×
İlk 21 dakikada ‘VAR’ iki golü yok etti. ‘VAR’ın kararları doğru ama iki golde futboldan toplam 4 dakika gitti. Ben kişisel olarak ‘VAR’ın futbolda gerçek adaleti getirmeyeceğine inananlardanım. Diego Simeone, “Topa sahip olmak maçı kazanmanın tek yolu değildir. Ben güçlü ve amaca yönelik atakları severim” der. Dün Beşiktaş’a topu verip, rakibi kendi sahasında karşılayan Kasımpaşa, güçlü ve ani kontrataklar yapan takımdı. 33 golle ligin en golcü ekibi olan Kasımpaşa’nın üst düzey bir takım olduğunu kimse söyleyemez. İşte bu takımlar onlara hücum ettiğinizde daha da tehlikelidir. Güneş bunun tedbirini dün alamadı.
Kendi oyununu oynayan, rakibi istediği futbola çeken Kasımpaşa maçı hakkıyla aldı. İki ofansif takımın maçında, hücum ederken de rakip ataları karşılarken de Kasımpaşa, Beşiktaş’tan çok iyiydi. Maçın ilk yarısını 5-1 önde bitirebilirlerdi. Klasik set oyununu deneyerek,bildik ama etkisiz varyasyonlarla gol arayan Beşiktaş’ın yanında Paşa, hızlı, şaşırtan ve daha gerçekçi idi gol yollarında. Koita, Diagne ve her yerde gezen Trezeguet, ortada Sadiku ve Pavelka, ilk yarı top göstermedi Beşiktaş’a.
İkinci yarı Trabzon maçının tekrarı mı olacak, Beşiktaş maçı 2-0’dan çevirecek mi diye düşünenler, 51. dakikada Pektemek’in golüyle ümitlendiler. Kasımpaşa hızlı oyunda, kontrada Beşiktaş’tan çok daha iyiydi. Babel’in santrfora, Medel’in stopere geçmesi hiçbir şeyi değiştirmedi. 60’ta Atiba ve 70’te Babel golleri kaçırınca Kasımpaşa sahne aldı ve maçı 4 golle bitirdi. Bu yıl Kartal kupada hiç yoktu, Avrupa’da ve ligde de yeni yılı görmeden bitişini ilan etti.
GÜNEŞ ORMAN'A KÜS MÜ?
Art arda, 9 hayati oyuncusu satılan Güneş küs mü başkan Orman’a? Devre arası Riva yolcusu mu yoksa? Bu nasıl Beşiktaş? Fizik kondisyon, konsantrasyon sıfır. Seyrettiren Beşiktaş’tan, rakibi seyreden bir Beşiktaş’a döndü takım. Q7 ile başlamamamak, korktuğu hissini veren orta saha ile çıkmak, Lens gibi istikrarsız bir isme umut bağlamak ve klişe oyunda ısrar, Güneş’in yaptığı işler değildi.
MAÇIN ADAMI: DİAGNE
Son 3 maçını kazanan, ofansif futbol oynayan, yaratıcı elemanları olan Trabzon’a karşı; geri dönüşlerde zorlanan, yan top sıkıntı olan Beşiktaş kenar ortalardan bir gol daha yedi ve sayısız pozisyon verdi kendi evinde...İlk 15 dakika Trabzon’un, 15-45 arası Beşiktaş’ın dominant olduğu maçın, ilk yarısı kapanırken Güven’in kaleciyle karşı karşıya kaldığı ve kaçırdığı golün sonrasında dönen topta, Sosa’nın sağdan yaptığı ortada Rodallega golü atınca Beşiktaş için herkes zorlu bir ikinci yarı bekledi.
İkinci devrenin başında, 10 dakikada iki yüzde 100 golü Güven ve Ljajiç’le kaçırırsan, maçta fazla kırılma anı aramaya gerek yok. Hem Beşiktaş hem Trabzon çok pozisyon buldu. İkinci yarı çok tempolu ve ofansif anlayış, takımların arka alanlarında büyük boşluklar bırakmasına ve her iki takımın gol adamlarının rakip ceza sahasında pozisyon bulmasına neden oldu.
