Eski aşkımı yeni sevgilisiyle gördüm

Güzin Abla, bu ara düşünce gücünü çok iyi kullanıyorum sanırım... Mesela bir arkadaşım arıyor, “hiç erkek arkadaşımı görüyor musun bu aralar?” diyor; hop beni aradığı günün akşamı o arkadaşıyla karşılaşıyoruz. İşte yine böyle bir tesadüf sonucu eski sevgilimle denk geldim, gelmeseydim iyiydi ama dünya küçük. Konserdeydim, alanda binlerce kişi vardı... Onu görmem çok düşük bir olasılıktı. Sahnede Manga grubu vardı, “Cevapsız Sorular” şarkısını söylüyordu. Bilmem duydunuz mu? Sözlerini yazmak istedim. Ayrılan sevgililere çok uygun:
“Birden ay ışığını kesti
Bir de sen çok değiştin
Yaşananlar hiç yaşanmamış gibi
Söylenenler hiç söylenmemiş gibi
Bir de sen karşıma geçtin
Başka biri var, biri var dedin
İnanamadım bittiğine, inanamadım gittiğine
Ne sen baktın ardına ne ben
Hep ayrı yollarda yürüdük
Sustu bu gece, karardı yine ay
Kaldı geriye cevapsız sorular
Uyandığında onu ilk kim görecek?
Bıraktığım düşü kim büyütecek?”
İçimden eski sevgilimi öyle bir geçirmişim ki, Manga şarkıyı söylerken kafamı bir çevirdim; karşımda o...
Tamam bitmiş gitmiş bir ilişki ama görünce bazı şeyler depreşiyor, bir de yanında bir hatun varsa of!
Onu öyle görmek var ya, çok kötü ediyor insanı. Hele bir de kızı koklayıp öpmesi ve sizin buna şahit olmanız...
Donup kalıyorsunuz öylece izliyorsunuz. Gözünüzden yaşlar dökülmesine arkadaşınız izin vermiyor. Her şey bitmiş olsa bile onu öyle görmek acı veriyor.
Tüm bu yazıyı okuyanlara tavsiyem, bir erkek için sakın oturup ağlamayın, üzülmeyin, çünkü değmediğini kendi gözlerimle gördüm. Tamam, çok acı verdi ama şöyle bakıyorsunuz bunun için miymiş döktüğüm gözyaşları? O çoktan başka bir göğüs bulmuş başını yaslayacak. Gününü gün ediyormuş meğer. Her ne olursa olsun, bu dünyada kaçamayacağımız ölüm var, bunu unutmayın dostlar.
◊ Rumuz: Albatros


YANIT
Uzun zamandır senin mektubun kadar ilginç, içten, yürekten yazılmış bir mektup almamıştım... Evet, canım kızım, hiçbir şeye değmiyor, inan bana. Hayat çok kısa ve insan yaşamını böyle ucuz acılarla kahretmemeli.
Sevmek güzel ama, sevildiğin sürece...
Belki bize küçük yaştan itibaren bencil olmamayı öğretti büyüklerimiz ama sanırım biz bunu yanlış anladık.
Sevdiğimiz zaman sonuna kadar fedakarlık ettik..
Oysa hayatta biraz da bencil olmak gerekiyor. İşte bak erkekler hemen bir başka kollara kayıveriyorlar kolaylıkla. O senin kadar acı çekiyor mu, hiç sanmıyorum. Sen de öyle davranmalısın.
Gözyaşlarına değer mi, uykusuz gecelerine değer mi?
Hayır. O zaman atlatacaksın, bencil olup kendin için yaşamayı öğrenerek atlatacaksın. Belki bundan sonra beraber olduğun adam bu durumdan biraz etkilenecek...
Çünkü öncekine davrandığın gibi davranmayacaksın ona, daha çok beklentilerin olacak. Ama artık kendini sevmeyi ve üzülmemeyi öğreneceksin...