Düşman’dan Terörist’e

Son beş yılda giderek etkinliğini arttıran İslamofobi doğal, fakat kabul edilemez bir tepkiyle karşılandı ve günümüzde yaşadığımız terör olaylarına yol açtığını anlatan Göknel, “Bu konunun derinlemesine irdelenmesi gerektiği gerektiğini düşündüğünü ve “Öteki Düşman”dan sonraki bu kitabı yazdığını söylüyor. Üçüncü kitabında, günümüzdeki terör olaylarını yazacağını söyledi.

Yazar ve şair Hilmi Yavuz’un, bu ilginç çalışma için yazdığı yazısı kitabın sonunda yer alıyor.
Yavuz şöyle diyor:
“İslamofobi üçlemesinin ikinci kitabı, ‘Düşman’dan Terörist’e’ başlığıyla, bu tekinsiz İslam karşıtlığı sürecinin dönüşümünün çok önemli bir aşamasını mükemmel bir biçimde özetliyor. Tuhaf bir diyalektik: Önce İslam karşıtlığının İslam düşmanlığına, sonra İslam düşmanlığının İslam’ın terörizmine dönüşmesinin tarihi! Göknel, bu kitabında bu tarihi anlatıyor.
İslamofobi üzerine sayısız yorum yapıldı, yapılmaya devam ediliyor. Ama İslamofobinin kuşatıcı bir tarih yazımı [historiografisi] yok! Bu son derece önemli: Göknel’in üç ciltte tamamlanacak olan ‘İslamofobi’sinde bu meselenin, özellikle politik bağlamda irdeleniyor olması, üçlemenin değerini çoğaltıyor!

AVRUPA’NIN İDRAKİ

Biliyoruz: İslamofobinin başlangıcı, yabancı düşmanlığı [ksenofobi] iledir. Bu aynı zamanda bir medeniyet düşmanlığıdır da! 1492’den itibaren Hıristiyan olmayanları [Müslüman Endülüs Emevilerini ve Musevileri] kendi kıtasından sürgün etmekle Avrupa, kendi medeniyetini bir ‘Hıristiyan Medeniyeti’ olarak işaretlemiş oluyordu. Dolayısıyla İslamofobinin politik tarihi, İslam’ın Hıristiyanlık tarafından ötekileştirilmeyle başlamış, ötekileştirilen İslam, önce düşmanla, daha sonra da terörle özdeşleştirilmiştir.
Göknel’in İslamofobi’sinin bu ikinci cildinde Avrupa ülkelerinin her birinde bu meselenin nasıl alımlandığını [idrak edildiğini] ayrıntılarıyla ortaya koyuyor. Tarih yazımının politik bağlamı ağır basmakla birlikte Göknel’in, İslamofobinin entelektüel ve sanatsal göndermelerine de atıfta bulunduğunu [müzikte, karikatürde, sinemada] görmezden gelemeyiz.
İslamofobi, politik, kültürel ve sosyolojik bir mesele. Derinden ve kuşatıcı bir irdelemeyle İslamofobi’nin ‘İkiz Kuleler’ teröründen [2001] IŞİD’in ortaya çıkışına [2014] kadarki sürecinin, sayısız belge ve yorumla okunarak ele alındığı bu kitap için Göknel’i gerçekten kutlamak gerekir.”
Aynı şeyi biz de düşünüyoruz.

İktidar insanı bozar mı?

