Şehirlerin iki yakası

Ve önlem alınmazsa çatışma, yoksulluk ve kıtlığa doğru gidildiğini söylüyor...

Salgının savunmasız ve kırılgan ülkelerde yayılmasının engellenmesi için 7 milyar dolara ihtiyaç duyuluyor...

Liberya, Mozambik, Pakistan, Zimbabve, Filipinler, Benin ve Cibuti gibi ülkelerde en büyük yıkımın olacağına dikkat çekiliyor...

İstikrarsızlığın, yoksulluğun ilk adreslerinden sayılan bu ülkelerde durum böyle de Avrupa ve İngiltere gibi gelişmiş ülkelerde çok mu farklı?

Şehirlerindeki zengin ve yoksul dizisine dönüşen adreslerde yaşananları kimse görmüyor...

*

İngiltere’de Kuzey Sağlık Bilimleri COVID-19 ile ilgili ilginç bir araştırma yapmış...

Araştırmanın ayrıntılarını Independent gazetesine yazan Ian Hamilton, bulguların ürkütücü olduğunu belirtiyor ve diyor ki:

 Ülkedeki durumu aynı seviyeye çıkarma sözü hayal oldu...

 Kuzey-güney ayrımının insanların sağlığı ve yaşam fırsatları üzerindeki etkisi çok farklı.

 Kuzeydeki erkekler güneydeki akranlarından 5 yıl daha erken ölüyor...

*

Sağlık ve istihdamdaki ya da işsizlikteki inatçı ve sürekli farklılıklarla açıklanan bu dengesizliği pandemi daha beter hale getirmiş...

Ve farklılıkları derinleştirmiş...

“Sınıf gözetmeyen bir hastalık ama etkileri sınıftan bağımsız değil” diyen Ian Hamilton, ülkenin kuzeyinde bulaşma ve ölüm oranlarının önemli derecede artış gösterdiğine dikkat çekiyor...

Ölüme yol açan faktörlerin hepsinin kuzeyde mevcut olduğunu belirten Ian Hamilton diyor ki:

 Örneğin, akıl sağlığı konusunda bölgeler arasında görülen farklılıklar insanı afallatıyor.

 Güney bölgelerine kıyasla kuzey bölgelerinde akıl hastalığı oranı yüzde 74’e kadar daha yüksek.

 Bunun nedenleri ise madde kullanımı, daha niteliksiz barınma, daha düşük istihdam ve daha istikrarsız ve düşük ücretli istihdam; bunlar akıl sağlığını bozmaya yetiyor...

*

“Zekâ ve yetenek toplum içinde eşit olarak dağılıyor, fakat başarı şansı için aynısı geçerli değil” diyen Ian Hamilton gelinen noktayı şöyle özetliyor:

 Bilişim teknolojilerine erişim özel ders ve sağlıklı beslenme de eşit olarak paylaştırılmadığı için COVID bu durumu daha da kötüleştirdi.

 İzi çocukluğa kadar sürülebilecek bu yapısal eşitsizliklerin nihai sonu elbette ki erken ölümler oluyor.

 Borç ve yoksulluğun servetle ortak bir noktası var: İkisi de nesiller arası.

 Mal-mülk nasıl bir nesilden diğerine geçiyorsa, kaynak eksikliği ve beraberinde getirdiği her şey de nesilden nesile geçiyor.

 Yoksulluğun içinde doğduysan kaçmak da git gide zorlaşıyor.

*

Raporun ayrıntılarını okudukça Charles Dickens’in yazdığı ‘İki Şehrin Hikâyesi’ romanı geliyor aklımıza...

Şehirlerin iki yakasındaki hikâyelerin de yazılması gerekiyor...

Londra böyle de...

Paris, Viyana, New York, Moskova, Pekin çok mu farklı?

Ya da İstanbul, İzmir ve Ankara...

Dünyanın iki yakalı şehirlerinde dramatik hikâyeleri yazarak bitiremeyiz...

Ve bu dram yüzden iki yakasını bir araya getiremeyen şehirlerde kuşakların çatışmaları bitmiyor...

Öfkeler biriktiriliyor...

Paris’te büyük kalabalıklar yine öfkelenmiş...

Neden?

Şehirlerin iki yakasında yaşayanların farklılıkları her geçen gün derinleşiyor...

Bu öfkenin aşısı da yok gibi...

Ian Hamilton’a göre farklılıkların derinleştirilmesini önlemenin tek yolunun uzun vadeli taktiksel bir plan...

Kim yapıyor böyle bir planı?

Bilmiyoruz...