×
Dil yâresi
Paylaş
Ne zaman ki -Süleyman Soylu’ya olduğu gibi- bir salonda, bir bakana, çirkin tezahürat yapılınca, orada bulunan muhalefet liderleri de bakanla birlikte salonu terkederler, işte o zaman, siyasi seviye yükselmeye başlar.
***
Yüzlerce örnek verebilirim.
Hasımlarının yuhalandığı veya yuhalandırıldığı mitingler, gerek iktidar gerek muhalif, bütün kesimlerin ortak ayıbıdır.
-Hasmımı yuhalıyorlar, varsın yuhalasınlar.
Diye diye meclisi de çalışamaz hale getirdik.
-Katil, hırsız, şerefsiz, alçak.
Bu kelimeler havada uçuşuyor.
Maşallah, kimse de yadırgamıyor.
***
Halbuki hakaret yüzünden, Türkiye’nin her tarafında, hergün cinayetler işlenmektedir. “Namusumu temizledim” diyen katillerle dolu memleket.
Kılıçdaroğlu’nun dediği gibi “namus ve şeref, en kutsal kavramlardır”
kimse oraya toz konsun istemez.
***
Diyeceksiniz ki...
-Demokratik tepkimizi gösteriyoruz.
Olmaz öyle şey.
Eğer olsaydı, sokakta adımbaşı, herkes birbirine demokratik tepki diye ana avrat dümdüz giderdi...
Öyle sopalık adamlar var ki, arabadan inip dövmek istersiniz. Ama inmezsiniz... Bunun sonu yok... Hele hakaretin hiç sonu yok....
Ne demişler:
“İstediğini söyleyen
İstemediğini işitir.”
Paylaş