Son yılların belki de en çok gol pozisyonunun yaşandığı bir maçtı. Güven, Dorukhan, Ljajiç, Vida, Lens, Caner, Trabzon’da Yusuf, Onazi, Sosa ile çok net gol pozisyonları değerlendirilemedi. Ama iki kalecinin de hakkını yemeyelim. Beşiktaş, kalesinde gördüğü son 10 golün 8.’sini de dün duran toptan yedi. Orta alan ve savunmada çok ciddi ve komik hatalar ile top kayıpları yaptı. Ljajiç iyiydi ama takımın lideri yoktu.
Trabzon, arka arkaya 4. maçta galibiyeti uzatmalarda kaçırdı. 4 altyapı oyuncusu, 2-0’ın rehaveti ile “Kazandım” dediği anda maçta 1 puana ortak oldu Trabzonspor...
Sonuçta, Beşiktaş sürekli dağıtılan ve yenilenmeyen kadrosuyla bu ligde şampiyonluğu zor götürecek görünüyor. O nedenle 36’lık Atibaların, 35’lik Quaresmaların ve Loveların, ayrıca yaş haddini geçip veteranlığa dönenlerin devre arasında mı olur mevsim sonunda mı gönderilmesi ve Dorukhanların, Güvenlerin sayısının artırılması şart... Beşiktaş bu şekilde yola devam edemez.
“AL-al dönemi bitti, sat-sat dönemi başladı” derken Fikret Orman, satışların Beşiktaş’ı nereye götüreceğini bilmiyor olamazdı. Marcelo, Gomez, Sosa, Aboubakar, Cenk, Talisca, Fabri, Toşiç, Negredo satıldıktan veya gönderildikten sonra; dün maça başlarken de Gökhan, Caner, Pepe, Oğuzhan, Tolgay, Love, Mustafa da sahada yokken, başkan ne düşünüyordu acaba?
Geçen yıl Şampiyonlar Ligi’nin tozunu atan Beşiktaş, Avrupa Ligi’nde 4. sınıf takımların ardından kupaya kendi evindeki yenilgiyle veda ederken, temel neden yerine koymadan yapılan yanlış satış felsefesiydi.
Savunmada Serdar, orta sahada Fernando, Donk, Ndiaye, Belhanda, Emre, hücumda Sinan Gümüş gibi takım omurgasının temel isimleri yoksa ve kenarda motivasyon ustası Terim locada oturuyorsa bu takım, hem psikolojik hem fizyolojik bakımdan eksiktir. Ama öte yandan 14 maçta tek galibiyetini Fenerbahçe önünde alan ligin dibindeki Rize’ye karşı Galatasaray, yedekleriyle bile aslan olmalıydı.
İki beki Mariano ve Nagatomo uçar giderken, önlerindeki iki kenar adam Onyekuru ve Rodrigues sürekli rakip ceza sahasına girerken, onları topla buluşturacak adam Selçuk idi. Selçuk dün korner atmaktan yoruldu, pas trafiğinde etkili oldu ama rakibi kenarlara taşıma durumunda olan Eren ve rakibi şaşırtma durumunda olan Muğdat, ilk yarı pek etkili değildi. Zaten Feghouli yeteneği müthiş veteran bir oyuncu. Hep tribünlere ve paraya oynuyor. Dün geceki performansı geldiği günden bu yana Türkiye performansının üstündeydi. Son 6 lig maçında sadece 1 galibiyet alıp zirvenin 6 puan gerisine düşmek Terim takımları için kabul edilebilir bir şey değil. Yani bu maç mutlak kazanılmalıydı. Maçın başında 2. dakikada önemli bir gol pozisyonuna Vedat Muriç bence ofsayt değildi. Rize itiraz etmedi, hakem devam dedi, VAR da devreye girmedi ve bir pozisyon böyle kayboldu.
CENGİZ VE TERİM
Mourinho, sportif direktör Valdano’yu kast ederek, “Eğer 1 numara ile konuşabiliyorsam, neden bir başkasıyla konuşayım?” derken, Galatasaray kulislerinde başkan Mustafa Cengiz’in Terim’e danıştığı ve bilgi aldığı, onu yarının başkanı olarak gördüğü konuşuluyor medyada. “Terim aldığı 10 maçlık ceza süresinde hem takımı hem kulübü yönetiyor” düşüncesi tüm Galatasaraylılar’da genel kanı.
