Bu kriz, AKP’ye yaramadı…

Durum, Ak Parti  açısından hiç parlak değil.

Yargı krizi, giderek iktidarın aleyhine işlemeye başladı. Hele, İktidar-TSK çekişmesi ile karşılaştırıldığı taktirde, durum daha iyi anlaşılabiliyor.

Ak Parti’nin TSK ile sürtüşmesi başkaydı. Herşeyin başında, TSK’nın, bazı demeç ve tutumları, AKP’nin tehdit edildiği  izlenimi doğuruyordu.

Şimdi ise durum farklı.

Yargı krizi çok soyut. Kamuoyu kimin ne yaptığını, kimin suçlu kimin suçsuz  olduğunu anlayamıyor. Yani, AKP bu defa  mağdur durumda değil. Kamuoyunun bir bölümünde,  tam aksine “yargıya hakim olmadığı, iyi yönetemediği” izlenimi  giderek artıyor. Yaşanan karmaşayı biran önce durduramadığı taktirde, bu izlenimin daha da yaygınlaşması tehlikesi var.

Özetlemek gerekirse, seçim öncesinde iktidarın elini çabuk tutması ve kavga yerine, durumu kontrol altına alması ve tartışmaları yatıştırması şart. Hele bu durumun kendilerine yaradığını düşünüyorlarsa, işte o zaman büyük bir hayal kırıklığına uğramaları işten değil.

Bugünler kabadayılığın zamanı değil, aksine uyum ve sükünet gerekiyor.

EN BÜYÜK  KEYİF BU...

MESLEK HAYATIMIN ÇİFTE TAÇLANMASINI YAŞADIM...

İnsanoğlu’nu en çok keyiflendiren, ona güç veren, teşvik eden en güzel gelişme, yaptıklarından dolayı ödüllendirilmesidir. Ödülün küçüğü-büyüğü veya önemlisi-önemsizi yoktur. Bir ziraat kooperatifi, bir enstitü veya bir lisenin verdiği ödül beni nasıl mutlu ederse, Haber Oscar’ı da insana aynı keyfi veriyor. Radyo ve Televizyon Gazetecileri beni iki ödülle taçlandırdı. Hem  Kanal D Ana Haber, hem de CNN TÜRK Haber kanalının Genel Yayın Yönetmeni olarak,  sorumluluğunu  aldığım bu iki işin de ödüllendirilmesi beni inanılmaz mutlu etti. Meslek yaşamında böylesine iki hedefi birden başarmak, gerçekten herkese nasip olmuyor. Bu güzelliği bana yaşatan Kanal D  ve CNN TÜRK ekiplerine teşekkür borcum var. Bana en güzel hediyeyi onlar verdiler.

GÜNDÜZ GÖLÖNÜ, EKAV’DAKİ SERGİSİYLE DÖNDÜ

25 yıldır Amerika’da yaşayan ressam Gündüz Gölönü Süzer Plaza’daki EKAV ART GALLERY’deki sergisiyle hayranlarına kavuştu. “Etimoloji-art”  adlı sergide Gölönü, sanatının “tarihe dayalı bilimsel araştırmalardan yola çıktığını” söylüyor. Mitolojiden kahramanlardan tutun, “banyo serisi”, “tiyatro serisi” gibi eserleri görülmeye değer. Kaçırmayın!

Sergiyi  gezemeyenler www.ekavart.com adresinden  resimleri görebilirler.

HACI ŞAKİR KONAĞI

Sevgililer Günü aynı zamanda arkadaşım  Emekli Büyükelçi Murat  Sungar'ın da doğum günü. Bir taşla iki kuş vurmak amacıyla  İstanbul'dan bir grup arkadaş, Ankara'dan onlar, orta yerde  buluşalım, haftasonu geçirelim  istedik. Araştırdık, soruşturduk, Mudurnu'da Hacı Şakirler  Konağı’nda karar kıldık.

İyi ki girmişiz.

İstanbullu genç bir işadamına ait olan ve eski Turban’cı Mehmet  Cantürk'ün işlettiği bu 6 odalı pansiyon 155 yıllık. Birde  Yeniceşıhlar köyünde dağ evleri var. Cumartesi sizi öğle vakti  dağ evlerinde  ızgaralarla ağırlıyorlar. Akşam yemeği ve sabah  kahvaltısı otelde. Yöresel yemekler nefis, tereyağ ki artık  yemiyoruz! cennetlik..

Mudurnu'da birde tarihi hamam var, onun da keyfine vardık. Zaten Mudurnu, kendi deyimleriyle "eski Safranbolu". Konaklar yavaş yavaş restore ediliyor .

