Güzin Abla

Eşim evi terk etti. Gece akrabalarının yanında kaldı ve beni herkese karşı küçük düşürdü. Ne yapacağımı bilmediğimi bir dönemdeyim...

Eşimle 2 yıla yakın süredir evliyiz. Ben 23 yaşında genç bir kadınım.
Eşim aileci bir insan.
Annesinin bir sözüyle eve gelmediği zamanlar oldu. Benden gizli tayinini ailesinin oturduğu semte çekmişti, bu yüzden tartışmalar yaşadık.
Ona başka bir şehre taşınmayı da teklif ettim, kabul etmedi.
Bir gün eşim evi terk etti, gece akrabalarının yanında kaldı ve beni herkese karşı küçük düşürdü.
Sabahlara kadar ağlayarak pencere kenarında bekledim, fakat gelmedi.
Sonra bana eşyalarımı alıp ailemin yanına gitmemi söyledi. Hakaretleri, küfürleri anlatmıyorum bile...

Eşim, işyerindeki genç bir kıza âşık olmuş. Kıza şiirler yazmış ve ona vermiş. Bunları öğrendiğimde ne yapacağımı bilemedim...

39 yaşında, 3 çocuk annesiyim ve Almanya’da doğup büyüdüm. 2004’de Türkiye’deki amcamın oğluyla evlendim.
Eşimin saflığına ve kalbinin tertemiz olmasına hayran kaldım ama yanılmışım. 2019’da beni şüphelendiren olaylar başladı.
YouTube’u çok severdi ve sevdiği şarkıları kayıt ederdi.
Her gün bir mani veya şiir yazardı oraya.
Misal “Ceylan gözlüm aklımdasın” veya “geceler çok uzun seni düşünmekten uyuyamıyorum” gibi... “Bunlar neyin nesi” diye sorardım. Bana cevabı şöyle olurdu: “Şiir bunlar, sevdiğim sözleri yazıyorum. Bunda ne var seni rahatsız edecek.” Bir gün telefonunda İkizler burcu kadınını araştırdığını gördüm. Oysa ben Kova burcuyum. Bir başka gün, bir şarkıya yorum yapmış ama ben bir anlam veremedim.
Ardından sahte hesap oluşturdum ve bu yoruma cevap verdim. Yazışmaya başladık. Tabii ki eşim, benim olduğumu bilmiyordu. Hep birisinden bahsediyordu. Onu ne kadar çok sevdiğini anlatıyordu.
Neyse ki sonunda anladım ki bu kız işyerinde bulunuyor.

Eşimin beni aldattığını düşünüyorum. Boşanmaya da karar verdik. Fakat annesi ayrılmamıza karşı çıkıyor. Sanki benden bir şeyler gizliyorlar.

7 yıllık evliyim, fakat eşimle iletişim problemimiz var. Eşimi evlilik terapisine davet etmeme rağmen, kabul etmedi. Bir süre önce kuzenimin hamile olduğunu duydu.
Sırf onların çocuğu oluyor diye, hiç hazır olmadığımız halde çocuk yaptık. Oysa o çok sorumsuz, devamlı dışarıda...
Fabrikada çalışıyor, devamlı “mesaiye kalıyorum” demeye başladı. Kendisine son bir şans verdiğimi söylememe rağmen düzelmedi.
“Maddi sıkıntılarım var” diyor fakat kendisine sürekli alışveriş yapıyor. Bu arada bize ailesi bakıyor. Ben çok yoruldum artık bu durumundan.
Eşim oğluyla da benimle de hiç zaman geçirmiyor. Hayatında biri olduğunu düşünüyorum. Bu durumu gören ailem benim adıma boşanma kararı aldı. O da kabul etti. Benim fikrimi bile almadılar.
Annesi 1 aydır bende kalıyor ve boşanmamıza karşı çıkıyor. Ama eşimin benden bir şeyler gizlediğini düşünüyorum.
Telefonunda mesajlar yakalıyorum. Bana “otomobil kiralamadan geldi” diyor ama gelen mesajın profilinde kız fotoğrafı var.