RİZESPOR PUAN ALMAYI HAK ETTİ
İkinci yarıda Galatasaray’ın iki çabuk adamı Onyekuru ve Rodrigues’in performansları düşüşe geçince Rize oyuna asılmaya başladı. Selçuk ve Feghouli’nin de yorulmasıyla Rize tehlikeli gol atakları yapmaya başladı. Önce Aminu Umar golü buldu. Sonra Muriç’in şutu auta gitti. Ve 72’de Rize’nin bir golü kaleciye faul yapıldığı gerekçesiyle hakem tarafından iptal edildi. Son 20 dakikada sahnede Maicon’un oyuna girmesi, Mariano’nun orta sahaya gelmesi, Linnes’in sağdan bindirmeleri değil, Rize vardı. Ve son dakikalarda attığı golle Rize bu maçtan hak ettiği puanı aldı.
MAÇIN ADAMI: AMİNU
İki kol var hakemin görmediği... Eren’in ve Onyekuru’nun kolları... Birinde Beşiktaş lehine penaltı, diğerinde G.Saray lehine verilen ve iptal edilen bir diğer penaltı kararı. Bu kararları hakem değil, VAR verdi. Ve VAR’ın kararları doğruydu. Sonuçta VAR kararıyla üç puan Beşiktaş’ın oldu.
Cuma sabahının ilk dakikaları içinde 2-0 gerideki Beşiktaş’a Norveç’te 3-2’lik galibiyeti getiren baş oyuncu Lens ve onun yanında Oğuzhan, Atiba, Love yedekti. Ankaragücü maçında vitrine çıkan Güven, Dorukhan, Pektemek sahadaydı. Böyle bir derbi maçında tanıdığımız Şenol Güneş’in alacağı türden bir risk değildi bu. Terim de cezalı ve sakat dolu eksik kadrosunun etkisiyle bir başka risk modeliyle, 3-4-3 ile oyuna başladı. G.Saray’da Ozan-Maicon-Ahmet’li üçlü savunma ile önlerindeki Selçuk-Fernando ikilisiyle bu sistem nasıl yürüyecekti? Ön libero özelliklerine sahip bu ikilide Selçuk yavaşlamış, Fernando yerini şaşıran bir görüntüdeydi.
Beşiktaş maça çok tempolu, rakip alanda presle başladı ve oyunu kontrolü altına aldı. Hem baskı hem pas oyununda G.Saray’a üstünlük sağladılar. İlk yarı G.Saray’ın Beşiktaş kalesine 3 şut denemesi yapıp kaleyi bir kez olsun bulamamasının nedeni ilk 35 dakika rakip kaleye yaklaşamamasıydı. 33’te Ozan’ın direkten dönen topu bu devrede tek pozisyonuydu.
İkinci yarı Güven’in yerine Atiba’nın girişi, Pektemek’in merkeze, Ljajic’in sol kenara gelişi Beşiktaş’ın etkisini azalttı. G.Saray oyunu domine etmeye başladı. İkinci yarı oyunun hakimi G.Saray’dı. Beşiktaş son çeyrekte Lens ve Love’ı oyuna alarak topu rakip yarı sahasında tutma niyetindeydi. G.Saray 84’te Ömer, 88’de Maicon’la değil beraberliği, galibiyeti bile bulabilirdi. Futbol bir takım oyunu... Uzatma dakikalarında iki bencil Beşiktaşlı, Caner ve Quaresma sıfıra yakın yerden kale sahasında bekleyen Love’a pas atabilseler Beşiktaş maçtan 3-0 galip de ayrılabilirdi.
İYİ OYNADI, ŞANSLA GOL ATTI
Adem Ljajic frikiklerde usta... 16. dakikada kullandığı serbest vuruşta top barajdaki Eren’in kolundan dönerken devreye giren VAR, hakemin vermediği penaltıyı verdi. Penaltıda Ljajic çok sert vurmasının ve Muslera’nın ters köşeye gitmesinin artısıyla kalenin göbeğine vurdu ve penaltıyı şansıyla gole çevirdi. Yine de dün Pektemek’le birlikte Beşiktaş’ın en etkili iki oyuncusundan biriydi.
Ben Başakşehir teknik adam ve futbolcularının şampiyon olabileceklerine inandıklarını sanmıyorum. İlk yarı sahada olmayan, kişiliksiz bir futbol sergileyen Başakşehir ikinci yarı âdeta Sivas ceza sahasından çıkmadı.