İstanbul'dan Mudurnu'ya Akyazı üzerinden  gittik. Göynük   üzerinden döndük. Oraya da bayıldık. Manzara, hele ilkbaharda  enfes. Yollar daha yapılıyor. Göynük tarafı biraz meşakkatli, ama  bitince harika olacak.

MÜFTÜ İLE HOCA AYDIN OLUNCA...

Bir arkadaş grubuyla geçen hafta sonunu Mudurnu’da geçirdik.  Bu böygeye hiç gitmemiştim şimdi ise aşık oldum. Tavsiye ederim, mutlaka gidin. İstanbul veya Ankara’dan kara yoluyla 2,5 saat sürüyor. Beni asıl şaşırtan¸Yeniceşıhlar köyü oldu. (www.yekuder.tk ) Sadece bir cennet değil, aynı zamanda bir model. Bizi oraya Mehmet Cantürk (Hacı Şakir Konağı işletmecisi) götürdü. Aydınlık, yemyeşil bir köy. Hele köyün ortasında, okul çağındaki çocuklar için yapılmıy bir kütüphane, bir bilgisayar ve bir de çalışma odasından oluyan bina var ki, hayran oldum. Tertemiz, düzenli. Çocuklar  evlerine tıkılmak ve kahve köşelerinde oynamak yerine, akşam okul dönüşü bu sıcak yerde ders çalışıyor, internete giriyor ve kitap okuyor.

Nejdet Akay (köyün kültür ve dayanışma dernek başkanı) anlattı. 40 haneli köy kendi parasıyla yaptırmış. 1970-80’lerde  bu köydeki müftü ile imam’ın yadın kişiler olmaları sayesinde, tiyatro dahi oynayabilmişler. Ogün bugün de, gelenek bozulmamış. Muhtar Erol Cantürk’te,  şimdiki imam da pırıl pırıl insanlar. Murat Sungar¸Caner Tunaman  ile Yeniceşıhlar’a hayran kaldık.

BÖYLE İSTİHBARATÇIDAN NE YARAR GELİR Kİ...

Ramazan Akyürek’i tanımadım. Çalışmalarını da değerlendirecek bir konumda değilim. Ben de sizin gibi, Akyürek’i gazetelerde çıkan haberlerden tanıdım. Özellikle de, Hırant Dink’in göz göre göre öldürülmesiyle sonuçlanan, ünlü “İstihbarat gaflarında” adı ön planda geçtiği için duyduk.

Eskiden, Emniyet Genel Müdürlüğü İstihbarat Daire Başkanı idi.

Hrant Dink cinayetinde, istihbarat bilgilerini yeterince değerlendiremediği için bir süre önce görevden alınmıştı. Bakanlık “takdir hakkını” kullanmış ve Akyürek’i başka bir göreve vermişti.

Mahkeme, Bakanlığın başka bir gerekçe göstermediği ve sadece “ takdir hakkı” da gerekçe sayılamayacağı için, görevine dönmesi kararını verdi.

Mahkemenin kararını tartışmıyorum, ancak kamuoyunda, Hrant Dink cinayetinde sorumluluk payı  bulunduğu konusunda genel bir kanaatin oluştuğu, Bakanlığın iki defa görevden almak istediğini açıkladığı birinin şimdi nasıl “yararlı” olabileceğini soruyorum.

Hem de, “İstihbarat Daire Başkanlığı” gibi, son derece önemli ve duyarlı bir görevde bulunan, ancak Bakanlığın-kamuoyunun güvenini kaybetmiş bir memurdan nasıl verim alınabilir ki...

Düşünebiliyor musunuz, Bakan onu görmek dahi istemiyor... Medyada görevini doğru yapamadağına dair yazılar yazılıyor ve Emniyet Müdürlüğünün İstihbaratı, mahkeme kararıyla bu kişiye veriliyor.

Olacak şey mi bu?

Akyürek  çok iyi bir istihbaratçı, çok sorumlu bir polis olabilir. Kişiliği ve yetenekleri de mutlaka mükemmeldir, ancak şu veya bu nedenle  yaralanmıştır. Sıcağı sıcağına, göze sokarcasına  sınıfta kaldığı bir işin başına getirilmemelidir.

Doğru dürüst işleyen demokrasilerde, nice bakanlar, valiler veya müdürler hiç suçları bulunmasa dahi, kendi sorumluluk alanında çalışan kişilerin hatalarının kurbanı olmuş ve istifa etmek zorunda kalmışlardır.

T.C. Devleti hala, Hrant Dink cinayetindeki suçunu kabullenmiyor. Hala, ihmaller dizisini görmek istemiyor. Bu da yetmiyormuş gibi, yaranın üstüne acı sos döker gibi Akyürek’ı eski görevine iade ediyor.

Bu, hem sisteme, hem kamuoyu vicdanına, hem de Akyürek’e kötülük etmekten başka birşey değildir.