Medya medya güzel günler hani ya...

Burada dürüst olunmaz...

Mertlik, açık sözlülük suçtur...

İkiyüzlülük, herkese şirin gözükmek, döneklik para eder de, yalakalıkları başlarına taç yaparlar.

Son zamanlarda başka bir işim olsun isterim.

Taş taşımalıyım, çöp toplamalıyım, yerleri silmeliyim... Yorgun düşmeliyim, belim ağrımalı, sancılarım tutmalı, başım dönmeli, dizlerimin üzerine çökmeliyim...

Belki acılarımdan oturup ağlamalıyım...

Ama gurur duymalıyım yaptığım işten...

Bakın; Türkiye Batı’dan uzaklaşıyor...

Batı kapıları bir bir kapanıyor yüzümüze... Avrupa mahkemelerinde, dolandırıcılıktan, aile içi şiddete kadar her yerde mahkûm oluyoruz... Batılı liderler açık açık Türkiye’nin AB’ye giremeyeceğinden söz etmeye başladılar... AB seçimlerinde Türkiye karşıtlarını destekliyor Avrupalı...

Farkında değilsiniz; AB rüyamız bitti...

Niçin?..

Çünkü toplum öncüleri bu büyük geçişte, Türkiye’ye ihanet ettiler...

İşte başta; kitlelerin eğilimlerinden, bilinçlendirilmesinden, yönlendirilmesinden, bilgilendirilmesinden ilk sorumlu medya...

Mensubu olduğum yüce meslek...

Türkiye’nin başına örülen çorabı halktan gizledi medya...

Bir ilkelliğin, bir gericiliğin, bir yobazlığın, bir hınzır tuzağın farkındaydı ama yumdu gözlerini...

Tam altı yıl ekranlarda, gazete sayfalarında, köşelerde farklı bir dünya sunuldu insanlara...

İktidar yalakaları ekran ekran gezdirilirken, gazete köşelerine AKP’nin adamları yerleştirildi ve karşı devrim sürerken kapattılar gözlerini...

Sanki her şey yolundaymış gibi...

Dönün bakın; öyle mi?..

Bir rüyanın sonundayız...

Ve ben en çok çocuklara yanarım...

Bizim kuşaklar zaten kaybetmişti, ama çocuklar...

Çocuklara çağdaş bir dünya için sözümüz vardı...

Olmadı...