Yalnız ligimizin değil Avrupa’nın en yaşlı oyuncularından Emre Belözoğlu’yla bu kadar maç eksiği varken oyuna başlamak çok kişiyi şaşırttı. Sivas’ta ilk yarı Muhammet ve Robinho rakip alanda baskı yaparken Emre ve Mahmut’un etkisiz oyunlarıyla ev sahibi ekip merkezi kullanamadı. Kaleci Tolgahan da iki mutlak golü kurtarıp, maça damga vurdu. Sonuçta Başakşehir toplam 755 pas denediği, rakip ceza alanında 60 kez topla buluştuğu maçı ilk yarıdaki kişiliksiz futboluyla kaybetti.
Hem var hem yok. Dünkü karşılaşmayı 5-6 farklı skorla da kazanabilirlerdi. Başta kaleci Harun direndi Trabzonspor’a... Sahadaki diğer 10 Fenerbahçeli futbolcu, sanki başka takımlardan 1 maçlığına toplanmış futbolcular grubuydu. Bu arada Trabzonspor, 2-0’a getirdiği maçı, son 10 dakikada berabere de bitirebilirdi. Karşılaşma boyu müthiş performans gösteren Trabzonspor takımının görüntüsüne yakışmadı bu son 10 dakika...
Fenerbahçe’nin UEFA Avrupa Ligi’nde Dinamo Zagreb’den 4 gol yediği mücadelenin sonrasında bu sütunlarda yazmıştım; “Damien Comolli ve Phillip Cocu hemen, birlikte yollanmalı” diye... Phillip Cocu, Damien Comolli’nin yarattığı kifayetsiz kadroyu bir yere taşıyamazdı ve gitti. Erwin Koeman’ın da sonu aynen Phillip Cocu gibi olacak. Fenerbahçe böyle mahkum oynayamaz. Fenerbahçe böyle sahada kişiliksiz dolaşan futbolcuların takımı da olamaz. Hesap, Comolli ile görülmeli ve bileti derhal kesilmeli. Evkur Yeni Malatyaspor’dan 1 maç öncesinde 5 gol yiyen ve 18 maçtır Fenerbahçe’yi yenemeyen Trabzonspor, çok tempolu ve baskılı başladığı 90 dakikayı, son 10 dakika hariç aynı biçimde sürdürdü. Yusuf Yazıcı’nın şut bombardımanları, bek Novak’ın gol bindirmeleri, kaleci Harun’un penaltı dahil büyük kurtarışları, Rodallega’nın garip penaltısına bakarak geçen maçın temel noktası; “Fenerbahçe’nin ruhsuz ve kişiliksiz futboluydu” demiyorum... Sahadaki duruşuydu.
MERAK EDİYORUM
Uğurcan, Hüseyin, Abdülkadir ve Yusuf gibi altyapıdan yetişen 4 oyuncuyla başlama cesaretini Karaman’ın; kadro dışı-cezalı-sakatların yokluğundan mı, yoksa gençlere güvenini ortaya koyma cesaretinden ötürü mü gösterdiğini bilmek isterim. 30’a yakın gol hamlesi yapan bir takımın, 10 üzerinde şut atan ekibin, bu denli konsantrasyonuna saygı duyulmalı.
TEK ÇARE YENİ BİR TEKNİK HEYET
Fenerbahçe 4-4-2 oynayamaz. Rakibinin orta saha zafiyetini görüp zengin bir madene dalan Trabzon, dün kazandıkça kazandı. Sayısız gol pozisyonu vardı ama atak bitirmedeki zafiyetleri farkın büyümemesine neden oldu. 18 maçtır yenilmediği bir takım önünde bu kadar mahkum olmak ve 18 maçta verdiği gol pozisyonuna yakın pozisyonu dün Trabzon’a vermek, ancak Comolli’nin yarattığı teknik ekip ve futbolcu grubunun marifetiyle olabilirdi. Yusuf Yazıcı ve kaleci Harun, iki takım adına gecenin en etkili isimleriydi. Trabzonlu Novak ve Jose Sosa da, iki nefis gole imza koymayı başardı. Fenerbahçe’nin Koeman ile beraber aldığı skorların camiaya umut verdiğini kabul ediyorum. Ama o karşılaşmalarda da ortaya konulan futbol, aslında bir bakıma bugünlerin habercisiydi. Ben artık sıranın sportif direktör Damien Comolli’ye geldiğini düşünüyorum. Fenerbahçeli futbolculara, yetersiz ve kifayetsiz bu kadronun başına bir dokunuş yapacak yeni bir teknik heyetin gelmesi gerektiği inancındayım.
