Paylaş
Tayyip Erdoğan 2003’te ilk Başbakan olduğu gün, bir espri yapmıştı Ömer.
Demişti ki:
-Başbakanlığı basamak olarak kullanıyor, onun asıl hedefi Fenerbahçe’ye başkan olmak.
Ne gülmüştük ama...
* * *
Aziz Yıldırım’ın ilk seçildiği kongreyi hatırlıyorum.
- 1 oy farkla kazandı.
İşte o 1 oy var ya, herkes onu kendi oyu addetti. Ve “sâyemde” demeye hak kazandı.
-Sâyemde.
Ne güzel, değil mi?
Demokratik seçimlerde 1 oy’un bile çok önemli olduğunu, o gün daha iyi anladık.
* * *
Aynı yıllarda...
Tenis Kulübü Başkanlığı’na bir arkadaş aday oldu.
-Olma dedik, kazanamazsın.
Dedi ki:
-Herkes bana oy vereceğini söylüyor, neden kazanmayayım.
E sen bilirsin.
Seçime katıldı.
1 oy aldı.
O da kendi oyu.
Demek ki eşi bile oy vermedi. Bari 2 oy çıksaydı, eşi suçüstü yakalanmayacaktı. Çok güldük.
* * *
Şike muhabbetleri bütün hızıyla sürüyor.
Yasa değişti.
Meclisten de geçti.
Çankaya’ya varmıştır bile.
Ama insanların ağzı torba değil.
Önüne gelen konuşuyor. En yaygın söylenti de şu:
-Bütün bunlar Aziz Yıldırım’ı kurtarmak için.
Yahu arkadaşlar, bırakın şu şehir efsanelerini... Aziz Bey, meclise bu derece hükmedecek kadar güçlü biri olsaydı, başına bunlar gelir miydi, tutuklanıp hapse girer miydi?
Paylaş