Yavaş ol dostum yavaş

Dedilerdi bana. Yavaşladım ben de. Gerçekten. Artık Allah ne verdiyse herşeyi deniyorum işte. Deniyorum. Denemekle ölünmüyor.

Bazı şeyleri inanın bana, bırakınca oluruna dünyanın sonu gelmiyor. Henüz gelmedi yani çok şükür. Tenefüse çıkıp oksijen alan çocuk misali insan kendine geliyor.

Bakın mesela, bugüne yazı yazacaktım. Yazmadım. Yavaşlama hakkımı kullanıp bugünlük yazı olayını rafa kaldırdım. Şu anda ben bu satırları yazarken Pazartesi gecesi saat 22:44. Nasıl sıkıldım anlatamam. Saatlerdir kafa patlatıyorum hangi berbat gündemi alayım da fikir beyan edeyim diye. Etmiyorum fikir mikir beyanı! Erteledim fikirlerimi kendime. Çarşamba ola hayrola.

Uzun zamandır hepimizin çok gereksiz hırsları olduğunu düşünüyordum, dün telefonda bunu yüksek sesle bir arkadaşıma söylerken, kalakaldım.

Evet olay bu!

Hepimiz hırslarımızın kölesi olmuşuz.

Çok çalışkan olmak lazım

Çok iyi işkadını/adamı olmak lazım

Çok iyi anne de olmak lazım

Yetmez

Çok accayip bi kadın da olmak lazım.

Herşeyi okumak, her haltı bilmek, her konuda görüş bildirmek lazım

Her yere zamanında yetişmek

Çok iyi olmak lazım çoook

Ayol durun iki dakika da ben de bi içimdeki yaramaza teslim olayım. Ne olur yani? Hep yazmak lazım, bu şansı vermişler madem ya bana, her gün tabi ki en üst seviyede hakkını verip değerlendirmek, delice kendini kaybede kaybede yazmak çok iyi ve çok ve hep yazmak lazım!

Ay yazacak şeyim yok şu anda, e öleyim mi?

Evet olabilir, yazacak bir ton şey olabilir; ama ben içimden gelen en iyi halini, şeklini ve içeriğini veremedim o konuya şu anda... Bu durumda da acilen durmak lazım bakın.

Yoksa hata olur daha büyük hata!

Ya n’ oluyooo ya?

Ne bu ne?

Neden kodladılar bizi böyle ve kim yaptı bunu? Okullar mı, ana babalar mı, ülke mi, genler mi, kim artık kim, birisi söylese yapışacağım yakalarına ilk bulduğum yerde.

İstemiyorum abi ben hırslara köle olmak, anasının gözü her bir konuda başarılı olmak da istemiyorum ki!

Biz bu şekilde çok ileri gidiyoruz zannederken esas çok geri kaldık geri, ondan bu haldeyiz bence.

Yorgunuz. Yorgun. Anlatabildim mi?

Milletin yarısı birbirini boğazlıyor diğer yarısı küs. Varsa küme dışında kalanlar onların da kaçası var. Hale bak... Oh Maşallah! Bir kişi de çıkıp “Sakinleyin Millet, durun yavaşlayın!” demiyor. Haydeee hep beraber yangına körükle!

İnanın ben aha bu kadar kalmak istiyorum.

Yavaş olmak istiyorum.

Gecikebilmek istiyorum.

Uyuyakalabilmek istiyorum.

Saçma sapan konulara sinirlenen bir insan haline gelmektense, yavaşlayıp sakin olmak istiyorum.

Azıcık tembellikten ne zarar gelir ki?

Köşemi bugün asmak istiyorum demiştim.

Asıyorum.

İzninizle.

Yonca

“gayet sükunetle”