·
3. dakikada öne geçen, 85 dakika 11’e 10, 30 dakika da 11’e 9 oynayan bir takım karşısında Beşiktaş, bu performansın üstünde olmalı. Pepe, Babel, Tolgay, Ljajic ve Lens’in yokluğu da, 9 kişiye karşı bu dinginliğin, bu tükenmişliğin bahanesi olamaz. Maçı Beşiktaş mı kazandı, Rize mi kaybetti, karar veremiyorum. Şampiyonlar Ligi’nde Galtasaray-Real Madrid maçında sağdan yapılan ortaya sırtı kaleye dönük topukla ağlara yollayan Drogba’nın yaptığını Pektemek yaptı. Transferin son günü neredeyse bedavaya verilecek, Güneş’in ilk 11’de ilk kez şans verdiği Pektemek için “Drogba gibi mübarek” demek lazım. Orhan Veli şiiriyle, yolun yarısına gelmiş Q7, ayakları kadar beynini, sorumluluk duygusunu artırabilse... Yaptığı 3 nefis asist, kaçırdığı 1 penaltı sonrasında sorumsuzca gördüğü sarı kart onun gecesine gölge düşürdü.
VAR
VAR, artık Beşiktaş’a da var. Maç başında Rizesporlu Orhan’ın kırmızı kartında 59. dakikada yapılan penaltıda, kararları hakem Bülent Yıldırım vermedi, VAR verdi. Ağlamaya gerek yok. ‘VAR’ her zaman VAR.
Futbola olan inancını kaybetmeyen Pektemek, tam tersini yaşayan Oğuzhan, klası kadar egosu da yüksek olan Quaresma, oynadıkça kendine olan güveni artacak olan Love, Beşiktaş adına masaya yatırılması gereken konular. Ama Beşiktaş, Pektemekler’den genç Güvenler’den Dorukhanlar’dan daha çok faydalanmalı. Güneş, yaşlı kadroyu gençlerle takviye etmeli.
Hafta içinde başkan Ahmet Ağaoğlu tüm Trabzon’un maça gelmesini isteyip “Evlerde elektrik olmayacak, tek ışık Akyazı’dan doğacak” derken, kazanırsa liderin üç puan gerisinde olacak olan Trabzonspor’un seyircisini ikna edemedi. Tribünler Trabzon için bu tarihi fırsat maçında bile dolmadı.
O tarihlerin Trabzon’u ile bu Trabzon’un arasında çok fark var. “Yapılırken heyecan duyulmayan iş başarılmaz” der Emerson. F.Bahçe’nin çektiği bu yıl takım olamama, oyuncuların birbirini anlayamama ve aynı hedefe odaklanamama sıkıntısını Trabzonspor birkaç yıldır çekiyor. Çok toplama, yıldızı olmayan ruhsuz takım görüntüsünü Ünal Hoca da toparlayamamış.
Ünlü İngiliz hoca Terry Venables, “Futbol basit oyundur. Onu karmaşık hale getiren futbolculardır” derken, bir Japon atasözü de “Bin askeri bulabilirsin ama bir generali bulamayabilirsin” der. Hubocan-Uğur-Durica’yı yollayıp Toure ve Hosseini’yi stoper yapmak, Milli Takım’da oynayan Yusuf Yazıcı’yı Olcay Şahan’ı ve de Milan’da forma giymiş Kucka’yı yedekler arasında oturtmak ne mana anlamadım.
Mehmet Özdilek’in daha yeni geldiği Erzurum’da ne yıldızı Trabzon’dan fazla ne de bütçesi ama bulduğu adamlarla yarattığı takım ruhu parmak ısırtıyor. Sunu, Emrah, Taylan ve emektar Egemen... Bravo Mehmet Özdilek’e...
İKİ KAYIP
Rodallega bu Süper Lig’de girdiği çok zor pozisyonlarda sayısız gole ulaştı. Dün akşam şanslı gününde değildi. Burak Yılmaz da futbolunu unutma dönemine girenlerden... Sabahın 6’sında dostuna şehadet iyi de dün akşamki maçın kasetini bir izlese ve nereye gittiğini görse daha iyi olur...