Ben zaten fazla kilolarımdan rahatsızken bir de eşimin bunu dalga konusu yapması aşırı derecede canımı sıkıyor. Kayınvalidem de ne zaman görüntülü konuşsak “Aa yine kilo almışsın!” diyor.

Merhabalar, 7 yıllık evliyim ve 5 yaşında bir kızım var.
Eskiden 50 kiloydum. Hamilelik ve doğum süreciyle 70 kiloya kadar çıktım. Kızım büyüdü, ben hâlâ zayıflayamadım. Şu an 74 kiloyum ve bu durum beni aşırı rahatsız ediyor.
Ben zaten yeterince bu durumdan rahatsızken, bir de eşimin davranışları ve kilolarımı dalga konusu yapması aşırı derecede canımı sıkıyor.
Çok monoton bir hayat yaşıyorum. Hayatım sadece “işe git gel, çocukla ilgilen” şeklinde ilerliyor.
Masa başı çalışıyorum ve inanın sabah 05.30’da yataktan kalkmamla başlayan günüm, akşam 17.00’ye kadar hareketsiz bir biçimde geçiyor. Hiç mutlu değilim.
Şehir dışında yaşayan kayınvalidem de ne zaman görüntülü konuşsak, telefonu açar açmaz “Kızım nasılsın” demek yerine, “Aa yine kilo almışsın” diyor.
Soruyorum size, bir insan durmadan kilo alıp durur mu? Saatlerce ağladım bu sözlere.

Düzgün giden bir ilişkim var ama herhangi biri ilgi gösterince hemen aklım kayıyor. Biri bana gülümsese kalbim çarpıyor. Bu huyumdan nasıl kurtulurum?

Ben bazı huylarımdan rahatsızım. Kendimi bildim bileli sürekli ilgi görmek isteyen, sevmek, sevilmek isteyen biriyim. Tabii ki bunu kim istemez ki ama benimki biraz dozunu aşıyor.
25 yaşındayım ve 2 yıldır sevgilim var. Güzel ve alımlı biriyim. Sevgilim de olgun, anlayışlı, beni gerçekten çok seven bir erkek. Çok huzurluyuz. O bana âşık, ben de ona. Başta onu sevmiyordum fakat sevgisi ve karakteri beni ona bağladı.
Sorun benim hâlâ birilerinden etkilenmem. Acaba sevgilimi tam sevmiyor muyum? Konu aslında bu değil. Ben hep aynıydım. Biri bana ilgi gösterse hemen aklım kayıyor.
Kendimi tutuyorum ve yanlış yollara girmiyorum ama gönlümün kayması bile beni huzursuz ediyor.
Önceden de hiç olmayacak kişileri sırf ilgileri yüzünden sevdim. “Bu kişi ile evlenmem” diyorum ama azıcık ilgisi olsa kalbim kayıyor.
Bu normal değil. Aslında sevgi dolu ve huzurlu bir ailede büyüdüm. Sevgi görmeyen biri de değilim. Sevgilim de bu devirde bulunmayacak karaktere sahip. Ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum. Gönlüme hakim olamıyorum.
Geçenlerde bir yazınızda gördüm. Biri daha böyle bir şey sormuştu. “Otobüste birini görsem etkileniyorum” demişti. Okudukça kendimi gördüm. Aynı şekilde yoldan geçerken biri gülümsese kalbim çarpıyor. Biri baksa, biri dertleşse etkileniyorum. Çok saçma değil mi?

Sevgilimle 3 yıldır beraberiz. Ama onu hiçbir zaman anlayamadım. Çünkü ben ona göre daha şanslıyım. Onun ailesiyle olan problemleri oldukça zor.

