Ömer Uluç Ahu Tuğba’nın resmini neden yaptı

Hem sinemada hem toplumda bir karşılığı, temsil ettiği şeyler vardı Ahu Tuğba’nın.

Çağdaş Türk sanatının büyük ustası Ömer Uluç, dönemin magazin değerleri üzerine yaptığı çalışmalarında en önemli yeri ona vermiş ve büyük boy bir resmini yapmıştı.

Arif Keskiner’in anılarında tablonun ünlü Çiçek Bar’da da bir süre sergilendiğini okumuştum.

Ömer Uluç’un eşi, yazar Vivet Kanetti sosyal medya hesabı Instagram’da Ahu Tuğba’ya veda mesajında yazınca hatırladım tabloyu.

Kanetti, o kısacık mesajında dönemin ruhunu ve Ahu Tuğba’nın temsil ettiği yeri çok güzel anlatıyor. Tabii Ömer Uluç’un özel anlam yüklediği ve ayrılmaya yanaşmadığı, birçok sergisinde, kitabında yer verdiği Ahu Tuğba resmini neden yaptığını da açıklayarak...

İşte o mesaj ve Ahu Tuğba’ya en güzel veda yazısı:

SERT GÜNLERİN İKONU ORGANİK FEMİNİST

“80’ler başı İstanbul’un bazı mahallelerinde, bazı saatlerde biraz da Bob Fosse’nin Cabaret filmi havası eserdi. Her gün sokaklarda cinayetler, tutuklamalar, yasaklar, sıkıyönetim ve nihayetinde darbe. Tüm bu süreçte yazarlar, henüz çulsuz gezen tüm sanatçılar, ekmek parası uğruna kapağı reklamcılığa veya gazetelere atmış şairler, gazeteciler, azıcık nefesi, hafiflemeyi gece kabarelerinde bulurlardı. Harbiye’deki tıklım tıklım dolan Günay’da Amerikalı cazcılar da sahne alırdı, Leman Sam gencecik bir vokalistti. Küçük burjuva aileler can korkusundan sinemaya tiyatroya gitmeyi toptan kesmiş, Yeşilçam’ın sultanları devri böylece sert kapanmıştı.

O yıllar korkusuzca ortaya çıkmak, şov sektöründe çalışmak için çok daha asi, neredeyse ‘organik feminist’ olmak gerekiyordu ve Ahu Tuğba o sert günlerin bir ikonu oldu. Sadece çarpıcı, vahşi güzelliğiyle değil, tüm duruşuyla, özgür sözüyle, ekonomik bağımsızlığıyla, defalarca boşanıp evlenmesiyle (efsaneye göre 10 kez), mizahıyla, kültürüyle, erkeklerle eşit diyaloğuyla da bir ikon.

O dönemin yeni star kadınları, özgür ruhlarıyla, Yalçın Küçük’ün ‘bir erkekle 30 yıl evlenmeden yaşadıkları için’ Yeşilçam’ın eski starlarını kutsayıp alkışlamasını da bir anda gülünç, rüküş kıldılar.

O günlerin sadece Cabaret filmi havasını değil, magazin basınının tamamen Türkiye’ye has estetiğini de kendi yorumundan geçirmek istemişti Ömer.”

Ömer Uluç

EĞİTİM VE ELEŞTİRİ ŞART

CEM Yılmaz son sahne gösterisi CMXXIV’ün yeni sezon açılışı için önceki akşam Zorlu PSM sahnesindeydi.

Gece, Darüşşafaka Cemiyeti’nin ‘Eğitimde Fırsat Eşitliği’ kampanyası yararına düzenlenmişti.

Zorlu, salon desteği vermiş, DDF adına Esra Ekmekçi organizasyonu üstlenmişti.

Salonun ön sıraları önde gelen sanat takipçisi ve yardımsever iş insanları tarafından doldurulmuştu.

Cem Yılmaz da biletleri günler öncesinden tükenen bağış gösterisinin tüm gelirini, Darüşşafaka Eğitim Kurumları’nda okuyan 1000’i aşkın annesi veya babası hayatta olmayan, maddi olanakları yetersiz, başarılı öğrencinin eğitimi için bağışladı.

Doğal olarak bağış kampanyasıyla ilgili esprilerle başladı gösterisine.

CMXXIV’ün prömiyerini izleyip eleştiren Ertuğrul Özkök’e sitem etti ve salonda bulunan Özlem Gürses’e takıldı sık sık.

İlk gösterilerin aksaklıkları olabileceğini ve bunun da hoş görülmesi gerektiğini söyledi.

Ben ilk kez izledim gösteriyi ve özellikle gündeme dair ‘suya sabuna dokunan’ esprileri çok zekiceydi.

Prömiyeri izlemiş olanlardan konuştuklarım da bu kez çok beğendikleri söylediler. ‘Çok daha iyiydi’ dediler.

Ne kadar alınsak da eleştiri daha iyiye varmak için gerekiyor demek ki.

ZİYARETÇİ REKORU

İSTANBUL yeni sanat sezonuna baş döndürücü bir hızla başladı. Müzelerde dünyaca ünlü sanatçıların yeni açılan sergilerine İstanbul Kültür Yolu Festivali’nin Picasso’dan Da Vinci’ye, Frida’dan Andy Warhol’a, Salgado’dan Refik Anadol’a uzanan sergileri eklendi. Mustafa Taviloğlu’nun koleksiyonu yedi ayrı mekânda ziyaretçiyle buluşurken Türk ve yabancı sanatçıların eserlerini bir araya getiren 212 Photography Istanbul bambaşka bir görsel şölen sunuyor.

İstanbul Modern’de de eylül ayında ziyaretçi sayısı rekor bir seviyeye, 85 bin kişiye ulaştı. Sanatseverler, 6 Eylül’de açılan Japon sanatçı Chiharu Shiota’nın sergisi başta olmak üzere Olafur Eliasson ve Ozan Sağdıç’ın sergilerine de büyük ilgi gösterdi.