‘‘İKTİDAR insanı bozar mı gerçekten?” diye soran M. Ercihan Bayır, bu sorunun cevabını yine kendisi veriyor:
“Nasıl oluyor da daha çocukluğundan itibaren ‘Aman makam çok tehlikeli, para insanı şaşırtır, güç sizi yoldan çıkarır...’ diye dini öğretilerle büyüyenler ilk sınavda çakıyorlar?
Bana göre iktidar insanı bozmuyor, ama gerçek kişiliklerinin ortaya çıkmasını sağlıyor. Eğer bozsaydı Japonya’da bozmaz mıydı ya da Almanya’da?
Mesela 700 Euro haksız kazanç iddiası üzerine istifa eden Batılı devlet başkanlarını da bozması gerekmez mi? Feribot kazası üzerine istifa etmek zorunda kalan Koreli bakanı niçin bozmadı? Korumasız, eskortsuz gezen Danimarka Başbakanı’nı gördüm. O niye iktidarda güç sarhoşu olmuyor?
Maaşının 10’nda 9’unu almayan Uruguay Devlet Başkanı Jose Mujica, neden 1973 model kendi vosvosuna biniyor ve neden saray yerine toprak patika yollu bir kır evinde oturuyor?
Görünen o ki bu tür bozulmalar sanki Müslüman ülkelere has.
Sakın yanlış anlamayın, Batılılarda benzer değişim, bozulma hiç olmuyor demiyorum.
Fakat iktidar, güç onlarda 100 kişiden 10’unu yoldan çıkarıyorsa bizde 100 kişiden 95’ini azdırıyor. Niçin peki? Neden insanlar güce kavuştuklarında yoldan çıkıyorlar? Niçin kurdukları TV’ler, gazeteler, partiler ‘Günün şartları böyle gerektiriyor’ diyerek ilk fırsatta falso veriyor?”

‘Siyaset para biriktirmek değildir’

TÜRKİYE’ye iki haftalık bir ziyaret için gelen Uruguay’ın geçen dönemki Devlet Başkanı Jose Mujica diyor ki:
“Parayı çok sevenler sanayi ve ticaretle uğraşsın. Siyaset para biriktirmek için değildir. Halka hizmet ederek kendini mutlu hissetmek içindir... Basit olmaktır, sıradan vatandaş gibi olmaktır.”
Ve geldiği gün hakkında yazılan ‘Saraysız Başkan-Jose Mujica’ kitabıyla gündeme oturan Başkan’ın siyasilere bir mesajı var.
“Halkları oluşturan insanların büyük bir kısmı devlet başkanlarının yaşadığı gibi bir hayatı yaşamıyor. Ben ülkenin büyük bir bölümünün yaşam tarzı nasılsa öyle yaşıyorum. Devlet başkanlarını azınlıkta olan bir grubun yaşadığı sisteme dahil etmeye çalışan bir mekanizma var. Düşündüğün gibi yaşamalısın. Aksi takdirde yaşadığın gibi düşünmeye başlarsın” sözleriyle yaşam tarzını neden değiştirmediğini, bunun aslında bilinçli bir tercih olduğunu anlatıyor.
Mujica, CHP Yerel Yönetimler Başkanlığı’yla Odunpazarı, Şişli, Konak, Beylikdüzü, Bakırköy ve Beşiktaş belediyeleri ile DİSK’in ev sahipliğinde Tekin Yayınevi’nin konuğu olarak geldi.
Eski Ürgüp Belediye Başkanı Bekir Ödemiş’in sorusu var:
“Sayın Jose Mujica’nın İstanbul’da ne işi var. Asıl Seferihisar, Tepebaşı,
Milas, Eskişehir, Çanakkale, Çat, Edremit, Keşan ve Damal gibi belediyelerin başkanları ile görüştürülmesi gerekmez miydi? Ne dersiniz?”

Biliyor musunuz?

HALKI endüstriyel gıdaların zararları konusunda sıklıkla uyaran bilim insanı, Çapa Tıp Fakültesi Onkoloji Enstitüsü öğretim üyesi Yrd. Doç. Dr. Yavuz Dizdar’ın sağlıkla ilgili uyarılarını ‘Yemezler’ (Hayy Kitap) başlıklı kitabında topladığını...
BEŞİKTAŞ Belediyesi’nin, seçim sandığına gitmekte sıkıntı yaşayan, evden çıkamayan ve engelli vatandaşlara ücretsiz taksi hizmeti sunacağını açıkladığını (Dost Eller Taksi: 444 44 55)...

Mesaj panosu

-“ONUN terörist olduğuna kimse beni inandıramaz!” (F. Gülen’le 170 davası olan gazeteci-yazar)
Hikmet ÇETİNKAYA
-“ÜLKE sizin, nasıl bir rejimde yaşamak isteme tercihi sizin. Daha ne diyeyim ki...”
Rifat SERDAROĞLU
-“ÖZLEM iş, aş, terörsüz Türkiye, demokratik, laik, sosyal hukuk devleti...” Hakkı KESKİN