Sana daha önce de yazmıştım. Dediklerine harfiyen uydum ve o sorunları atlattım. Bunun için çok teşekkür ederim.
Ama hâlâ bazı problemlerle boğuşmaktayım. Bir sevgilim var. İkimiz de 20 yaşındayız.
Kendisiyle ayrılık kararı aldık. Kendisinin ayrılma sebebi, iyi bir insanla iyi bir gelecek istemesi. Aşk karın doyurmuyormuş, öyle diyor...
Oysa benim ailem gayet varlıklı. Bugün “okumuyorum” desem ve babamın işlerini devralsam yine çok rahat geçiniriz ama o istemiyor.
Ben çok başarılı bir öğrenci değilim. Onunla beraber üniversite okumak için başka şehre geldim. O başarılı bir öğrenci. Benim amacım okuduğum bölümü en kısa zamanda bitirmek ve ona göre hayatıma yön vermek.
O da bunu bilerek buraya gelmemi istedi. Daha sonraki konuşmalarımızda çok zor bir dönemden geçtiğini, bu yüzden de uzun bir süre ayrı kalmak istediğini söyledi.
Sebebine gelince, annesi hayatta ama kızını öldü olarak biliyor. Çünkü akıl hastanesinde.

Eşim evde tüm zamanını bilgisayar oyunu oynayarak geçiriyor. Bana ve çocuğumuza vakit ayırmıyor. Bu durum çok moralimi bozuyor.

Güzin Abla merhaba, ben ve eşim öğretmeniz ve üç yıldır evliyiz. Bir buçuk yaşında bir çocuğumuz var.
Eşim bir yıl önce bir arkadaşı vasıtasıyla internette popüler bir oyunu oynamaya başladı. Bir yıldır bıraksın diye uğraşıyorum ama bıraktıramadım.
Bizimle vakit geçirmek yerine sürekli oyunla vakit geçiriyor. Söylediğimde ise “Tek eğlencem bu” diyor. Okuldan gelir gelmez bilgisayar başında. Çok bunaldım diye beni arada dışarı çıkarıyor ama bir süre sonra “haydi dönelim” diyor ve hemen bilgisayar başına geçiyor.
Kendisinden soğumaya başladığımı ifade ediyorum, “Abartıyorsun” diyor. Ne yapacağımı bilemez haldeyim. Eskisi gibi vakit geçiremiyoruz. Beni çok seviyor, biliyorum. Ama bu böyle devam etmez. Ne yapmalıyım? ◊ Rumuz: Yalnız öğretmen

YANIT
Sevgili kızım, bu internet zaten başlı başına bağımlılık yaratıyor.

Görümcem kötü bir evlilik yaptı. Boşandığı sırada biz eşimle evlendik ve hep bize sitem etti. Ne yaptı, etti bir de kayınvalidemle aramı açtı.

Eşim ve ben 13 yıllık sevgililikten sonra evlendik. 1.5 yıldır da evliyiz. Çok büyük bir aşkla evlendik, hâlâ da birbirimizi çok seviyoruz.
Ama eşimin ablası beni hiç sevmedi. Her şeyimi kıskanıp beni kendi akrabalarına kötü biriymişim gibi anlattı. “Beni kıskanıyor” dedi.
Kendisi 17 yaşında evlenmiş ve “Hiçbir şey yaşamadan evlendim. Sen yaşıyorsun, ne güzel” diyor.
Sonuçta beklenen oldu ve eşinden boşandı.
Kayınvalidemle de aram hep iyi oldu. Görümcem eşinden boşandığı sırada biz evlendik. 2 haftalık evliyken bile bize sitem etmeye başladı: “Kendinizi hemen çektiniz. Biz aile değil miyiz? Ödemelerinizi, yediğinizi içtiğinizi ayırdınız.”
Kayınvalidem, görümcemin etkisiyle benden uzaklaştı. Kısacası görümcem ne yaptı, etti, kayınvalidemle aramı açtı. Bir akrabaları hakkımda konuştukları her şeyi bana anlattı.
Ona inandım çünkü daha önce kendi gözlerimle de gördüm. Yazışmalarını okudum.