın olan üslupla benzerlikler göstermekle birlikte, 12. yüzyıl ortalarında Hoysala Hanedanı Dönemi’nde kendine özgü bir geliÅŸme çizgisi izlemiÅŸ. Bu hanedana ait tapınaklar merkezi bir salon çevresinde yer alan çok sayıda kutsal mekanla abartılı biçimde kullanılan heykelsi kabartma ve bezemeleriyle ünlü. Tapınakların yatay taban silmeleri yoÄŸun bir ışık-gölge etkisi yaratan derin oluklarla birbirinden ayrılmış, üstleri de bitki ve hayvan öğeleriyle bezenmiÅŸ. Duvarları bir dizi tanrı ve yarı tanrı figürü dolduruyor. Yöredeki, çıkarıldığında kolayca iÅŸlenecek kadar yumuÅŸak olan ve havada durdukça sertleÅŸen kloritli ÅŸist de burada gösteriÅŸli yüksek kabartmaların yapılabilmesine olanak vermiÅŸ. Â