Bizim mahalle

Neler anlatıyor, neler.

Yaptıkları ve yapacakları...

Etkilenmemek mümkün değil.

Hele bir projesi var ki, bittiği zaman insanlar oluk oluk Beşiktaş’a akıp, onun keyfini çıkaracak.

***

Dedim ki:

- Niye anlatmıyorsun bunu?

Dedi ki:

- Seçim malzemesi zannederler.

Dedim ki:

- Yahu fair-play mi kaldı? Görmüyor musun, âlem neler vaadediyor.

Dedi ki:

- Yok... Kuralı bozmayacağım.

Ama seçim ertesi hemen düğmeye basacağım.

Şimdi siz bana diyeceksiniz ki:

- Bâri sen anlat.

Hayır. Anlatmam.

Söz verdim.

***

Bizim mahalle.

Ah, çocukluğumu gömdüğüm o Abbasağa Parkı.

Serencebey, Ihlamur, Akaretler.

Ve de Köyiçi.

Cambazhane, sirk, lunapark, sanat, kültür, tarih, anıt, müze.

Ah o Has Fırın... Hamidiye Çeşmesi.

Çitlembik sok.

Ve Saraylı Teyze.

Süleyman Seba’nın anneciği

Nazlı Teyze: Şair Nigâr, numara 7.

***

Başkan Ünal, beni çocukluk günlerime götürdü.

Jandarma Mektep Sokak’tan girince, üçüncü ev’de Süheyl Denizci otururdu. 45 numarada ise Ali Çetinkaya. Arap Ali.

Yeni Mahalle’ye gelince

Alkapon İlhami’nin sesini duyardık.

Doğan Babacan’lar, Nehar Tüblek’ler, Celal Şahin’ler, Kemal Bisalman’lar... Hepsi birer efsaneydi...

Reşit Saffet Bey’in köşkündeki tenis sahasında ne futbol oynardık ama  Sonra 56’ncı okulun bahçesine taşındık. Sedatlar, rahmetli Coşkunlar hep orada yetişti.

Süleyman Abi’nin ciddiyeti hepimizi hizaya sokardı. Beşiktaş’a heykelinin dikileceği ta o zaman belliydi.

***

Teşekkür ederim İsmail Ünal.

Sayende muhabbet denizine girip güzelce ıslandım, sevgi yağmurunda iyice yıkandım.

Bu Beşiktaş ne güzel yer.

Orada hiç mahalle baskısı yok.

NOT: Bir Beşiktaşlı daha: Kemal Ulusu. Yarın saat 15’te, Akmerkez, Remzi Kitabevi’nde imza günü var. Atatürk’ün Yanı Başında adlı kitap.