‘Nesir’den (Düz yazı), bir ŞİİR nasıl doğar

İngiltere’de hakem oyunlarıyla Beşiktaş’ı yenmişti. Ve ben İstanbul’daki bu maçta, İnönü’nün Basın Tribünü’nde aşağıda link verdiğim yazıyı yazmıştım..

Aradan tam iki yıl geçti.
Ben o yazıdaki maçla ilgili bölümleri çıkarttım.
Bakın geriye nasıl bir şiir doğdu..
11 Aralık 2011'de yazılan yazı
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/19467597.asp

Bu şiirdeki tüm cümleler, 2 yıl önce kullanılan “İnönü’de 8’e 10 kala bakın ne oldu” başlıklı makalede kullanılmıştır.. Kısacası düz bir yazı bakın nasıl Şiir doğurmuştur..

NOT: Yukarıdaki linkteki yazıyı okumazsanız aşağıdaki şiirin tadını çıkartamazsınız..

Beyaz Kelebekler Vadisi’nde sekize 10 kala

Pek hoşuma ‘geliyor’ bu yazı doğrusu!
“Hoşuma geliyor” diyorum..
Obje, benden uzaklaşmıyor
bana yaklaşıyor yani!

Bir bahar havası ki sorma..
Neredeyse, denize ‘giresim’ var
Belli olmaz benim işim
Hele bir de hararet basmışsa..
cumburlop suya “düşebilirim”..
ihtimal ki
böyle bir şey yapabilirim..
Maksat kalbim pekişsin!

Ama,
o yaz geceleri yok mu
o yaz geceleri..
Saf sevgi kokan hani..
İşte,
O yaz gecelerinde
adaların üstüne yatar kimi zaman ay..
Denizin üstünden karaya doğru.
Gümüş rengindedir ışık..
Deniz parlar...
Ay parlar..

Üçgen gibi süzülür yüreğinize..
Gümüş renkli bir nehirdir o!
Sanki
Hiç ummadığınız anda
umulmadık diyarlaradır yolculuk

Ay öyle parlak
öyle ışıklı
öyle süzgündür ki..

bazen ben
o gecelerde vurulurum..
Tam karşımdan.
Yol yaparım aya doğru kimi zaman
tek başıma
yapayalnız!
Sadece seyir ışıkları yanar oysa..
Geriye bakmam ama asla!
Adaların arasından geçer
o gümüş rengi denizin üstünde yapayalnız çarpar yüreğim..

Ay ışığının içinden geçen
o gümüş renkli ırmağın üstünde
Nereye
ve nasıl gittiğinden emin
aşıklar cennetinedir yolculuk!

Bilinmeyene giderken bile mutlu olmaktır bunun adı..

Hayatta geriyle bakmayacaksın ama..
Hayıflanmayacaksın.
Ders alacaksın ama geçmişten.

Dedim ya
geriye dönüp bakmayacaksın.
Denizde,
arkasına dönüp bakmayan kaptan makbuldür.
Unutma!
dümen suyunun daima düz olmasını sağlayacaksın..
Ay ışığının içinden geçmeli insan
gümüş renkli ırmağın tam üstünde..

Hayat denilen “seyirde”
“Yaşandı bitti” diyeceksin gülüm..
Panik yapmayacaksın ama!
Bak,
sana bir sır vereyim!
Kavunun iyisi “gerisinden”
kaptanın iyisi ileriye bakanından anlaşılır!!

Hadi bana elveda..

Orhan CAN