Babam sevgilimle evlenmemi istemiyor

27 yaşındayım. Instagram'da bir adamla tanıştım. “İnternette bulduğun yolda bırakır” diye düşünenlerdendim. Onu tanıyana kadar...
1-2 ay sadece mesajlaştık. Gün geçtikçe daha çok merak edip tanımak istedim. 3-4 ay kadar da telefonlaştık.
Sonra buluştuk. Bir görseniz, birbirimizi yıllardır tanıyor gibiydik. Zaten bu tanışıklık hissi sesini duyduğumda başlamıştı.
Sevgili olduğumuzun 5'inci ayında artık onu aileden biriyle tanıştırmak istedim. İş ciddiye gidiyordu. Ancak anneme söylesem dinlemeden babama söyleyecekti. Onu babamın karşısına çıkarmak için daha erken. Bir de Instagram’dan tanışmışım... O başka şehirde, ben başka şehirde.
Bu yüzden bana destekçi lazımdı. O da olsa olsa okumuş, severek evlenmiş, halden anlayan birisi olmalıydı. Halama söyledim.
Söylemez olaydım. Neler neler dedi. Üstelik babama da yetiştirdi. Babam patlamaya hazır barut fıçısı oldu.
Babam, “Memur değil, bir şey değil. Tutmuş bir de ta bilmem nereden bulmuşsun. Olmaz bu iş” dedi.
Görüştüğüm kişi “Bu öyle olmaz, gelip babanlarla tanışayım” dedi. Babamın benimle konuşmasından 5 gün sonra sevdiğim adam tanışmaya tek başına geldi. Babamı ikna edemedik. Babama “Aileleri bir araya getirelim, belki anlaşırsınız” dedim, “gelsinler” dedi. Öncesinde babam halamı çağırdı, işler yine sarpa sardı.
Neredeyse 1 senedir rızalarını almak için uğraşıyorum. Ama artık yıldım. “Hiçbir şey istemiyorum sadece evden gelinlikle çıkayım” dedim.
Babam, “Gidersen git, buraya geri gelemezsin” diyor.
Şu an hiç kimseden ses çıkmıyor. Hepsi hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Kaçmak asla istemiyorum.
Sevdiğimden de vazgeçemiyorum. Ne yapabilirim? Lütfen, yardım edin.
◊ Rumuz: Çıkış yolu

YANIT

Sevgili kızım, bana sorarsan çok acele etmişsin. “Sevgili olalı 5 ay oldu” diyorsun, tanışalı da 1 yıl olmuş sanırım. Artık bu işi ciddiye almak gerektiğini düşünüyorsun.
Birini tanımak için bu süre yeterli mi? Hele hele Instagram’dan tanıdığın ve uzakta oturan, sık sık görüşme imkanı bulamadığın biriyse bu.
Benim bu internet aşkları konusundaki tepkimi biliyorsundur.
Bu tür arkadaşlıkların ciddiyetine asla inanmam...
Sen de eskiden böyle düşünüyormuşsun.
Ama bu genç adam nasılsa senin bu düşüncelerini yıkabilmiş.
Ona güvenmişsin, inanmışsın. Bir anlamda büyük bir cesaret gösterip, babanın karşısına tek başına çıkması da onun ciddiyetini ve sana verdiği değeri gösteriyor. Ancak yine de dikkatli olmalısın.
Şimdi ailesiyle geleceklerse, bu görüşme gerçekten çok önemli. Keşke onları daha önceden sen tanısaydın. Ailenden önce onlarla tanışıp, nasıl insanlar olduklarını bir görebilseydin.
Böylece uyum sağlayıp sağlayamayacaklarını az çok anlayabilirdin.
Hiç değilse hazırlıklı olurdun. Annenle bu konuda bir anlaşma yapabilirdin, ondan destek alırdın.
Sanırım şimdi sen de onlarla ilk kez karşılaşacaksın. Ne onların sizin bu beraberliğiniz karşısında nasıl bir tepki duyduklarını biliyorsun, ne de seninkilerin onlara karşı nasıl bir tutum sergileyecekleri hakkında en ufak bir fikrin var.
Ama artık yapacak bir şey yok, sevgili kızım...
Sevdiğin gencin ailesinin olumlu bir yaklaşımla geleceklerini, sizinkiler karşısında çok düzgün ve güvenilir bir izlenim bırakacaklarını düşünmeye çalış. Bu babanın da tutumunu değiştirebilir.
Biliyorsun babalar kızlarını kolay kolay vermek istemezler.